Ross Monroe's POVFriday afternoon came and I'm now checking my stuffs in case na may nakalimutan ako.
I made sure to bring sunblock at baka magpapalagay ang Babylablab ko.
"Paraparaan 'yan ka na naman awit." Napatawa ako sa sariling kalokohan.
Nang marinig ko ang busina sa labas ay agad kong kinuha ang gamit ko.
"Mag iingat ka doon Ross, wag malikot." Paalala ni lola na parang bata ang kanyang kaharap.
"Di na po ako bata la."
"Ang ibig kong sabihin, huwag masyadong malikot kay Vaughn at baka mapikon sayo di ka pa sagutin."
"Lola naman." Tumawa lang siya kaya napangiti ako. My grandparents on my mother side are really open minded and kind. Monroe's elders are hmmmm nevermind.
"Alis na po ako." Hinalikan ko siya sa noo saka nagmadaling lumabas.
Pagkabukas ko ng SUV ay umupo ako sa likud ng passenger seat where Vaughn was sitting. Ni hindi niya manlang ako nilingun.
"Hi lab."
Tumango lang siya sa akin kaya medyo nahiya ako.
"Tangnang 'yan ang cold. Wag ka na diyan Ross." Sian rolled his eyes.
"It's okay. I'm patient naman." Ngumiti ako ng malawak at binaling ulit ang tingin kay Vaughn. Hindi manlang nagbago ang reaksyon niya.
"Ay sana all." Quinn said sarcastically that it sounds like a bitter remark.
Tumawa lang sila habang tahimik kong pinagmamasdan si Vaughn kahit di naman siya kita mula sa kinauupuan ko. Ano pa bang magagawa ng pagmamahal? hays.
Pagkarating sa dalampasigan ay ramdam ko na agad ang kaba habang tinatanaw ang bangka.
Malaki naman ang bangka para magkasya kaming lahat at makina ang nagpapagana pero iba parin talaga.
Hinagilap ko kung nasaan si Vaughn at nakita ko siyang bitbit ang isang malaking bag na may lamang pagkain.
Nilapitan ko siya para tulungan. "Tulungan na kita lab."
Hinawakan ko ang kabilang hawakan at ramdam ko kaagad ang bigat. "Ang bigat naman, ano bang laman nito?"
"It's just raw foods Ross. Your arm must be weak."
"They're actually not weak."
"Really?" Tinaasan niya ako ng kilay na para bang nang iinsulto.
"Wanna test it? hmmmm?" I wiggled my eyebrows and smirk at him. Agad namang namula ang mukha niya. Damn. Anong iniisip ng isang 'to.
"Bakit ka namumula? Ikaw lab huh ano 'yang iniisip mo?"
"Wala." Agad niyang iniwas ang tingin sa akin.
"Asus, pwede naman natin gawin 'yang iniisip mo. Mamayang gabi, G?"
Napahagalpak ako ng tawa nang ibigay niya sa akin ang bag at iniwan ako duon. Walking as fast as he could while his face and ears was burning red.
Gagi hiyang hiya? How far did his mind go? I grinned and proceed to follow him.
"Oh anong nangyari sayo? Ang pula ng mukha mo."
I heard his brother ask him habang pa-akyat siya ng bangka.
"Mainit kasi." Maiksing sagot niya nang hindi binabalingan ang kuya.
"Hapon na Vaughn di na masakit sa balat ang araw."
YOU ARE READING
Finding My Way Back To You (Complete)
Romans(BL) ROSS MONROE In his 26 years of living, he only regret one thing. And that is when he choose to be a coward for the one he love. In the past, as 17 years old who's living in a household who value traditions and norms he wasn't brave enough to ac...