YETİMHANE

13.BÖLÜM (BAR)

ARKADAŞLAR BÖLÜMÜN SON KISMI SİLİNMİŞ. BENDE GÖRMEDEN YAYINLADIĞIM İÇİN BÖLÜM YARIDA KALMIŞ. TEKRAR YAYINDAN KALDIRIP BÖLÜMÜ TAMAMLADIM.

 UMARIM YAZ INIZ BENİM AKSİME GÜZEL GEÇİYORDUR.BU ARADA GELEN OYLAR İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM NEYSE İYİ OKUMALAR .

Aylak adımlarla yatağımdan indiğimde soğuk zemin ayaklarıma batmıştı sanki.
Umursamadan perdeleri hızla açtım. Zaten kış ayında olduğumuz için havadaki Güneş sadece ruhunuza ışık saçardı. Fiziksel anlamda ısıttığı söylenemezdi.

Hızlı adımlarla ufak banyoma girip elimi ve yüzümü ılık su ile temizledim.Zeki(!) müdürümüzün kış Ayında bile giymeye zorladığı ince eteği ,opak çorabımın üstünden geçirdim.Uzun kollu beyaz lakosumun üstüne ince bir hırka ve kalın montumu geçirerek okul çantamla birlikte kahvaltı için yurdun yemekhane katına indim. Aldığım sıcak çayın buharı bardaktan dışarı süzülürken en köşede bir masaya oturarak karnımı doyurmaya başladım. Yaklaşık on dakika sonra masadan kalkarken yavaş adımlarla yemekhaneden dışarı attım kendimi. Daha sonra adımlarımı lanet okul yoluna çevirdim .

Kısa süren yolculuğumun ardından boş okul bahçesine baktım. Herkes kantinde veya sınıfındaydı büyük ihtimalle. Yalnızca bu tür zamanlarda dolu olmayan bahçenin tadını çıkararak bir banka oturdum. Gözlerimi kapatarak kafamı arkaya yasladım. Hava buz gibiydi ama bende takmıyordum zaten.

Yanımda bir kıpırdanma hissettiğimde umursamadan bulunduğum anın tadını çıkarmaya devam ettim.

-"İyi misin?" Bu da kimdi böyle?Büyük bir ihtimal yeni öğrenci falandı , aksi takdirde benimle konuşmak isteyeceğini hiç sanmıyordum. Rahatımı bozmadan herzamanki halimle cevap verdim .Bu sırada hala gözlerim kapalıydı . Yani çocuğu bilmiyordum.

-"Sanane."

-"Sevgilinden mi ayrıldın?" Yanımdaki şahsiyet böyle bir soru yöneltince gözlerimi açarak delici bakışlarımı çocuğa yönelttim.

-"Ne alaka be?" Mahalle kadınları şeklinde sorumu yöneltince çocuk gülümseyip bana baktı.

-"Dikkatini çekmek için yapmıştım. Ve işe de yaradı. Anlaşılan erkeklerle aran pek iyi değil." deyip kıkırdadı. Ben bu çocuğa levyeyle dalardım da...Neyse.

-"Nesin sen yeni çocuk falan mı? Şuan seninle hiç uğraşamam en başından söyleyeyim. Ve evet erkeklerle aram hiç iyi değil ve sende bir erkeksin. Sana karşı cephe almamı istemiyorsan defol." atarlı konuşmam karşısında böyle bir tepki beklemediğini açık bir şekilde ifade eden yeni çocuk ağzı bir karış açık bana bakıyordu.

-"E-evet. Yeniyim bu okulda. Açıkçası ilk günümde çok sıcak karşılandım sağ ol." diyerek şaşkın bir şekilde yanımdan ayrıldı. Umurumda mı? Hayır.

Zaten birkaç dakika sonra da zil çalmıştı. Üşengeç adımlarla sınıfa vardığımda ilk dersin resim olduğunu gördüm . Genelde resim dersi olduğunda mutsuz olurdum ama bu sefer içimde saf heyecan vardı. Sırama oturup öğretmenin not vermesi için beni çağırmasını bekledim. Sıra bana geldiğinde heyecanla Poyraz ın yaptığı resmi gözler önüne serdim. Gıcık resimcimiz ilk başta şaşırsada sonra hemen kendini toparlayıp not kağıdına notumu yazdı. Kesin olarak 85 üzeri not verdiği aşikardı. Stresle not kağıdına baktığımda öğretmeninmin verdiği not karşısında resmen dilim tutulmuştu. Hocacığımız(!) bana bildiğiniz düz sıfır vermişti. Yanlış duymadınız , sıfır.

Şaşkın bakışlarla hocaya bakarken hoca açıklama yaptı nihayet."Karşında aptal mı var senin ? Bunu senin yapmadığını biliyorum. Kaç senelik öğretmenim ben. Eğer adam gibi not almak istiyorsan kendi ödevini kendin yap."diyerek beni kovdu. Biliydim böyle olacağını...