13.bölüm

317 11 8
                                    

         LENORA KATELİYN

GÜNLER SONRA

Gözlerimi yavaş yavaş açıp etrafımda bitkince göz gezdirdim

Kalkmak için hareket ettiğimde kafama deli gibi bir zonklama geldi

Elimi başımın arkasına attığımda sarılı olduğunu fark ettim

Sadece kafamda değil kollarımdada bi kaç plastik boru vardı

Gerçeklik yavaş yavaş aklıma gelmeye başladığında gözümün önüne en son yaşadığım sahneler geldi

Ama şimdi o lanet yerde değilim bu en azından iyi birşey değilmi

" güzel...uyuyan prrensesimiz uyandı demek "

Sesin geldiği yöne baktığımda kır saçlı gözlüklü bir doktor elinde bazı belgeleri inceliyordu

Bana tebessümlü bir gülümseme verip yanımdaki sandalyeyi çekerek yanıma oturdu

Açıkcası biraz çekiniyordum

" kendini nasıl hissediyorsun tatlım " dedi

Doktorda olsa kim olduğunu bilmediğim için sessiz kalmayı seçtim zaten istesemde cevap veremezdim ya

" benden korkmana gerek yok çocuğum ben şifacıyım şimdi söyle bana acıyan  bir yerin varmı "

Umarım işaret dilini biliyordur bilmesini umarak işaret diliyle

" başımın arkasında sadece ağrı var " dedim

İçten içe dilimi bilmesini umdum

Doktor bana sıcak bir gülümseme verip

" endişelenme yavrum birazdan serum vericem söylermisin bana seni bu hale kim getirdi "

O an ne diyeceğimi bilemedim sessizce başımı yere eğdim

Doktor

" lenora...adın buydu değilmi"

Sessizce başımı evet anlamında salladım doktor bana gülümseyerek

" bak çocuğum daha önce ne yaşadın bilmiyorum ama artık bunlar için endişelenme sana zarar veren şeyler hepsi geride kaldı "

Nasıl bu kadar emin olabiliyordu nerde olduğumu bile bilmezken bu söylediklerine nasıl inanabilirdim

Doktor benden yanıt alamayacığını anladığı vakit

" neyse sen dinlenmene devam et hazır olduğunda konuşuruz "

Ayağa kalkıp kapıya kadar gitti bana yandan birazcık dönerek

" bu arada ben doktor strick "

Dedi ve bana gülümseyip gitti

Odada yine bir başıma kalınca tekrar kolumdaki borulara göz attım

Kolum çok zayıf görünüyordu nasıl zayıflamazdımki günlerce aç ve susuz kalmıştım

Başımı yavaşça altımdaki yastığa koyarak birazcık dinlenmeye çalıştım ama aklım günlerdir yaşadığım o işkencelere takılınca dinlenmek ne mümkün

Bunların hiç birini hak edecek hiç birşey yapmamııştım ama yinede tanımadığım kurtlar tarafından sebepsiz yere cezalandırıldım

Neden...bir hiç uğrunamı

LYCANTHORP   (  Tamamlanmış Kitaptır  )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin