Ağlıyorum.
Yalnızım.
Karanlık.
Sessiz.
Gece.
Birde ben.
Burcu.
Kendi yarattığı çukurda sıkışıp kalmış bir zavallı.
Çoğu kişi bu durumda kalmıştır demi.
En azından ben kaldım.
Kendi acımızla öleceğiz derim hep.
Herkesin acısına kimse karışamaz diyim kısacası.
==== ¢¢¢¢¢ ====
Ben böyle ona kendimi gösterecem diye neler yapıyorum nelere katlanıyorum o orda bir sürü kızla gönül eğlendirsin.Neler yaptığıma gelirsek ups . Neler yapmadım desem daha doğru olur.
Hayatını SİKTİM .. :)
==== ¢¢¢¢¢ ====
- Lütfen ölmemem için bi neden söyleyin.
- Sevdiğin adam yaşıyor.
Kendimi özlüyorum. Herşeyi öğrendi. Onu sevdiğimi... Ona öldüğümü. Sevgilisi terk etmiş . Ben onun her zerresine muhtaçken onu israf edenler var. En çokta buna üzülüyorum be sevdicek.O oruspu onu terk etti diye kendini helak ediyor o kendine böyle yaptıkça ben burda kendimi tüketiyorum. Zor ya sevdiğinin kalbinin yanması.Ne biliyim ya eriyorum onun o halini gördükçe.
Düzelecek sevdiğim herşey yeterki sen çektiğin acıları saklama . Bırak açıkta kalsın. Zaman onları silsin. Sakın ha bişey olmamış gibi sürekli gülümseme daha çok yakarlar canını .. canımı..
1 Yıl önce
Okula on dakika kadar yürüdükten sonra ulaştım. Sıra olmadık şükürler olsun. Sınıfa çıktım. Arda koşarak geldi ve sarıldı. En çok buna ihtiyacım vardı. Birisinin beni korumasına.
==== ¢¢¢¢¢ ====
Sırama oturdum başladım sırayı karalamaya . Bir gürültü koptu . Ne olduğunu anlamadan kolumdan birisi çekti ve koridara çıkarttı beni .Son anda Arda'yı farkettim. Arda 'nın dudağı patlamıştı. Ve bu koku onundu lanet olsun şimdi başlıyoruz...
"Ne işin vardı kızın evinde ? Ne bok yemeye gittin lan söylesene beni terketti sen niye gidiyon aptall ? "
Koridoru geçip bodrum katına indik herkes bize bakıyordu. Şuan rezil olcağıma mı yanayım yoksa Koray ' ın kızın evine gidip dövdüm diye benden nefret etmesine mi ?
"Senin canını yaktı . Hala götünden ayrılmıyosun ya egosunu tatmin etmek dışında hiçbi halt yapmıyosun . Piskopat mısın ? Sana bi yararı dokunmayanın peşinden niye koşuyosun ki ?"
"Sanane ! Sen benim neyimsin ? Cevap versene sen be-nim ne-yim-sin ? Kimsin sen !"
"Körsün senelerdir seni sevdiğimi göremeyecek kadar kör ve .. " dedim . Ne yapıyordum Allah'ım Koray ' ın şaşkınlığına diyecek yoktu zaten . Hemen ordan uzaklaşmalıydım koşmaya başladım . Amaçsızca .. Zaten hayatıma bi amaç bulabilmek içindi ya tüm bu serzenişlerim. Etrafa baktıkça herşeyi sorgulama ihtiyacı duyuyordum.
Tutarsız , telaşlı insanlar. Ağlayan, yorgun ,mantıksız şehir. Kısacası gün yorgun . Ben yorgun.
Arda ' ya çantamı alsın diye bi mesaj atacaktım Bi an bi boşluğa düştüm ama . Sonrası ne biliyim farklıydı. Nefesim teklemeye başlayınca kaldırıma oturdum. Tuş kilidini açtıktan sonra mesajı atıp kulaklığı taktım. Moralim yerine gelsin diye neşelimsi bişeyler aradım. Model -Sen ona aşıksın. Nefes almaya çalıştım. Kalbimdeki kırıklara rağmen .
Bi el kulaklığımı çıkarttı. Aniden
"Amaç ? " diye çıkıştım. Koray ? Abi yine hayal mi görüyodum .
"Niye daha önce söylemedin ? Bok kafalı söyleseydin ikimizde bu kadar acı çekmicektik. Aptalsın kızım. Yanımdan geçerken kalbimin atışlarını hiç duymadın mı ? Yardım istiyodum sadece bu kadar zor mu söylesene .. ! Seni sevdiğimi göremeyecek kadar körmüydün be güzelim ?" Noluyoz aq . Koray beni sevdiğini mi söylüyo şimdi.
Burnumdan içeri hastane kokusu girdiği anda midem kalktı gözümü araladım Arda başucumda oturuyordu . O da yorgun görünüyordu.
"Günaydın cimcime " diyip burnumu sıktı. Gülümsemeye çalıştım. Ama herşey neden bu kadar mantıksız işlenmişti bir türlü kestiremedim.
"Şey sanırsam ne olduğunu soracaksın . Okuldan koşarak çıktığını gördüm peşinden koştum tam karşıya geçicekken araba çarpıp kaçtı. Üzgünüm ufaklık canının yanmasını yine engelleyemedim. Özür dil... "
"Yanımda bitek sen varsın manyak . Asıl ben sana minnettarım " diyince buruk bi şekilde gülme sırası ondaydı.
Boğazım kurumuştu. Geride ne acı ne sızı hiçbişey kalmamıştı. Güçlü olmayı öğrenmiştim tabi. Suya uzattım elimi. Cancağazım hemen
yardım etti.
"Ne zaman çıkarım ?"
"Çıkış işlemlerini yaptığımda ."
"Yani?"
"Gerçekten iyi hissediyor musun ? Bak ona göre doktor iyi olduğunu söyledi ama yinede iyi misin ?"
kafamı salladım. Alnıma ufak bi öpücük kondurup tamam anlamında kafasını salladı . Sonra da odadan çıktı .
ARDA..
Hani böyle neye ihtiyacınız olduğunu bilmezsiniz ya tam o anda karşınıza bişey çıkar da aslında tam ihtiyacınız olan şeyin o olduğunun farkına varırsınız ya ha işte tam öyle bişey Arda ' da..
Liseye ilk başladığımız gün bahçede yalnızdım.
-Sanırım yalnızlık dışardan gelmiyor insanın içinde oluyor-
O gün bugündür hep yanımda.
==== ¢¢¢¢¢¢¢ ====
Arda beni eve bırakmakta ısrar etti. Annemin yemeklerini özlemiş sözde ! Eve girince direk yatağıma attım kendimi kardeşte peşimden geldi oda kendini bejyere attı.
"Kimseye bişey söylemeyelim olur mu? "
"Bana yemek hazırlarsan olur valla açlıktan ölüyorum. "
"Pizza ?" dedim yavru köpek bakışı atarkene .
"Tamam ya ."
==== ¢¢¢¢¢¢¢ ====
Pizzayı bitirdikten sonra Ardacım kalktı. Keyfim yerine geliyordu yavaş yavaş. Laptobumdan music açtım sonra faceye girdim . Açıkçası sabah araba çarptığına kimse inanmazdı. Yani İçimde öyle bi heyecan ,sevinç vardi ki..
Mesaj gelmişti . Arda sandım ilk başta . Hayatımda bu kadar yer edinen Arda hayatımdan çıkarsa hiç iyi olmazdı ya. Yıkıldığımda ayağa kaldıracak kimsem kalmazdı herhalde.
Mesaj ? Ha ? derken ? Nasıl yani ? Yok mk ben bugün hayal göre göre bi hal olcam. Koray bana 'iyimisin' diye mesaj atmış . Laptopu fırlatmadım tabide kenara koyup başladım ağlamaya. Ne alaka gerçek mi diye tereddüte düştüm. Kolumu duvara sertçe vurdum ve boğuk bi ses çıkardım . GERÇEKTİ. Saniyesi saniyesine ..
