Ağrıyan parmağımı umursamadan 10. Kez 200'üncü şınav'ı çekiyordum ve acayıp ağrıyordu parmağım
Parmağım kırıldığı için sargıya alınsada Berat komutan şuan acısını çektiriyordu
Dün dövdüğün yetmedi mi siktiğimin komutanı!!
"Kaçtasın asker" kulağımın dibinde bağıran Berat komutan ile yüzümü buruşurdum
Cevap vermeyecektim bunu biliyorduk ama soruyordu pezevenk
Ayağını sırtıma koyup bütün ağırlığını ona verince dişimi sıktım belli oluyordu bana acı çektirmekten zevk aldığı
Yanan kolum işi zorlaştırırken bu sıcakta ölme ihtimalim yüzde yüzdü ve ben daha helallik alacaktım
Ayağını çekip bir hışımla bana vurunca denge mi kaybedip yana düştüm
"Sana soru sordum cevap vereceksin" yine ve yine bağırırken acıyla gülümsedim bu onun hoşuma gitmesede bir yerim ağrıyınca gülesim geliyordu
"Geç 100 şınav daha" yerden kalkıp şınav pozisyonu aldım yüz tane çekmeyeceğimi biliyordum acı çektirmek ayrı bi şerefsiz yapıyordu bu adamı
Şınav çekmeye devam ederken diğerleri bizi izliyordu alışmıştık zaten bunlara yani bana yapılanlara
Bir tek Berat komutan değil neredeyse bütün komutanlar,çavuşlar yarbaylar beni dövmek için sebep arıyordu
Alışmış olsamda daha iyileşmeyen yaraya bir yara daha ekleniyordu ve bende dik duramıyordum
Adamlar kin tutmuştu bana sanki ben size meraklıyım amına koduğumun gavurları
"Kaçtasın asker" sanane piç diyesim vardı ama Buda bana zarar olurdu
Yüz tane şınavı çoktan geçmiştim ve onunda saydığını biliyordum
Bu askeriyede saçı uzun olan tek kişi bendim sanırım çünkü hiç bir kurala uymazdım
Saçım çok uzun olmasada gözümü kapatıyordu bu da diğer üst rütbelerdekilerin beni dövmesi için sebepti
Birden elime basınca dişlerimi sıktım kırık parmağıma ve elime baskı uyguluyordu
Yüzümü buruşturup sinirle eline baktım boynumdaki damarların göründüğüne yemin edebilirdim
Ayağını elimin üstüne oynatıp kırık parmağıma basınca dişlerimi kıracak reddeye kadar sıktım
Burnumdan soluyup gözlerimi açtım ve hafifçe gülümsedim
Elini ayağımdan çıkıp beni itince sırt üstü yere düştüm "bundan sonra akıllansan iyi olur" diyip gidince bütün askerler başıma toplandı
5 tur koştuğum yetmiyormuş gibi bide şınav çektiriyordu aklını sikitğimin pezevengi
Doruk yanıma gelip yardım etti kalkmamda ayaklarımı hissetmiyordum ve üstüne bassamda zar zor yürüyordum
İki tane askerde bana yardıma gelince bizim koğuşa girmiştim
"Sen dinlen sakın kalkma şimdi açsın başın döner filan bayılmayasın diye"kafa mı sallayıp zorlukla kendi ranzama çıkıp uzandım
Yemek yiyecek halim yoktu zaten bu halde yemek yiyemezdim
En iyisi uyumaktı çünkü şuan epey bi acı çekiyordum ben asla geri adım atmazdım yani bunun hakkında söz vermiştim kendime
Yatakta diğer tarafa dönüp elime baktım elimin üstü hep morarmıştı ve Buda parmağım sayesinde olmuştu
Aslında bu halde uyumak yanlıştı çünkü Eğer şuan uyursam Berat komutan yine başıma kalkacaktı
Yatakta doğrulup aşağı indim ve dolabımın önüne gelip kapağını açtım
Mektup yazacaktım ailem yoktu aslında sadece bir tane kardeşim vardı terorist olmuş bi kardeşim
Bi sayfa bide kalem alıp yatağıma oturdum ve yazmaya başladım
"Burda işler iyi kardeşim sadece parmağım kırıldı yüzüm desen darma dağın yine komutan işte o dövdü ama sorun değil alıştım neyse sende durumlar nasıl yaralandın mı? Eğer yaralandıysan tedavi ol çünkü alışık değilsin canın çok yanar senin dayanamazsın neyse sağlıcakla kal kardeşim kendine dikkat etmeyi unutma"
Abin serdar
Mektubu katlayıp ayağa kalktım ve odadaki mektup kutusuna attım
Kırık acısı çekmek çok kötüydü ve asla dayanamazdın
Geri yatağıma yatıp gözlerimi kapadım zaten dünden beridir doğru düzgün uyuyamıyordum
Bu bölüm kısa oldu biliyorum ama işim çıktı aniden neyse iyi okumalar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu serdarcığımız (aşık olmuş olabilirim)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda şerefsiz Berat komutan (buna adama gıcık olmuş olabilirim)
