මම ලොකු හුස්මක් හෙලුවා විතරයි.මට මතක් වුනෙ බණ කතාවක්...ඇත්තටම අපි දෙයකට තදින් ලෝභ කම් කරලා වෛර බැදාලා ඒක හිතේ තියාගෙන මැරුනාම ප්‍රේත ආත්ම වෙලා එක්කො නැත්තම් තිරිසන් ආත්ම වෙලා ඉපදෙන්න පුලුවන්.හැමතිස්සෙම වෛර කරන කෙනාටත් මෛත්‍රී කරන තරමට එකට එක නොකරන තරමට හැමතිස්සෙම ලෝබය කියන දෙයින් ඈත් වෙන තරමට අපි සුගති ගාමී වෙනවා වැඩියි.සමහර මිනිස්සු ඉන්නවා තව කෙනෙක් ඇවිල්ලා කෑගැහුවට බැන්නට ගැහුවට මුකුත් නොකරන්නෙ ඒ මනුස්සයට ඇති බය හින්දා නෙවෙයි.පවට තියෙන බය නිසයි.මොකද අපිට තුවාල කරන කෙනෙක්ට අපිත් පෙරළා වෛර බැන්දොත් තුවාල කලොත් වෙන කාගෙන් නැතත් සොභාදහම ඒ දේම අපේ පැත්තට ආපහු කරකවනවා. ටේහියුන් කියන්නෙත් jin කියන්නෙත් මේ කාරණාවට යටත් වුන දෙන්නෙක්.
ටේහියුන් ලෝභ කමේ තණ්හාවෙ උපරිමයට ගියා.එයා ඒකෙන් ජින්ට කරදර කලා.ඒකෙන් ටේහියුන්ගෙ තරාදියෙ පව් පැත්ත බරින් වැඩි වෙලා පහත් වුනා...අනෙක් කෙනා ජින්.එයා ඉවසුවෙ නෑ...
පව කියන දේට බය වුනේ නෑ...ඉවසන්නෙ නැතුව වෛර බැදගෙන ප්‍රාණඝාතයන් කලා.සොභාදහමට අනුව මේ දේවල් එයාගෙ පැත්තට කැරකෙනවා...ඒකමයි මට ගොඩක්ම අපේ ජීවිත ගැන අවිනිශ්චිත බවක් හැගෙන්නෙ........මොකද මම පින පව කියන දේ තදින්ම විශ්වාස කරනවා.
" මොනාද කල්පනා කරන්නෙ සඳලි.."
එයා ඇහුවාම මම ගැස්සිලා ගියේ....
" හූ...මුකුත් නෑ...."
මම කියුවා.
" ඕකේ...."
එයා එහෙම කියලා ලොකු හුස්මක් පහළට දැම්මා.
" ජින්"
" මොකෝ පිස්සි...."
' ආපහු මැර වැඩ කරන්න එපා කවදාවත් හොදද....අපි ඉවසමු..."
මම කියුවා...එයාගෙ සද්දයක් නෑ....
" මම කියන දේ අහගෙනද ඉන්නේ..."
මම ඇහුවා...හූ ඒත් නෑ.එයා මාව කෙයා නොකර ඩ්‍රයිව් කරනවා.එයා ඉස්සර කියපු කතාවක් මතක් වුනා.රිපීට් කරන්න එපා මම අහගෙන ඉන්නේ...තුන් පාරක් එකම දේ රිපීට් කරද්දි එයාට කේන්ති යනවා.මම තොලත් හපන් එයාගෙ මූනෙන් මගෙ මූණ අහකට ගත්තේ...
