Pov Clara
Ik loop uit de school samen met mijn beste vriendinnen, ik zou niet weten wat ik zou moeten zonder hen. We praten over de boete die morgen plaats vindt. Het is voor mij de tweede keer dat ik mee doe maar voor mij is het een kleine kans want mijn naam zit er maar twee keer in. Voor mijn broer is het anders hij zit er zeven keer in wat best wel veel is.
"Ik hoop echt dat niemand van ons getrokken word" zegt een van mijn vriendinnen.
"Ja, ik ook dat zou echt verschrikkelijk zijn" zegt de ander.
"Laten we maar hopen" zeg ik terug.
"Ik moet hier af slaan, tot morgen op de boete" mijn vriendinnen zeggen gedag en ik sla af en ik loop allen verder.Aangekomen bij m'n huis loop ik naar binnen. Ik zie mijn moeder in de woonkamer staan. Ik loop naar haar toe. Als ze me opmerkt loopt ze naar mij toe met een prachtige groene jurk in haar handen. Ze houd de jurk voor mij.
"Pas even" zegt ze. Ik loop naar mij kamer en doe de deur dicht. Ik doe de jurk aan en loop naar m'n moeder.
"Je ziett er prachtig uit" een traan rolt over haar wang.
"Hey ik word echt niet getrokken hoor het is een heel kleine kans" probeer ik.
"Ik waardeer het dat je me troost" zegt ze. Op dat moment komt mijn broer thuis van school.
"Hoi, ben thuis" zegt hij en loopt naar ons toe. Hij zie mam sniken.
"Wat is er?" Vraagt hij aan haar.
"Ik ben bang dat jullie getrokken worden" zegt ze terug.
"Dat zal echt niet gebeuren hoor" zeg ik geruststellend tegen haar.
"Ja, dat zal wel maar wat als een van jullie toch getrokken word?"
"Dat gebeurt niet" zegt mijn broer.
"Zullen we samen gaan koken?" Vraag ik.
"Goed idee" zegt mijn moeder.Een uur laterzitten we met z'n vieren aan tafel. Er is een akelige stilte. Mijn vader breekt de stilte.
"En hoe was het op school vandaag?" Vraagt hij.
"Wel leuk" zeg ik terug. Ik neem nog een hap van het eten.
"Het ging wel goed" zegt m'n broer.
"Dat is goed om te horen" zegt mijn moeder.Na het eten ga ik naar mijn kamer en probeer te slapen maar dat lukt niet. Ik draai me om na een tijdje val ik in slaap.
De volgende ochtend word ik vroeg wakker. Ik kijk op mijn klok zeven uur de boete begint pas om twee uur 's middags dus ik heb nog wat tijd ik draai me om maak ik ben te wakker dus ik stap uit bed. Ik loop naar de keuken waar ik.mijn broer al zie staan.
"Goedmorgen" mompel ik. Ik maak een paar boterhammen en eet ze op.Rond het middag uur maaken we ons klaar voor de boete. Ik doe mijn jurk aan. We vertrekken om een uur naar het dorps plein waar al een paar mensen staan. We lopen langs een tafel waar wee een bloed prik moeten doen. De naald gaat in mijn vinger. Het doet pijn maar de naald haat er al snel uit. Ik druk mijn vinger op een papier waar mijn naam op staat. Ik loop naar de rij die me toe gewezen word. Na een half uur word het steeds drukker. Ik zoek mijn broer, maar ik kan hem niet zien ik kijk weer naar voren. Over een kwartier begint de boete. Ik heb er echt geen zin in. Het zien van gezinnen die uit elkaar worden getrokken is hart verscheurend.
Laten we maar hopen dat dit niet gebeurd bij mij gezin. Ik kijk rond, en ik zie mijn broer staan. Ik zwaai naar hem. Hij ziet mij en zwaait terug.
Een kwartier later begint de boete. Na we het filmpje gezien hebben begint het echt...
JE LEEST
De vlucht uit het capitool (hunger games)
FanfictionAls Clara word getrokken voor de 125e hunger games moet ze al haar kennissen achter laten. Ze weet dat ze geen schijn van kans heeft want ja, zeg nou zelf een meisje van dertien jaar tegen mensen die misschien wel vijf jaar ouder zijn wint ze toch n...