you and me belong together baby

bebeğim

Abdülkerim,Ferdi'nin platoniğiydi.Hemde tanıştıklarından beri.Ama Abdülkerim onu sadece arkadaşı olarak görüyordu.Belki bugünden sonra oda Ferdi'yi severdi?

Ferdi'den.

Teneffüsün bitmesini bekliyordum.Bunun teneffüs ile alakası yok.Sadece Abdülkerim içindi.En sonunda bitince hemen kafamı kaldırıp onu beklemeye başladım.Abdülkerim zorbaydı.Ben ise çocuk ruhlu biri.En sonunda arkadaşları ile geldi sınıfa.Utançtan kafamı yine sıraya gömdüm.Bu kadar utanç olmamdan nefret ediyorum.

Derste

"Abdülkerim kalk ordan Erenay'ın yanına geç!"

"Hocam ne alaka be!"

"Keeesss"

O daha demin benim yanıma mı oturdu?Şu anda ona bakasım vardı ama beni dövmesi an meselesiydi.Sonrada kulağıma "bu akşam size geleceğiz"diye fısıldayınca "ne?"diyebildim kısık sesle."Ney ne olm"deyince kafamı sallayıp "Yok bir şey"dedim.

akşam

Odamdan çıkasım gelmiyordu.Korkuyordum.Kapı çaldığında yorganımın altına girdim.Normal sesleri duyduktan sonra duyduğum sesle midem kasıldı.

"Ferdi nerde?"

O beni sormuştu!Gözlerimi kapatıp uyuyormuş gibi yaptım.Odamın kapısı açıldığında gözlerimi sıktım.Belime bir kol sarıldığında,nefes alamadım.Sonra ise boynumda "Uyumadığını biliyorum yavrum."diyen bir nefes hissettim.

"Neden geldin?"

"Seni istedim."

"Saçmala?"

"Siktir lan ordan"

"Neden geldin Apo?"

"Ya oğlum seni sikerim"

"Ney?"

"Seni gerçek anlamda sikerim."

"A-"demeden boynunu emmeye başladı sertçe.