ចៅហ្វាយរបស់ខ្ញុំ (My boss) annyeongz

ភាគទី14

"so?" Yujin សួរដោយមិនខ្វល់
"Bro?! មិនស្តាប់ទេ? wonyo ធ្លាប់ crush លីេ sunghoon ហើយខ្លាំងទៀតផង!" Winter
"វាគ្រាន់តែជាការ Crush " yujin និយាយហើយ
ចាប់ផ្តើមត្រលប់ទៅការិយាល័យរបស់ yujin
"កុំនិយាយថាយើងមិនបានព្រមានអ្នកនាង" yeji
និយាយ
Yujin បីេកទ្វារ
ហើយបង្ហាញ ឲ្យឃើញ wonyoung និង sunghoon កំពុងតែសីេច "Yujin!" Wonyoung និយាយឡើងដោយភ្ញាក់ផ្តីេល
"S-sunghoon ខ្ញុំត្រូវទៅញុំាបាយជាមួយ yujin... តើយើងអាចប្តូរទៅញុំាពេល ល្ងាចវិញបានទេ? "

"No huh មិនអីទេបីេឯងគ្មានពេល"
"Its fine អ្នកទាំងពីរទៅចុះខ្ញុំអាចទៅម្នាក់ឯងបាន" yujin និយាយដោយមានការអន់ចិត្តប៉ុន្តែព្យាយាមលាក់វា
"ម៉េចមិនមកជាមួយយើង?" Sunghoon បានសួរ
"មិនអីទេ អ្នកទាំងពីរទៅ"
"តើអ្នកនាងប្រាកដឬអត់?" Bro hoon សួរម្តងទៀត
"ចាស" "ទៅចុះ see u at home" នាងបន្ថែម ហើយឱប wonyoung

"ខ្ញុំនឹងនាំនាងមកវិញមុនពេលអាហារពេលល្ងាច" sunghoon
បន្ថែមហើយចាប់ផ្តើមដើរឆ្ពោះទៅជណ្តើរយន្ត
ដោយ wonyoung ចាកចេញពី yujin
ពេលល្ងាចបានមកដល់ ហើយ yujin កំពុងជួយ
Nancy ម៉ាក់របស់ wonyoung នៅក្នុងផ្ទះបាយ នៅពេលដែលទ្វារខាងមុខបានរបើក ហើយមានមនុស្សពីរនាក់កំពុងសើច។
"ព្រះនាងរបស់ប៉ាមើលទៅសប្បាយចិត្ត"
Namjoon និយាយទៅកាន់កូនស្រីរបស់គាត់

«ប៉ា! Wonyoung បានស្វាគមន៍ឪពុករបស់នាងដោយឱប
"កើតអី?!" Nancy សួរដែលកំពុងប្រញាប់ទៅបន្ទប់
"ម៉ាក់!" Wonyoung ក៏ឱបគាត់
"Sunghoon?"
"Good evening លោកម្ចាស់" sunghoon ស្វាគមន៍ ហើយចាប់ដៃបុរសចំណាស់"អញ្ចឹងតើមានអ្វីកើតឡើង ហេតុអ្វីបានជាអ្នក
ទាំងអស់គ្នាញញឹម" Nancy សួរ
Wonyoung ឈរក្បែរ sunghoon
"មែនហើយ ម៉ាក់ sunghoon គាត់
បានណែនាំខ្ញុំឱ្យទៅក្រុមការងារបង្ហាញម៉ូដ
"Wonyoung start" ហើយ... ខ្ញុំបានបង្ហាញរូបភាពខ្លះៗពីមុនមក
ហើយពួកគេនិយាយថាខ្ញុំអាចចូលធ្វីេការស្អែកនេះហីេយ"

"អូ! Dear! ម៉ាក់មានមោទនភាពចំពោះកូនណាស់!" Nancy បានឱបកូនស្រីរបស់គាត់
ម្តងទៀត
"ទាំងអស់នេះត្រូវតែអរគុណដល់ sunghoon " និយាយហើយបានអោប bro hoon
Yujin ចេញពីផ្ទះបាយទាំងជូតដៃនាងចាប់ផ្តើមច្របូកច្របល់លើអ្វីដែលកំពុងកើតឡើង wonyoung បានឈប់អោប sunghoon
"Hey baby" នាងនិយាយហើយរត់មកឱបនាង

Namjoon បាននិយាយថា "sunghoon បានបញ្ជូន wonyoung
ទៅកាន់ក្រុមការងារបង្ហាញម៉ូដ"
"And?"
"អូនបានចូលហើយ!"
"For real?! បងមានមោទនភាពចំពោះ
អូន"
"Sunghoon ម៉េចក៏ក្មួយមិនមកញ៉ាំអាហារពេលយប់?" លោកចាង
«អឹម...»
"អញ្ជើញមក sunghoon វាជាការអរគុណសម្រាប់អ្វីគ្រប់យ៉ាង ខ្ញុំប្រាកដថាឯងនឹកម្ហូបរបស់ម៉ាក់" wonyoung
"មិនអីទេ" sunghoon ឆ្លើយ ពួកគេបានញាំអាហារពេលល្ងាចជាមួយគ្នាពួកគេបាននិយាយពីរឿងក្រុមហ៊ុន ឯ yujin នាងមិនបានដឹងអ្វីនោះទេ ទើបនាងនៅស្ងៀម wonyoung បានកត់សម្គាល់ឃើញ
ចំណុចនេះ ហើយបានចាប់ដៃរបស់ នាងមកក្រោមតុ
ហើយកាន់វា 'បងមិនអីទេ?'

Yujin ញញឹមជាការឆ្លើយតប
បន្ទាប់ពីអាហារពេលល្ងាច wonyoung នៅក្នុងបន្ទប់របស់នាងកំពុងសម្ងួតសក់របស់នាង នៅពេលដែលនាងលឺសំលេងគោះទ្វារ "ចូលមក"
"hey" is that yujin
"Hey ចូលមក"
"អត់អីទេ គ្រាន់តែចង់មកនិយាយ goodnight"
Wonyoung បែរទៅរកនារីម្នាក់ទៀតនៅមាត់ទ្វារ
"សុំទោសដែលអូនមិនបានទៅញុំាបាយជាមួយបង" "មិនអីទេ ការពិតប្រសិនបើអូនមិនបានទៅញុំាអាហារថ្ងៃត្រង់នោះជាមួយ sunghoon ទេ អ្នកនឹងមិនអាចទៅជួបក្រុមការងារបង្ហាញម៉ូតនោះទេ"
Wonyoung ដើរមករកនាង ហើយឱប "បងមានមោទនភាពចំពោះអូន ហើយបងនឹងនៅក្បែរអូនជានិច្ច"

"អរគុណ" wonyoung ឆ្លើយតប ហើយយកមុខរបស់នាងដាក់លើទ្រូង yujin ហើយដកដង្ហើមតាមក្លិនរបស់នាង

"ឥឡូវអូនទៅគេងទៅ ស្អែកអូនចាប់ផ្តើមការងារហីេយ"

"ប៉ុន្តែអូនចង់នៅបែបនេះ"
"អូននឹកបង យើងមិនបានដើរលេងយូរទេហើយឥឡូវនេះជាមួយរឿងនេះអូនមិនដឹងថាពេលណាអូនអាចធ្វើវាម្តងទៀត
បានទេ"
Yujin ញញឹមហើយមើលទៅ wonyoung "អូនភ្លេចថាបងអង្គរក្សរបស់អូន ដូច្នេះ ទោះអូនទៅណាក៏ដោយបងនឹងទៅជាមួយអូន បងនឹងមិនចាកចេញពីអូនទេ" ពួកគេបានបែកចេញពីការអោប ហើយ yujin ហៀបនឹងចេញទៅក្រៅ នៅពេលដែល wonyoung ចាប់នាងដោយចង្កេះ ហើយត្រលប់មកឱបនាងវិញ។

"សន្យា?"
"បងសន្យា"
"rrrrrr" សំឡេងទូរស័ព្ទ
ពួកគេនៅដាច់ពីគ្នានៅពេលដែលទូរស័ព្ទ
Wonyoung ចាប់ផ្តើមសើច "It's sunghoon"
Yujin ងក់ក្បាល "wonyo ឯងកំពុងធ្វើអី?"

"ខ្ញុំហៀបនឹងចូលគេង" wonyoung និយាយ
ទូរស័ព្ទ yujin ឈរនៅស្ងៀម ឯពីរនាក់នោះវិញមិនដឹងនិយាយអីទៀតទេខ្ជិលសរសេរ
"មិនអីទេ see u" និយាយរួចហើយក៏បិទទូរស័ព្ទyujin បែរមករក wonyoung"អូនគួរតែទៅគេង" "no... អូនចង់
នៅជាមួយបង" តបដោយកាយវិការដូច កូនក្មេង

Yujin ញញឹម "មក" នាងនិយាយហីេយក៏នាំក្មេងតូចរបស់នាងចូលគេង "ទៅគេងទៅ
ស្អែកអូនរវល់" នាងនិយាយបណ្តើរក្មេងតូច
ចូលហើយដើរទៅមាត់ទ្វារ "Goodnight"

"Yujin"
Yujin ងាក "ហឹម?"
"I love u"
Yujin ញញឹម "I love u too"

Music background: [Superpower by Daniel Caesar]