Ben hayatta en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yerden bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici - hep, hep acele işi
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezber ettim gurbeti
Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a
Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu,
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Can YÜCEL
Tüm babalara armağan olsun o zaman:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Kokulu Defterim #Wattys2015
PoetryMerhaba! Sevdiğim,sevdiğiniz ve seveceğiniz şiirleri burada toplamak istedim. Yayınlayacağım şiirlerin HİÇBİRİ BANA AİT DEĞİLDİR. Bu şiirler belki de çoğunuzun bildiği veya anımsadığı şiirler olabilir.Şairleri belirterek sizleri en sevdiğim şiirlerl...
