İnci Çiçeği | Hyunlix ﴾ Omegaverse ﴿ ✓

mutlu son...

⋆｡˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧･ﾟ

Felix söylediği gibi, bir süre sonra şiir yazma işini sıklaştırdı.

Kendine bir mahlas, yani takma ad bulmuştu. "İnci Çiçeği" diyordu.

Önce online olarak, internetteki bloglara yazmaya başladı. Bir yıl içerisinde belli bir kitleye ulaşmış, Hyunjin'in desteğiyle ilk kitabını bastırmıştı.

Zaman hızla akıp giderken, Felix'in fark etmediği birkaç şey vardı tabi.

Felix, uzunca bir süre oradan oraya sürüklendiği, kendisine bile vakit ayırmadığı, başkaları için yaşadığı çileli yıllar geçirmişti.

Şimdiyse... Hayatının biteceğini düşündüğü evlilikte aslında ilk defa yaşıyordu.

Felix, ilk defa yaşıyordu.

Evleneli bir yıl olmuş, bir yılda sevmeye ve sevilmeye bağımlı hale gelmiş, biricik eşiyle mutlu olmayı öğrenmişti...

𔓘

Hyunjin işten döndüğünde her zamanki gibi önce iş çantasını kenara bıraktı, ardından paltosunu çıkarıp vestiyere astı.

Sonrasındaysa burnuna çalınan yemek kokusunu koklamaya çalıştı.

Ama yemek kokusu yoktu, bu belki de bir ilkti.

"Felix." Diye seslenerek salon tarafına geçti.

Felix koltukta oturmuş, neredeyse ağlar haldeydi.

Hyunjin bu görüntü karşısında telaşlanmış bir şekilde Felix'in yanına oturdu, yüzüne baktı. "Felix, ne oldu?"

Felix'e bakarken öyle tekaşlıydı ki, elinde tuttuğu defteri görmemişti.

Felix ise göstermek istercesine, Hyunjin'e dönmeden elindeki defteri uzattı.

Hyunjin deftere baktığında kaşları çatılmıştı. "Bu ne Felix?"

Felix ağlarken bir yandan buruk bir şekilde gülümsedi. "Bebeğimizin ilk defteri."

Hyunjin bir eşine, bir de deftere baktı. Sonunda defterin üzerindeki harfleri okumayı başarmıştı. "Merhaba Babacığım!"

"Ne..." Diye fısıldadı Hyunjin.

Felix sonunda Hyunjin'i daha fazla telaşlandırmamak için ona doğru döndü. "Bir süredir kızgınlığa girmediğim için bugün bir doktora görünmek istedim."

"Çok zaman geçmemişti aslında..."

"İlk evlendiğimizde senin yüzünden her hafta kızgınlığa giriyordum!" Diye bağırdı Felix gülerek. "Bir sorun olduğunu düşündüm, aklım çıktı!"

"Ama sanırım bir sorun yokmuş..."

Hyunjin deftere uzandı, ama defteri değil, Felix'in defteri tutan elini tuttu. "Hamile miymişsin?"

Felix gülerek başını aşağı yukarı salladı. "6 haftalık, sağlıklı bir bebek var burada." Diyerek boşta kalan eliyle karnını gösterdi.

Pekala, Hyunjin'in gözlerinin dolduğunu görmeyi hiç beklemiyordu. "Ya ağlama!" Diye bağırdı telaşla. "Neden ağlıyorsun?!"

"Sen neden ağlıyorsun?" Diye sordu Hyunjin dolu gözleriyle gülümseyerek.

"Mutluluktan."

"Ben de."

"Bebeğimizi... Beraber büyütelim sevgili eşim."

"Öyle yapalım..." Hyunjin yaklaştı, saçlarını okşayarak geriye attığı eşinin şakaklarına küçük bir öpücük kondurdu.

𔓘

Felix oldukça sakin ve sağlıklı bir hamilelik geçirdi. Çünkü ne telaşe müdürü kocası, ne evhamlı annesi, ne de panik atak kardeşi onu bir an bile boş bırakmamış, elini sıcak sudan soğuk suya sokmamıştı.

Hamilelik süreci sona erip bebeklerini kucaklarına alacakları zamanı hepsi iple çekmişti.

Şimdiyse Hyunjin büyük bir camekanın önünde, diğer bebeklerle beraber yenidoğan ünitesindeki küvezinde yatan bebeğine bakıyordu.

Felix'e benziyordu.

Onun gibi boncuk boncuk gözleri, bembeyaz bir teni ve sarı saçları vardı.

Ve Hyunjin'in en çok istediği şey... Bebeğinin yüzünde benek benek çilleri vardı, aynı biricik eşinin yüzünde öpe öpe bitiremediği çilleri gibi.

Bebeğinin uzaktan fotoğrafını çektikten sonra eşinin yattığı odaya döndü.

𔓘

Felix eşi girer girmez kapıya döndü. "Çektin mi?"

"Çektim bir tanem, çektim."

Hyunjin bir yandan telefonunu cebinden çıkararak eşinin yanına gitti, alnına ufak bir öpücük vererek telefonunu uzattı.

Felix resme baktığı anda gözleri dolmuştu. "Minik kızım..."

"Minik kızımız..."

"Sağlıklı, değil mi? Her şey yolunda de lütfen."

"Görmüyor musun?" Diye sordu Hyunjin gülümseyerek. "Daha yeni doğmasına rağmen gözleri bile çipil çipil etrafa bakınıyor."

"Getirsinler, biz de bakalım."

"Dinlenmen lazım sevgilim. Zor bir doğum atlattın."

"Ama bebeğimi görmek istiyorum..."

"Endişelenme. Ömrümüzün kalanını ona adayacağız, bu yüzden onunla geçirilecek bol bol vaktimiz olacak."

Felix gülümsedi, yeniden elinde tuttuğu telefona döndü. "Güzel kızım, minik Zeyna'm..."

𔓘

25.07.2024

İnci Çiçeği

FİNAL

𔓘

Bir bölüm daha yazarsam kaos çıkaracağım korkusundan final yaptım, ama bence çok güzel finaldi hadi kabul edin.

(Zaten anlamıştınız yahu her şey tatlıya bağlanmıştı işte)

Her güzel şeyin bir sonu vardır derler, 19. Kitabımın da sonunu böyle getirmiş olayım madem.

Yazılış sürecinde beni destekleyen herkese çok teşekkür ederim, site kapanacak denmesine rağmen hala buralarda durup beni destekleyen okurlarıma sonsuz teşekkürler...♡