That guys that saved her || Bankzitters

Ik mis je

𝐦𝐚𝐭𝐭𝐡𝐲'𝐬 𝐩𝐨𝐯:

vandaag is de dag, de dag dat Robbie word opgehaald. Ik zie er zo tegen op vandaag. Als Koen en Raoul ook al binnenkort ook weg gaat wil ik hier niet meer zijn. Ik wil gewoon thuis zijn en lekker heel de dag FIFA spelen. 

Ik werd al wakker om 05:30 en het is inmiddels 08:00. Ik heb heel de tijd een beetje na zitten denken en een beetje op insta zitten kijken. 

Iedereen word een beetje wakker en we praten een beetje. De deuren klappen open en Jamie en Milo komen binnen lopen. "ben je ready rob?" vraagt Jamie. Rob knikt. Ik voel de tranen alweer in mijn ogen prikken. Mijn beste maatje gaat weer naar huis. straks komt er iemand naast mij. Ik wil gewoon dat rob hier blijft. Er kruipt een traan over mijn wang. ik veeg hem snel weg en ik rol naar de andere kant van mijn bed. 

Robbie komt iedereen nog een knuffel geven. Eerst Raoul, dan Koen, daarna het nieuwe meisje (eva) en daarna mij. Rob loop richting mij en ik begin rustig rechtop te zitten. Recht op zitten doet veel pijn aan mijn rug maar voor Robbie doe ik het. Hij geeft mij een knuffel en ik breek in zijn armen. De tranen blijven maar komen. "Ik ga je missen maatje" krijg ik uit mijn mond tussen de tranen door. Ik voel een druppel op mijn schouder vallen. Rob huilt ook. "Ik ga jou ook missen maatje, ik kom je zo vaak mogelijk bezoeken" Zegt hij. Wat een watjes zijn we toch. We zien elkaar nog wel vaker. We zijn collega's. Matthy kap met zo veel nadenken man, zeg ik tegen mezelf.

 Inmiddels weten onze fans ook wat er allemaal is gebeurt. Ik mijn rug gekneusd, rob had zijn arm en been gebroken, Raoul zn knieschijf gebroken, Koen zijn longen waren niet helemaal barkie en dat Milo te dik is om zichzelf iets aan te doen. We kregen veel bezorgde en medelevende reacties. Vaak laat ik zien in de video's dat ik helemaal niet van onze fans hou. Maar als zoiets gebeurt merk ik hoe veel onze fans voor mij betekenen.

Robbie, Jamie en Milo lopen weg. Ik besluit maar gewoon een spelletje op mijn telefoon te spelen. Raoul, Koen en Eva kletsen een beetje maar ik doe alsof ik er niet ben. Ik wil gewoon ff rust. Gelukkig merkt Koen dit en zegt hij het ook tegen de rest. 

Even later kwam er een dokter binnen lopen om de plannen voor de aankomende week te bespreken. Raoul mag proberen een paar stapjes te zetten omdat zijn knie goed geneest, Koen mag weer een beetje inspanning op zn longen zetten, Eva moet vooral genezen en ze gaat kennis maken met haar fysiotherapeut en ik mag proberen op te staan. Ik kan inmiddels weer heel voorzichtig staan zonder dat ik dood ga van de pijn.

Het is inmiddels al 21:00 en ik ben helemaal kapot van vandaag. "Ik ga alvast slapen, k ben kapot" zeg ik. "Isgoed, truste maatje" zeggen koen en roel in koor. Ik lach nog even naar ze en ik ga slapen.

𝐡𝐞𝐲 𝐢𝐞𝐝𝐞𝐫𝐞𝐞𝐧,

𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐰𝐞𝐢𝐧𝐢𝐠 𝐩𝐨𝐬𝐭 𝐞𝐧 𝐝𝐢𝐭 𝐤𝐨𝐫𝐭𝐞 𝐡𝐨𝐨𝐟𝐝𝐬𝐭𝐮𝐤 𝐛𝐞𝐧 𝐠𝐰𝐧 𝐭𝐞 𝐝𝐫𝐮𝐤 𝐦𝐞𝐭 𝐬𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 :/