Princess of flame/ Πριγκίπισσα της φωτιάς Princesses Of Power Book 1

4~ Μπλουμ

ΜΌΛΙΣ ΒΓΉΚΑΜΕ ΈΞΩ ΣΤΟ ΠΡΟΑΎΛΙΟ ΤΟΥ ΚΟΛΕΓΊΟΥ για να μου δείξει η Στέλλα, το θερμοκήπιο του σχολείου.
"Κανονικά έπρεπε να σου φέρω την Φλώρα για να σου δείξει τον κήπο. Αλλά δεν σε έφερα εδώ για να γαμηθούμε με τα φυτά. Σε έφερα εδώ για να σου δείξω αυτό...". Άρχισε να περπατάει προς ένα κεντρικό δωμάτιο σε σχήμα κυλίνδρου.
"Εδώ είναι το τηλεσκόπιο του σχολείου. Ήρθα για να σου δείξω αυτό". Κούνησε και ρύθμισε το τηλεσκόπιο σε ένα συγκεκριμένο σημείο.
"Μην αλλάξεις κατεύθυνση και δες". Είπε και έκανε χώρο να περάσω.
Μόλις το είδα έπαθα σοκ. Ήταν καταπληκτικό. Ήταν μαγικό. Ήταν λες και μπήκα για λίγο σε ένα παραμύθι.
"Αυτό είναι το-".
"Το παλάτι της Σολάρια". Με διέκοψε.
"Εκεί είναι το σπίτι σου δηλαδή?". Πήρα μια φάτσα έκπληξης.
"Ναι...". Απάντησε.
"Αυτό ήθελα να σου δείξω". Είπε.
"Είναι μαγικό. Πρέπει να νιώθεις πολύ τυχερή". Είπα ενώ δεν είχα καταλάβει αν είχα φύγει από το παραμύθι και είχα επιστρέψει στην πραγματικότητα.
"Είσαι πρώτη στην διαδοχή του θρόνου?". Ρώτησα για να μάθω αν έχει τυχόν κάποια αδέρφια ή ξαδέλφια.
"Δεν έχω ούτε αδέλφια, ούτε ξαδέλφια. Οι γονείς μου ούτε αυτοί έχουν αδέλφια. Από την πλευρά του πατέρα μου είναι κάτι σαν νόμος να κάνουν ένα παιδί από γενιά σε γενιά. Από την πλευρά της μητέρας δεν υπήρχε κάτι τέτοιο απλά οι γονείς της αποφάσισαν να κάνουν ένα παιδί σε μια μεγάλη ηλικία. Οπότε ναι. Όταν πεθάνουν ή τα παρατήσουν, θα γίνω εγώ βασίλισσα, δεν έχω κάποιο πρόβλημα, το αξίζω. Απλά δεν είμαι ακόμα έτοιμη". Μου αποκάλυψε πραγματικά πολλά πράγματα.
"Εγώ είμαι υιοθετημένη. Οι γονείς μου με άφησαν όταν ήμουν μωρό στο ορφανοτροφείο". Αφού μου είχε αποκαλύψει τόσα πολλά, όφειλα να της το πω αυτό.
Ήμασταν ακόμα κλεισμένες στο -στενό- δωμάτιο με το τηλεσκόπιο.
Η Στέλλα πήρε ένα ύφος συμπόνιας -εκείνη και όχι εγώ, αυτή τη φορά-.
"Λυπάμαι πολύ". Μου έσφιξε το χέρι -η Στέλλα πάλι, και όχι εγώ όπως πριν-.
"Δεν είναι ότι δεν με αγαπούσαν. Από ότι μου εξήγησαν από το ορφανοτροφείο -αν μου είπαν αλήθεια- οι βιολογικοί γονείς μου είχαν μπλέξει άσχημα. Δεν ήθελαν να με μπλέξουν". Κρατήθηκα να μην δακρύσω -δεν τα κατάφερα-.
Η Στέλλα με πήρε μια αγκαλιά.
Δεν γνωριζόμασταν πάνω από 1 μέρα και έχουμε τα οικογενειακά της κάθε μίας.

ΤΈΛΟΣ ΜΕ ΤΑ ΔΆΚΡΥΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΥΠΗΡΌ BACK STORY ΤΗΣ ΚΆΘΕ ΜΊΑΣ.

Η Στέλλα με οδήγησε ξανά στο προαύλιο.
Βρισκόμαστε σε κολέγιο θηλέων. Μόλις το κατάλαβα.
"Κάτσε... Και πως θα φλερτάρουμε? Πως θα έχουμε αγόρι αν δεν υπάρχει ψυχή αγοριού -εκτός από καθηγητές-?". Ρώτησα γιατί έπρεπε να ξέρω αν θα έχω το "αγόρι των σπουδών?".
"ΠΡΟΦΑΝΏΣ! ΜΗΝ ΑΓΧΏΝΕΣΑΙ ΚΑΛΈ". Παύση.
"Μας επισκέπτονται συχνά οι σπεσιαλίστες. Έρχονται με το ιδιωτικό τους ιπτάμενο σκάφος. Δεν είναι φοβερό? Σήμερα θα έρθουν σε..... Τώρα". Ένα ιπτάμενο σκάφος μόλις προσγειώθηκε στο έδαφος του Αλφέα.
Έτρεμα ολόκληρη. Θα έβλεπα αρσενικό σπεσιαλίστα. Μόνο από το όνομα Σπεσιαλίστας, φαντάζεται κάποιος γυμνασμένο, σέξι, προστατευτικό άντρα.
Η πόρτα άνοιξε. Αγχώθηκα ακόμη περισσότερο.
Κατέβηκαν περίπου 10 σπεσιαλίστες. Οι 8 είχαν χωριστεί άμεσος σκόρπια στις φοιτήτριες. Δύο είχαν παραμείνει μαζί και φαινόταν να ψάχνουν κάποια.
"Βλέπεις αυτόν τον ξανθό? Αυτός είναι ο Μπράντον". Το μουνί μου έγινε σφιχτό.
Η Στέλλα τίναξε τα ξανθά, λαμπερά μαλλιά της.
"Ο κούκλος δίπλα είναι ο πρίγκιπας Σκάι. Είναι πρίγκιπας του βασιλείου Ηράκλειον. Μην τολμήσεις να τον αγγίξεις. Είναι δικός μου.
Εγώ δεν έδινα καμία σημασία στον Σκάι. Τα μάτια μου ήταν καρφωμένα στον Μπράντον. Το ξανθό μαλακό μαλλί του. Η στολή που ήταν κολλημένη στο δέρμα του -επίτηδες- μαζί και οι έξι κοιλιακοί του. Η ψωλή του φαινόταν τεράστια στην στενή στολή του -όχι ότι είχα ξαναδεί από κοντά και ήξερα...-.
Ο Μπράντον και ο Σκάι είδαν την Στέλλα, και άρχισαν να περπατάνε προς το μέρος μας.
Για πρώτη φορά είχα ανάψει από αγόρι που βρισκόταν "κοντά" μου. Τα αγόρια του σχολείου μου ήταν τόσο "κάγκουρες" και wannabe κάτι. Εντάξει δεν θα το κρύψω. Είχα μια σχέση στην δεύτερα γυμνασίου. Αλλά τότε ήταν trend να έχεις σχέση.