ថ្ងៃច័ន្ទបានមកដល់ហើយ ពួកគេបានត្រឡប់មកសេអ៊ូលវិញ
-office
yujinយកមកដាក់កាហ្វេនៅលើតុ wonyoung
ឯរាងស្តើងដែលរវល់នឹងទូរស័ព្ទបានងើបមុខ
ឡើងហើយនិយាយទៅកាន់មិត្តស្រីថា 'អរគុណ' yujin ឆ្លើយតប
ដោយងក់ក្បាល រួចក៏ត្រឡប់ទៅសាឡុងវិញ
ទីបំផុតការសន្ទនារបស់នាងបានបញ្ចប់
wonyoung បានផ្អៀងទៅលើកៅអីរបស់នាងហើយដកដង្ហើមធំ
ដោយហត់នឿយ"wonyo អូនហត់ទេ?"yujinបិទ
សៀវភៅរបស់នាង
"ចាស ហត់ណាស់អូនមានការប្រជុំរសៀលនេះជាមួយនឹងដៃគូរសហការ ហើយអូនពិតជាភ័យ
ណាស់"
"អូនភ័យ Jamg wonyoung ភ័យ? នោះជារឿងចំលែក" ហើយជាមួយនឹងនោះ wonyoung រមៀលភ្នែករបស់នាង
ដោយស្នាមញញឹម "អូននឹងធ្វីេវាបាន baby បងប្រាកដ 100%" yujin ដើរទៅរក wonyoung ហើយឈប់នៅពីមុខនាង។
"បងក៏ប្លែកដែរ? ឥឡូវបងចេះនិយាយអ្វីឱ្យ
អូនស្ងប់ចិត្តទៀត?"
Yujin ញញឹម "គ្រាន់តែប្រាប់ការពិត
ប៉ុណ្ណោះ" នាងឆ្លើយ ហើយផ្អៀងចូល
ពួកគេនៅជិតគ្នា ស្រាប់តែពេលនោះមានសំលេងគោះទ្វារ yujin ត្រឡប់ទៅឆ្ងាយវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស
ហើយបើកទ្វារថា "អ្នកនាងចាង ដៃគូរសហការបានមកហើយ" លេខារបស់នាងបានប្រាប់
"ឲ្យគាត់ចូលមក" wonyoung និយាយចេញពីកៅអីរបស់នាង
"តើបងគួរចេញទៅក្រៅទេ?" Haerin សួរ
"មិនអីទេ វាមិនអីទេ វាមិនយូរទេ
អញ្ចឹងយើងអាចចេញទៅញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចបានទេ?"
"ប្រាកដណាស់" កំពុងតែនិយាយគ្នាស្រាប់តែមានបុរសសង្ហាម្នាក់ដីេរចូលមក
គាត់មានស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រស់នៅលើមុខពេល
គាត់ចូលទៅជិត wonyoung"wonyo!" គាត់បាននិយាយ ហើយបានឱបនាង«Long time no see!
"Sunghonn!" Wonyoung ភ្ញាក់ផ្អើលពេលឃើញមិត្ត
វ័យកុមាររបស់នាង "ឯងមកធ្វើអ្វីនៅទីនេះ?"
"ប៉ាសុំឱ្យខ្ញុំមកព្រោះគាត់មានរឿងបន្ទាន់នៅ អាមេរិក"
Sunghoon "មើលឯង! ឯងមើលស្អាតជាងមុនទៅទៀត" គាត់និយាយម្តងទៀតហើយឱបនាងម្តងទៀត yujin ដែលនៅក្នុងបន្ទប់បានមើលខណៈដែលអ្នកទាំងពីរកំពុងអោបគ្នា sunghoon បានកត់សម្គាល់ឃើញអ្នកផ្សេងនៅក្នុងបន្ទប់
"Sunghoon ahh នេះជា yujin សង្សាររបស់ខ្ញុំ"
Sunghoon មានការភ្ញាក់ផ្អើលបីេកភ្នែកធំៗ
"សង្សារ?!"
"សួស្តី" yujin និយាយហើយចាប់ដៃគាត់
គាត់ងាកមក wonyoung «ខ្ញុំមិនដែលគិតថាឯងបែបនេះសោះ»
“ឥឡូវឃីេញហីេយតាស ខ្ញុំមិនមែន straight” wonyoung ឆ្លើយ ហើយយកដៃទៅអោបចង្កេះ
"Wow! ខ្ញុំគិតថាវាគ្រាន់តែជាពាក្យ
ចចាមអារ៉ាម Wow! I- I’m happy for u
guys"
"អរគុណ"
"W- ហេតុអ្វីបានជាយើងមិននិយាយគ្នាពីរឿងការងារ?"
"Yes yes" sunghoon ឆ្លើយ
"បងនឹងចេញទោខាងក្រៅ" yujin និយាយហើយឱ្យ wonyoung ថើបថ្ពាល់
ពេល នាងចេញ។
Sunghoon និង wonyoung អង្គុយលើសាឡុង «អ៊ីចឹងនាងជាសង្សាររបស់ឯង? នាងគួរឱ្យស្រឡាញ់ណាស់» sunghoon និយាយ
"ត្រូវហើយ"
"អញ្ចឹងឯងសុខសប្បាយជាទេ លើក
ចុងក្រោយដែលខ្ញុំឃើញឯង ពេលកំពុងធ្វើដំណើរទៅ
ប្រទេសអូស្ត្រាលី ហីេយឯងនៅតែធ្វើ model
មែនទេ?"
"សួរច្រើនចឹងឲ្យឆ្លើយមួយណាមុន?" Wonyoung បានឆ្លើយតបដោយចង្អុលទៅក្រដាសឯកសារនៅលើតុរបស់នាង
Sunghoon សើចទាំងមិនសម "មិនអីទេ"
ខណៈពេលនោះ yujin កំពុងធ្វើដំណើរចុះមកនាងបានបុក yeji និង winter ដែលកំពុង
ធ្វើដំណើរទៅរក wonyoung "Wow! ជាលើកដំបូងដែលអ្នក
ទាំងពីរមិននៅជាមួយគ្នា" winter បាននិយាយពេលសីេច
"នាងកំពុងប្រជុំ"
"ជាមួយនរណា?" Yeji សួរ
"អីយ៉ា! កុំធ្វើដូចឯងកំពុងរកស៊ីអីឥឡូវ"
"បិទមាត់ យីេងគ្រាន់តែចង់ដឹងថាតើវាជាអាហារដ៏
មានសក្តានុពលឬអត់" yeji ឆ្លើយតប
"Okay គាត់ឈ្មោះអ្វី? ខ្ញុំប្រហែលជាស្គាល់គាត់"
Yeji និយាយខណៈ winter គ្រវីក្បាល "គាត់
ឈ្មោះ sunghoon"yujin, ឆ្លើយតប
អ្នកទាំងពីរមានការតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំង «តើមិញ
និយាយថាមិច?» winter
"Wonyo កំពុងប្រជុំ"អត់ទេ នាងប្រជុំជាមួយអ្នកណា?" Yeji
"Park sunghoon?"
"Oh my god!" អ្នកទាំងពីរបានងាកមករកគ្នាដោយក្តីបារម្ភ ខណៈដែល yujin សម្លឹងមើលពួកគេដោយឆ្ងល់ ពួកគេបានងាកមករក yujin "តើអ្នកនាហងដឹងថា sunghoon ជានរណាទេ?"
"គាត់ជាដៃគូរសហការ"
"Its bad ពួកគេនឹងធ្វើការបន្ថែមទៀតឥឡូវនេះ"
"យើងត្រូវធ្វើអ្វីមួយអំពីរឿងនេះ"
"ហាស? មានរឿងអី?" នៅពេលនេះ yujin ក៏
ព្រួយបារម្ភដែរ
"តើអ្នកនាងដឹងថា sunghoon ជានរណានៅក្នុងជីវិតរបស់ wonyoung?" Winter
"ទេ wonyoung មិនដែលនិយាយពីគាត់ម្នាក់ហ្នឹងទេ"
"Sunghoon គឺជា ultimate crush របស់ wonyo yujin" winter
-Park sunghoon
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
ចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំ (My boss) annyeongz
Romanceann yunjin ត្រូវបានគេជួលឲ្យទៅធ្វីេជាអង្គរក្សរបស់ jang wonyoung ដែលជាកូនស្រីរបស់គ្រួសារ jang ជាគ្រួសារមួយដែលមានបំផុតក្នុងប្រទេសកូរ៉េ ប៉ុន្តែ wonyoung គ្រាន់តែចង់បានសន្តិភាព និងសេរីភាពមិនមែនមានអង្គរក្សតាមនាងគ្រប់ទីកន្លែងទេ។ -luna
