1.5

18.9K 855 125
                                    

Kollarımda yığılan kadın ile panik bedenimi ele geçirdi.

"ALİ!" Diye bağırdığımda Deva yaklaştı. "Mira'yı üst kata çıkart Deva." Deva evden içeri girerken kadını ayaklandırmaya çalıştım.

"Yasemin." Ali ile arkama döndüm. "Ali yardım lazım." Ali, kadını kaldırdı ve evden içeri girdik.

"Ambulans mı arasak?" Elim telefonuma gitti. "Ben doktor getiririm sen bekle." Başımı salladım.

Kadın yarı baygın şekilde bana bakıyordu. "İyi misiniz?" Diye sorduğumda ayaklanmaya çalıştı. "Bora nerede?" Omuzlarından geri ittirerek oturttum onu.

"Bora şuan yok, gelecek ama." Kadın bana başını salladı.

Esmer teni, morluklarla kaplıydı ve bacakları arasından kan akıyordu.

Kadın başını yere eğdi. "Bebeğim." Dediğinde gözlerim açıldı.

"Yo yo sorun yok." Dedigimde kadin ağlamaya başladı. "Kanamam var." Hızla kadına sarıldım.

"Yasemin ne oluyor?" Diye sordu Deva merdivenlerden inerken. "Hassiktir." Dedi ağız dolusu.

"Çok çok özür dilerim." Dedi ağzını kapadı. "Hamile mi?" Diye sordu Deva. "Galiba." Dedim. "Benim bebeğim olacaktı." Dedi kollarımdaki kadın ağlaya ağlaya.

"Sorun yok hâlâ olacak." Dediğimde kapı çaldı.

Deva koşa koşa kapıya gidip kapıyı açtı. İçeri doktor ve Ali girdi.

Stresle ileri geri yaparken doktor kadın ile ilgilendi.

Dakikalar geçti ve doktor bize döndü. "Bebek düşmüş olabilir, en yakın zamanda doktora gitmesi gerek." Başımı salladım.

"Evet ben halledeceğim."

"Ağrı kesici yaptım, pansumanda yapıldı." Masaya ilaç bıraktı.

"Bu ağrısı olursa alması gereken ilaç." Doktor ve Ali evden çıkarken Deva'ya döndüm.

"Benim duyduğumu sende duydun mu?" Dedi şaşkınlıkla.

"Bebeği düşmüş." Başımı salladım.

Tepki vermem gerekiyordu ama ne tepki vereceğimi şaşırıyordum.

"Daha kesin değil dur bi'." Deva ofladığında "Sen Yasemin misin?" Dedi kadın.

Arkamı döndüm. "Ben mi?" Dedim. "Evet." Başımı salladığımda gülümsedi.

"Bade ben. Annemle konuşmuşsun, benim hakkımda." Başımı salladım.

"Su var mı?" Başımı salladım. "Deva." Kaşımla mutfağı gösterdim.

Deva koşa koşa su getirdi. "Al abla." Su içmesine yardımcı oldum. "Teşekkürler." Gülümsedim.

"Lafı olmaz." Bahçede bir bağırış koptu. "BORA SENİN AKLIN NEREDE?" Dedi Emre'nin bağırışı. "EMRE SESİNİ KES!" Bora bağırdı.

"O MAÇLAR, AKLINI Mİ YEDİN! ADI ÜZERİNDE ÖLÜM MAÇI" Bağırışlarla evin kapısı çalındı.

"Sen Bade'yi yukarı çıkart, Bora görmek istemez." Deva başını salladığında kapıya ilerledim.

Kapıyı açtım."Bora Bey." Yüzü darma duman olmuş, elinde valizi arkasında Emre vardı. "Ne oldu size-" Bora elini kaldırıp beni sustururken içeri daldı.

"Emre bu hâl ne?"

"Yasemin sorma."

Bu ne böyle sürekli sus, sorma.

Sevgili BakıcımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin