Chapter-3🔞🔞🔞🚨

13.1K 98 3
                                    

သူ ကားကို အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ရပ်လိုက်သည်နှင့်တစ်ဆက်တည်းမှာပင် သူမလေးဘက်သို့  တံခါးဖွင့်၍  ဆက်ကနဲဆိုသလို ပွေ့လိုက်ကာ ဦးတည်ရာက အပေါ်ထပ်ရှိ အခန်းသို့သာ...

သူ့Babyလေးကတော့ ထုံးစံ အတိုင်း သူပွေ့ထားလျက်ပင် တရုန်းရုန်း။

"Baby ငြိမ်ငြိမ်နေနော်။မဟုတ်ရင် ိုးတဲ့အချိန်ပိုကြာသွားမယ်။"

သွင် ကြမ်းတမ်းလှသည့် သူ၏ စကားကြောင့် ရှက်ရွံ့ကြီးစွာ ငိုရှိုက်လိုက်မိသည်။သူဘာကြောင့် သည်လောက်တောင် ကြမ်းတမ်းလာရသလဲ..။

"အဟင့်..အဟင့် ဒွန်း မလုပ်ပါနဲ့နော်။"

"ိုးချင်လို့တောင် ဒီအထိ ပွေ့ခေါ်လာတာလေ။babyရယ်....ကဲပါ...မနာစေရဘူး စိတ်ချ။"

သူပြောပြီးသည်နှင့် အခန်းရှေ့ ရောက်နေပြီမို့ သူ တံခါးကို ဆောင့်တွန်းဖွင့်လိုက်ကာ တံခါးကို လော့ချလိုက်သည်ထိ သွင့်ကိုယ်လေးအားလည်း လက်တစ်ဖက်မှ အထိန်းမပျက်။ထိုမှ ပြန်ပွေ့ကာ ကုတင်ပေါ် တင်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူ့ကိုယ်ကြီးဟာလည်း သွင့်အပေါ် သားရဲ တစ်ကောင်လို အုပ်မိုးလာ၏။

"အဟင့်...မောင်..သွင်.ဟင့် သွင်...သွင် မလုပ်ချင်ဘူး။ဖယ်ပါ။"

သူ့ကို မနိုင်တော့မှ လေပြည်လေးနှင့် ချော့မြူလာသည့်babyပံုဟာ သူ့စိတ်ကို ပိုကြွစေသည်ကို babyမသိ။

သူဟာ ကုတင်ပေါ်ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်လျက် ကုတင်အပေါ်ပိုင်းရောက်နေသည့် သွင့်ကိုယ်လေးကို သေးသွယ်လှသည့်    ခြေကျင်းဝတ်ကလေး နှစ်ဖက်မှ ဆွဲ၍ တစ်ဖက်စီကို သူ့ကိုယ်၏ တစ်ဖက် တစ်ချက်စီ၌ ခွဲထားကာ နှစ်ချောင်း အလယ်နေရာဝင်ယူလျက် သူ့ အကျီကြယ်သီးတစ်ချို့ကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်ကာ တဖြည်းဖြည်း သွင့်ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလာသည်။

သွင် သူ့ကိုယ်ကြီးအား နိုင်သလောက်အားလေးနှင့် တွန်းဖယ်သည်ကို ကြည့်ကာ သူက တစ်ချက်ရယ်ရင်း ထိုလက်လေးများအား တစ်ဖက်တစ်ချက်စီသို့ ထားကာ ေမွ့ယာနှင့် ဖိကပ်လိုက်၍ သွင်အားကုန်ရုန်းသော်လည်း မရတော့။

သွင် သူမအနား တဖြည်းဖြည်း ကျလာသည့် သူ့မျက်နှာကြောင့် သူမမျက်နှာကို လွှဲလိုက်တော့ လည်တိုင်ကို အားပါပါစုပ်ယူပြစ်သည့် သူ့ကြောင့် အသံမထွက်စေရန်  နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်မိရင်း ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ...။မိန်းမသားချင်းကိုပင် သူ့အားကို မတွန်းလှန်နိုင်သည့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း မုန်းမိသည်။

မောင့်ရင်ခွင်၌ နားခိုခိုက်ဝယ်...🔞Where stories live. Discover now