After cannon fodder gong started framing (ဘာသာပြန်)

Ch 5.1

အပြင်ထွက်ကာ အချိန်အတော်ကြာအောင် လိုက်ရှာပြီးနောက် သူ၏ အရေးအပါဆုံး ပိုင်ဆိုင်မှု​ဖြစ်သည့် တစ်ကောင်တည်းသော သူ့ကြက်လေးမှာ အစအနမရှိအောင် ပျောက်သွားခဲ့မှန်း သူအသေအချာ သိလိုက်ရသည်။

မရေမတွက်နိုင်သော အတွေးများစွာက သူ့စိတ်ထဲတွင် တရိပ်ရိပ်ပေါ်လာခိုက် အပြင်ဘက်မှ တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့ထံမှ တုံ့ပြန်မှုကို မကြားရသောအခါ အပြင်ဘက်မထ တံခါးခေါက်နေသူက အသံစာစာဖြင့် တကြော်ကြော် အော်ခေါ်တော့သည်။

"လုလီကျီ...အပြင်ထွက်လာခဲ့...မင်း အထဲမှာရှိတာ ငါသိတယ်နော်...မထွက်လာဘူးဆိုရင် ငါနံရံကျော်တက်ပြီး အထဲဝင်လာမှာနော်"

လုလီကျီ ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ထရပ်လိုက်သည်။ ကျန်းမျိုးရိုးလူက ဇွတ်တရွတ်ဆန်လွန်းသည်။

လုလီကျီ အိပ်ခန်းထဲသို့ အမြန် ဝင်သွားလိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးအောက်တွင် ရှိနေသော ဓားမြှောင်တစ်လက်ကို ​ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ထိုဓားမြှောင်ကို သူနောက်ဆုံးသုံးခဲ့သည့် အချိန်တုန်းက ထိုလူ၏ လက်သန်းကို ဖြတ်ခဲ့မိသည်။ ထိုလူလည်း သူ့အဖေကို နောက်တစ်ခေါက် မလှောင်ပြောင်ရဲတော့ပေ။ ထိုဓားမြှောင်ကို ဒုတိယအကြိမ် ထပ်သုံးရ
လိမ့်မည်ဟု သူမထင်မှတ်ထားခဲ့ပေ။

လုလီကျီတစ်ယောက် ဓားအိမ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့လျက် အပြင်သို့ထွက်လိုက်သည်။ တံခါးလက်ကိုင်ပေါ်သို့ လက်တင်လိုက်သည်နှင့် ခုခံကာကွယ်သည့် အနေအထားကို သူ အသင့်ပြင်ထားပြီးဖြစ်၏။

ကျန်းအာ၏ မျက်နှာကို မြင်ယောင်ရင်း အေးစက်စက် စိုက်ကြည့်ကာ တံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ့တွေ့လိုက်ရသည်က သူ့အား ပြုံးပြနေသော မျက်နှာချောချောတစ်ခု။

သူ့ကိုမြင်သောအခါ ထိုလူ၏ အပြုံးတို့က ပို၍ ပီပြင် အသက်ဝင်လာသည်။
"ထွက်လာသားပဲ...."

အရပ်မြင့်လွန်းသော ထိုလူက လုလီကျီ၏ မြင်ကွင်းတစ်ခုလုံးကို အပြည့် နေရာယူထားသည်။ ထို့နောက် လေးနက်တည်ကြည်သော မျက်နှာ အမူအရာဖြင့် သူ့ကို တောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောလာသည်။
"မင်းရဲ့ကြက်ကို သတ်မိလို့ ငါတောင်းပန်ပါတယ်..."