SUNOO
ខ្ញុំមិនសូវមានអារម្មណ៍ល្អទេថ្ងៃនេះ ម្សិលមិញខ្ញុំត្រូវបានអ្នកចាត់ការស្រែកអោយព្រោះខ្ញុំធ្វើឲ្យភ្ញៀវពិសេសរបស់ពួកគេខឹង ហើយខ្ញុំស្ទើរតែបាត់បង់ការងារដោយសាររឿងនេះ។
Ding dong*
ខ្ញុំដកដង្ហើមធំក្រោយលឺសម្លេងកណ្ដឹង ហើយក្រោកពីគ្រែទាំងខ្ជិល និងដើរទៅរកទ្វារបើកវា។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំក៏ឃើញ Sunghoon ដែលជាមិត្តល្អបំផុតរបស់ខ្ញុំឈរនៅមុខខ្ញុំ។
"Hi Sunoo! អរុណសួស្តី" គាត់និយាយហើយញញឹមដាក់ខ្ញុំ។
"Sunghoon hyung? បងមកធ្វើអីនៅទីនេះ?" ខ្ញុំសួរហើយស្ងាប។
"យើងអាចនៅទីនេះបានទេថ្ងៃនេះ? និងពេលយប់?" Sunghoon សួរ។ គាត់តែងតែមកគេងនៅទីនេះ ប៉ុន្តែនៅតែសួរខ្ញុំ។
"ប្រាកដជាបាន ចូលក្នុងមក" ខ្ញុំនិយាយ រួចដើរចូលទៅអង្គុយលើសាឡុង។ ខ្ញុំឃើញគាត់បិទទ្វារហើយដើរមកអង្គុយចុះក្បែរខ្ញុំ។
"ឯងមើលទៅហត់ណាស់ មិនអីទេមែនទេ?"
ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យគាត់បារម្ភទេ ដូច្នេះហើយខ្ញុំក៏ប្រឹងញញឹមដាក់គាត់។
"ខ្ញុំមិនអីទេ គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្តដោយសារតែការងារ" ខ្ញុំនិយាយហើយដកដង្ហើមធំ។
"មានអីកើតឡើងហ៎?" Sunghoon សួរ។
"អឺម... ម្សិលមិញខ្ញុំធ្វើខុស ហើយធ្វើឱ្យភ្ញៀវពិសេសរបស់គេខឹង ទើបអ្នកចាត់ការស្ដីអោយខ្ញុំ ហើយខ្ញុំស្ទើរតែបាត់បង់ការងារ" ខ្ញុំរៀបរាប់ប្រាប់។
"មិនអីទេ ឯងនឹងមិនបាត់បង់ការងារនេះទេ លុះត្រាតែឯងចង់ឈប់" sunghoon និយាយ។ ខ្ញុំមិនយល់ពីន័យរបស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏ដោយខ្ញុំសង្ឃឹមថាវាពិតដូចគាត់និយាយ។
"អរគុណ Sunghoon hyung! បងឃ្លាននៅ? ចាំខ្ញុំនឹងធ្វើ ramen ខ្លះ ចាំនៅទីនេះហើយ" ខ្ញុំនិយាយរួចរត់ទៅធ្វើ ramen អោយពួកយើងពីរនាក់ sunghoon ក៏បានមកជួយខ្ញុំដែរ។
SUNGHOON
ខ្ញុំនិង Sunoo ពួកយើងបានចំណាយពេលជាច្រើនជាមួយគ្នា។ ញ៉ាំ ramen មើលរឿង លេងហ្គេម និងផ្សេងៗទៀត។ វាមានន័យណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តគេ ត្រូវហើយ! ខ្ញុំចូលចិត្តគេតាំងពីយើងរៀនថ្នាក់ទី10មកម្លេះ។ គេគឺជាមិត្តល្អបំផុតតែម្នាក់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនចូលចិត្តនៅពេលដែលនរណាម្នាក់ចាប់អារម្មណ៍គេ ព្រោះគេជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត់។
