Forever You

~3~

Yavaşça gözlerimi açmaya çalıştım. Etrafa baktığımda odamda olduğumu farkedip yan tarafa döndüm Jongin yanımda yüzü bana dönük bir şekilde uyuyordu. Gülümsedim ve ona iyice yaklaşıp kollarımı beline doladım dudaklarımı boynuna bastırıp uyandırmaya çalıştım

-Jongiiiiin Kim jongiiiin
-Hııghhh

Garip sesler çıkardığında gülümsedim ve boynunu hala öpmeye devam ettiğimi farkettim kafamı kaldırıp boynuna baktığımda tekrar öpmek istediğimi farkettim. Tekrar ve tekrar sonsuza dek... Ama bunun olması imkansızdı, kardeşi gibi olduğum için yapabilirdim, ona yakın olabilirdim ama bu beni yavaş yavaş öldürüyordu. Ben derin düşüncelere dalmış gözlerim dolu bir şekilde boynuna bakarken uyanmıştı. Bu şekilde ona yakalandığıma inanamıyordum çünkü dokunsa ağlayabilirdim, dudaklarım titriyordu.

-Soo bana bak

Kafamı iki yana salladığımda çenemi tutup ona bakmamı sağladı. Bu hareketiyle ağlamaya başladım

-Soo ne oldu söyler misin ? Ağlamandan hoşlanmıyorum biliyorsun lütfen ağlama

Yatakta doğruldu ve beni kucağına aldı bacaklarımı beline dolayıp başımı boynuna gömdüm hala ağlıyordum ve Jongin saçlarımla oynamaya devam ediyordu

-Soo ne olduğunu söylemezsen seninle konuşmıycam. Hem de asla. Tamam belki çok azcık konuşabilirim ama küçücük

Gülümsedim. Jongin gerçekten insanların gözünde gözüktüğü gibi değildi o çok tatlıydı ve şapşaldı

-Jongin beni bırakmazsın değil mi ? Biliyorsun sana herkesten daha çok güveniyorum ve seni herkesten daha çok seviyorum. Sakın beni bırakma
-Soo gerçekten saçma sapanak konuşuyosun. Seni asla bırakmam anladın mı ? Sen bana böyle sarılırken böyle bakarken böyle gülümserken seni nasıl bırakabilirim? Ayrıca bu yüzden mi ağladın ?

Hafifçe kafamı salladığımda gözlerini gözlerime dikti

-Soo bu tür şeyler yüzünden ağladığında beni ne kadar kırdığının farkında mısın ?
-Özür dilerim Jong-Jong
-Yaah Jong-jong deme Mükemmel Jongin-ah diyceksin
-Mükemmel Jongin-ah
-Aferin benim küçük Soo'ma şimdi aşağı iniyoruz ve bol bol yemek yiyosun iyice kilo vermişsin bu iyi değil
Gözlerini tişörtüme çekti ve tişörtü indirip köprücük kemiklerime bakmaya başladı

-Şuna bak kemiklerin çıkmış iyice
Dudaklarını köprücük kemiklerime bastırdığında yutkundum. Lanet olası aptal salak Kim gerizekalı Jongin bana böyle dokunursa nasıl ona olan duygularımı yok edebilirdim ki dudakları hala orada dururken yaptığı şeyi çabucak bitirmesini dileyerek gözlerimi kapattım dudaklarını yavaşça çektiğinde gözlerimi açtım Jongin tekrar yaklaşıp yanaklarımı öptü ve hala kucağındayken ayağa kalkıp merdivenlere doğru yürüdü bacaklarımı sıkıca beline sarmıştım ve kollarımla ona tutunuyordum mutfağa geldiğimizde annemin söylediği şeylerle ben tükürüğümde boğulurken Jongin gayet doğal onu onaylayarak konuşuyordu

-Jongin Soo'yu senden uzak tutmalı mıyım şu görüntünüze baktığımda sevgili olduğunuzu düşünüyorum
-Biliyorsun omma Soo benim küçük sevgilim zaten

Bana daha sıkı sarılıp gülümsedi ve yine sandalyeye oturup beni kucağına aldı

-Jongin annenle konuştuk lise sondasınız ve Kyungsoo hala bir bebek gibi ikinizin ayrı eve çıkmasını ve hayata alışmanızı istiyorum

Jongin bana parıldayan gözleriyle baktığında şok olmuştum ama mutluydum ne kadar Jongin o kadar iyi hehee

-Tabiki olur Küçük Soo'ma çok iyi bakarım ben

Jongin gerçekten mutlu gözüküyordu. Benimle birlikteyken mutlu olması
hoşuma gidiyordu

-Anne siz evi ayarlayın ama bileğim düzelene kadar evde kalmalıyım gibi değil mi ?
-Soo zaten biz değil sana Jongin bakıyor ve ev hazır zaten akşam Bay Kim ve baban sizi götürcek sadece kıyafetlerinizi ve eşyalarınızı seçin odaların hepsi hazır sadece ne istiyosanız alın işte

Kafamı sallayıp gülümseyerek Jongin'e baktığımda o da gülümsüyordu. Yemek yemeye başladık daha doğrusu Jongin kendi tabağındakiler de dahil her şeyi bana yedirmeye çalışıyordu

-Jongin-ah daha fazla yersem kusabilirim lütfen yeteer
-Olmaz Soo şu bacaklarına bak çok zayıfsın kucağımda oturduğun halde hissetmiyorum bile ve sağlıklı olman gerek mızmızlanma ve ye
-Yerim ama karşılığında bişey istiycem
-İste bakalım

Bunu isteyip istememek konusunda emin değildim çünkü Jongin'e olan duygularımdan vazgeçmeye çalışıyordum fakat zaten aynı evde sürekli etrafımda olacaksa bunu düşünmeye gerek olmadığını farkedip konuştum

-Yeni evimizde birlikte kalalım
-Zaten bizim evimiz olacağı için birlikte kalıcaz Soo
-Öyle değil aynı odada kalamaz mıyız ?
-Soo ahahahahaa çok tatlısın

O hala gülmeye devam ederken gözlerimi kocaman açmış ona bakıyordum bu evet mi demekti

-Tabiki aynı odada kalabiliriz seninle uyumayı seviyorum

Gülümseyerek konuştuğunda bende

gülümsedim ve yanağını öptüm
-Teşekkürler
-Şimdi bu yemekleri yiyorsun Soo
-Seve seve

Bunu söylediğimde güldü ve bana yemek yedirmeye devam etti fakat onun hiçbir şey yemediğini farkedince ben de ona yemek yedirmeye başladım şuan sevgili gibi gözüküyorduk bu çok hoşuma
gidiyordu

-Aiiggoo bu fotoğrafı hemen annene göndermeliyim Jongin-ah hatta aile grubumuza atıcam

Gülümseyerek anneme baktığımızda Jongin telefonunu çıkarıp gruba girdi ve gelecek fotoğrafı beklemeye başladı fotoğraf yüklendiğinde gözlerimin içi parıldamıştı Jongin bana bakıyordu ve elindeki kaşık ağzıma değiyordu diğer kolu belimdeydi ve kucağındaydım bende ona bakıyordum. Gerçekten bu fotoğrafı görenler Jongin'le çıktığımı düşünürdü. Bunu akşam Luhan'a atıp iki saat konuşacağımızı biliyordum mutlulukla gülümsedim. Kendi telefonumu çıkardığımda Jongin'in annesinin gruba yazdığını okuyunca şok oldum

"Bence artık onları evlendirmeliyiz ;)"
Ben hala mesaja şok olmuş bir şekilde bakarken bu sefer Jonginin gruba yazdığıyla gözlerim iyice açılmıştı

"Bencede Soo'yla evlenmeliyiz, omma yarın onu istemeye gelmeliyiz şuan kucağımda teklifimi kabul eder mi dersin ;)"

**Jongin ve Soo'muzu biraz kıskandırıp uzaklaştrmayı düşünüyorum ahh çok kötü bi insanım ^^**