Dahyun
Yine bir akşam babamla kavga ettim ve yine evden kaçtım. Ve yine babamın umrunda değilim. On sekizimi doldurmuştum ama daha liseyi bitirmeme üç ay vardı, üç ay sonra siktirip gidecektim. Ama annemin hapisten çıkması için üç yıl daha beklemeliydim.
Babamla kavga ettiğim zaman okulun yanındaki parka gidiyordum, orda sabahlıyordum. Tabikide bu tehlikeliydi, ama pek de umursamıyordum.
Gelirken biraz köpek maması aldım, parka her geldiğimde bana yoldaşlık eden köpekler vardı. Parka ulaştığımda yanıma koştular, mamayı parktaki köpek maması kaplarına koydum. Kaplar da süs niyetine konulmuştu sanki, kimsenin gidip içine mama koyduğu yoktu.
Biraz köpeklerin yanında kalıp mamayı yemelerini izledim, sonra da gidip her zaman oturduğum banka oturdum. Birkaç köpek peşimden geldi, onlarla biraz ilgilendim. Genelde insanlar sokak köpeklerinden iğrenir, ama onlar da ilgiye ihtiyacı olan canlılar. İnsanları cinsiyet, ırk, inanç ve ten rengi diye ayırmayalım diyorsunuz ama konu köpekler olunca kendinize süs köpekleri alıp sokak köpeklerinden iğreniyorsunuz. Bunun ayrımcılıktan ne farkı var? İnsanlar gerçekten garip.
Köpekler bir süre sonra uzaklaştı, bende yalnız kaldım. Kafamı geriye atıp gözlerimi kapattım. Saat 10'a doğru geliyordu, etraf dakika geçtikçe daha da sessizleşiyordu.
"Dahyun?"
Adımın söylenmesi ile kafamı kaldırıp gözlerimi açtım. Karşımda hayatımda görüp görebileceğim en seksi kadın vardı. Hirai Momo. Tarih öğretmenimin kızı. Üniversiteye gidiyordu ancak arada annesinin yanına okula geliyordu, annesinin favori öğrencilerimden olduğu için tanışıyorduk. Ondan etkileniyorum. Hemde baya.
"Merhaba." dedim gülümseyerek. Yanımı işaret ederek "Otursana." dedim.
Yanıma oturdu.
"Bu saatte dışarıda ne işin var? Bişey mi oldu?"
"Momo, bu benim hayatımın bir parçası."
Anlamaz gözlerle bana baktı.
"Ne?"
Momo'ya doğru dönüp bir dizlerimi göğsüme doğru çektim.
"Babamla sık sık kavga ediyorum, kavga ettikten sonra da buraya geliyorum ve burda sabahlıyorum."
"Sen ciddi misin? Geceyi dışarıda geçirmenin ne kadar tehlikeli olduğunun farkında mısın sen?"
"Farkındayım, ama pek de umrumda değil."
"İyi misin sen? Ya başına bişey gelirse?"
"Başıma daha önce hiçbişey gelmedi."
"İyi de bu böyle devam edeceği anlamına gelmez."
Biraz sessizlik oldu.
"Hem sen niye dışarıdasın?"
"Ben 21 yaşındayım, senden 3 yaş büyüyüğüm. Ayrıca dövüşmeyi biliyorum, elim ağırdır."
İşaret parmağı ile saçımla oynamaya başladı, işte bu hiç beklemediğim bir hareketti.
"Babanla neden sık sık kavga ediyorsun? aile arasında bir konu ise söylemezsen anlarım."
"Benden nefret ediyor çünkü. Ondan başka kimsem olmadığından onunla kalmak zorundayım, liseyi bitirene kadar."
"Annen peki?"
"Hapiste. Barda biri anneme sarkmış, hatta biraz ileri gitmiş. Annem de kendini korumak için eline geçen ilk geçen sivri aletle adamı yaralamış. Ancak adam hemofili hastasıymış ve doktor müdahalesine rağmen ölmüş. Adam anneme taciz ettiğinden ve annemin de adamın hemofili hastası olduğunu bilmediği için annemin cezası 5 yıla indirilmiş, şimdi iki yıldır içeride."
