နေရာလွတ် ပစ္စည်းများဖြင့် ရှေ့ခေတ်သို့ ပြန်သွားခြင်း

Chapter -9

Chapter -9 သူရဲကောင်းဆန်သောမစ္စစီ

"ဟုတ်တယ် ငါ မနက်က ကြော်တယ်။  လွန်ခဲ့တဲ့ နာရီဝက်လောက်က ထုတ်ယူခဲ့တယ်။  ဘဲ ၄၀ ရှိတယ်။  တခြားဟာတွေကို လိုချင်သလား"

  ဟုတ်ပါတယ်။

  ဘဲကင် ၄၀၊ ကြက်ကင် ၆၀ နှင့် သိုးသားလေးပေါင်နှစ်ချောင်း စုစုပေါင်း ၃,၀၈၄ ယွမ်ဖြင့် ဆိုင်ပိုင်ရှင်က ၄ ယွမ် အပိုင်းကို ပေါင်းထည့်သည်။

ကြက်သားနဲ့ ဘဲကင်တွေကို ဆီစက္ကူနဲ့ အရင်ထုပ်ပြီး သန့်ရှင်းတဲ့ ပလပ်စတစ်အိတ်ထဲမှာ ထည့်ပါ။  စီနင်းနင်း ၏လိုအပ်ချက်အရ သိုးခြေထောက်များကို ခဲပတ်ဖြင့် ထုပ်ပိုးထားသည်။

ဆိုင်ပိုင်ရှင်က စီနင်းနင်း ကို မသွားခင်  သတိပေးခဲ့တယ်-

"အအေးစားလို့ရပါတယ်။ ပူပူနွေးနွေး စားချင်ရင် မီးဖို ဒါမှမဟုတ် မိုက်ခရိုဝေ့ဖ်ကို သုံးလို့ရတယ်။"

  "ကောင်းပြီ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်!"

  မမျှော်လင့်ထားသော အမြတ်များတယ်။

ဒါကိုတွေးတောရင်း စီနင်းနင်း က မွေးမြူရေးသားပေါက်လေးတွေအပြင် လတ်ဆတ်တဲ့အသားနဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေကိုလည်း ပြင်ဆင်ထားသင့်တယ်လို့ စိတ်ကူးခဲ့တယ်။

  စီနင်းနင်းက သူ့မှတ်စုစာအုပ်ထဲမှာ ရေးချပြီး အနီးဆုံး အထည်အနုပညာမြို့ကို မောင်းသွားတယ်။

  Cloth Art City တွင် စုစုပေါင်း လေးထပ်ရှိပြီး အရာအားလုံးကို ထိုနေရာတွင် ရောင်းချသည်။  ဟုတ်ပါတယ်, သူတို့ထဲကအများစုဟာ "အထည်" နှင့်ဆက်စပ်နေကြသည်။

ဆိုင်တိုင်းရှေ့မှာ ဖောက်သည်တွေရှိတယ်။  အချို့က စျေး‌ေမး၊ အချို့က အထည်များကို ရွေးချယ်ကြပြီး အချို့က စတိုးဆိုင်ကို အိပ်ယာခင်းများနှင့် စောင်အဖုံးများ လုပ်ဆောင်ရန် ညွှန်ပြပြီး တောင်းဆိုကြသည်။

စီနင်းနင်း ဟာ အရင်က ဒီနေရာကို တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးဘဲ လမ်းတစ်လျှောက်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့တယ်။

အထူးသဖြင့် အပ်ချုပ်စက်သည် အပ်ချုပ်သည့်နေရာမှ စီမံဆောင်ရွက်ပေးသည့် ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ဖြတ်သွားသည့်အခါတွင် မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း ခေါင်းအုံးစွပ်ကို ချုပ်နိုင်သည်။