Ağaçlarla İlgiliÖykü Kitabım

1.ÖYKÜ (VİŞNE AĞACI)

10,12 yaşlarında bir kız çocuğu varmış.Bu çocuğun evinin bahçesinde kocaman bir ağaç varmış.Vişne ağacı.Çocuk o ağacı o kadar severmiş ki,ona isim bile takmış.Vişne Çürüğü.Bu arada kızın ismi ise Gülizar imiş.Bir ilkbahar günü,Gülizar uyandığında,pencereden bakınca birde ne görsün?Vişne ağacının bir dalı kırılıp yere düşmüş.Gülizar çok üzülmüş.Elini yüzünü yıkamadan,üstünü değişmeden,yatağını toplamadan,saçlarını taramadan,dışarı fırlamış.Ayağında ev terlikleri,kafasında göz bandı,üstünde pijamaları öylece kalmış.Bir süre hiç hareket etmeden vişne ağacının kırık dalına bakmış.O arada gözlerinden boncuk,boncuk göz yaşları akıyormuş.Vişne ağacının kırık dalını almış.Özenle evdeki küçük,sera olarak kullandıkları odaya götürmüş.Orada vişne ağacının küçük dalını içi su dolu bir vazoya koymuş belki köklenir diye.O arada dedesi de sessizce onu izliyormuş.Birden Gülizar?deyince az daha korkudan düşüyormuş.Kendini toplamış.Sesin geldiği yöne doğru bakmış.Bir de ne görsün dedesi
- Gülizar:
- dede sen burada ne arıyorsun,diyebilmiş sadece. Dedesi:

- Seni izliyordum.Vişne ağacına çok üzüldün galiba.Ama üzülme.Allah izin verirse vazoya koyduğun,vişne dalı köklenir.Ve onu senin odandaki büyük saksıya ekeriz demiş.                                             Gülizar dedesine kocaman sarılmış:

- Dedeciğim,ben seni çok seviyorum.Sen ne kadar bilgili,sabırlı bir insansın demiş.