Avaluna (Yebera #1)

Prologue

Read at your own risk.

AVALUNA

      "BAKIT sa dinami-dami ng       students, bakit sa boyfriend ko pa siya nagtanong! That bitch are just really wants to flirt my boyfriend!" Tahimik lang akong nakayuko habang pinapakinggan ang mga salitang binabato sa'kin ng babaeng kaharap ko.

I can't count how many times she cursed me and called me flirty, even though I didn't flirt with her boyfriend. Ayaw niya talagang paniwalaan ang sinasabi ko.

Hinahanap ko lang naman kasi ang department ng fine arts, course ko, at dahil baguhan ako rito ay nahirapan ako, in short, I'm a transferee student. Kaya naisipan kong magtanong at tsakto naman na may mga studyanteng tumatambay sa hallway that time kaya nagtanong ako sa isa sa kanila. Hindi ko naman alam na boyfriend pala nitong babaeng 'to ang napagtanongan ko. Naexperience ko tuloy ang maguidance ng wala sa oras.

Gusto ko rin sana na ang boyfriend niya mismo ang maglinaw baka sakaling maniwala ang girlfriend niya pero mukhang walang balak ang lalaki dahil siya pa ito mismong natutuwa.

Tahimik lang na nakikinig ang guidance counselor at tansya ko mukhang naiirita na rin sa babae. Sino ba naman ang hindi? Halos maputol na ang ugat nito sa leeg at nagmumukha na rin siyang galit na kalabaw dahil sa namumula ang buong mukha niya. Kaunting putak na lang niya, may lalabas ng usok sa ilong at sa magkabila niyang tenga.

Hindi ko na rin magawang makapagsalita dahil palagi na lang niyang pinuputol.

"I'm telling you Sir Lomocso! Nilandi ng babaeng 'yan ang boyfriend ko! Kaya hindi niyo ako masisisi kung bakit ko siya sinabunutan!" Sigaw niya ulit habang tinuturo ako.

Right, you heard it. Sinabunutan niya ako, sa gitna pa mismo ng hallway. Muntik ko na nga siyang patulan kung hindi lang ako nakapagpigil.

I thought she attack me without a reason. Iyon pala ay inakala niyang nilalandi ko ang boyfriend niya, kahit nagtatanong lang naman ako.

Matapos niya akong kalmutin, labnutin, at sampalin, nauwi kami sa guidance office. Nagkagulo kasi ang mga studyante sa hallway kaya siguro may nagreport sa guidance.

"Calm down Miss Carpio. This argue won't end if you don't get hold of yourself" Mahinahong ani ng Guidance Counselor.

"Ano ang gusto niyong gawin ko? Hayaan na lang ang bruhang 'yan?! Just because that girl is innocent looking doesn't mean she don't have an inkling on how to flirt!" Singhal niya ulit.

Napabuntong hininga ako. Kanina pa siya sa flirt-flirt, na kesyo malandi raw ako at boyfriend niya raw ang target ko at blah, blah, blah, blah. Ayoko ng isa-isahin ang mga paratang niya.

"Why don't we let Miss Amerila explain first" Hindi pa ako nakakasagot ay muli na namang bumunganga ang babae.

"She doesn't need to explain! Halata na eh! Sinadya niyang lapitan ang boyfriend ko!" Tumayo siya sa kinauupoan niya.

Ang feeling victim naman niyang boyfriend ay umaktong pinipigilan ang siya. I just speechlessly staring at them, don't know what to react. So... Pinapalabas nila na kasalanan ko? My fault ha!

"Deserve niya talagang masamp―" Akmang hihilahin niya sana ang buhok ko nang bumukas ang pintoan ng guidance office.

Nakatayo roon ang isang guro na nakahawak sa doorknob. Tumingin siya sa guidance counselor. "Sir, nandito po ang magkakapatid na Yebera" Matapos niyang sabihin iyon, gumilid siya at doon pumasok ang apat na lalaking matatangkad at ubod ng kaguwapohan.

I couldn't help but stare at them. A dark aura was screaming on their backs. Their gray eyes were as deep as the ocean. Kahit ang mga siyentipiko ay hindi maipaliwanag ang mga ekspresyon nila. Masyadong misteryoso at parang madaming sekrito na nakabaon. From their thick eyebrows and their pointed noses and down to their crimson lips, I couldn't help but swallow my own saliva.