Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
چندبار دستمالو روی آیینه کشید و وقتی از تمیز شدنش مطمئن شد ، نگاهی به چهره خودش کرد. به چشم‌های قهوه‌ایش نگاه کرد . با دقت نگاه کرد. با دقت تر... دستشو مشت کرد و نفس عمیقی کشید. - من واقعا شبیه بابام. زیر لب گفت و از کنار آیینه گذشت. روی تخت ، روبه سقف دراز کشید و دستاشو باز کرد. محیط اتاق بدشت بهم ریخته و شلوغ بود . لباس های زیادی روی صندلیِ میز کامپیوترش جمع شده بود و مقداری هم کف اتاقو پوشونده بود.
اتاقش همیشه همین وضعش بود . با اینکه هردفعه تمیز میشد اما به دو روز نکشیده دوباره نامرتب میشد .
برق اتاق خاموش بود اما نور خورشید همچنان از لای پرده به داخل اتاق سَرَک میکشید.
اخمی بین ابروهاش نشست و نگاهشو سمت پنجره داد: -حتی وقتی پرده‌رو پایین دادم هم اتاقمو روشن میکنی..! با باز شدن در ، مجبور شد به دعواش با خورشید خاتمه بده.
با دیدن دختر عموش یِسول بیشتر اخم کرد . این دختر طوری رفتار میکرد که انگار اتاقای این خونه در ندارن و این رو مخ پسر بود .
روی تخت نشست و با صدای حرصی دخترو مخاطب قرار داد: - اینجا مثلا اتاقمه‌ها ! دختر چهره متعجبی به خودش گرفت و قدمی به داخل برداشت . چرخی داخل شلوغیِ اتاق زد و به سمت تخت تهیونگ رفت. خم شد و لباس زیرشو از روی زمین برداشت: -باور کن اگه نمیگفتی فکر میکردم اینجا طویلس!
تهیونگ بی‌توجه به کنایه دختر شُرتشو از دستش کشید: خب چرا برنمیگردی به اتاقِ تمیز خودت؟ - اووووه ببخشید که مزاحم چص‌ناله‌هات شدم.. چشم غره ای رفتو ادامه داد: بابا گفت بیام ببینم در چه حالی....نگرانت بود. -نگران؟
یسول خنده ای کرد و همونطور که به سمت در می‌رفت گفت: هردفعه که میری سر مزار خانوادت نگرانت میشه ؛ چون فکر میکنه افسرده شدیو میخوای خودکشی کنی!.....به هرحال میرم بهش بگم برادرزاده عزیزش خوبه!
با بسته شدن در ، پسر دوباره به فکر فرو رفت . از اینکه عموش نگرانش بود ، خوشحال بود . خوشحال بود که حس عمو و زن‌عموش نسبت بهش تغییری نکرده و دوسش دارن. و اگه بخاطر این دونفر نبود ، قطعا تا الان سر یسولو از بدنش جدا کرده بود . لبخند کم‌جونی زد و گوشیشو چک کرد .
