Sen Kimsin?

89 5 2
                                    

Mirza komaya gireli 3 ay olmuştu. Doktorlar eğer 4 gün içinde uyanmazsa fişini çekeceklerini söylemişti. Hepimiz yavaş yavaş umudumuzu kaybetmeye başlamıştık. Her gün Mirza'nın yanındaydım. Belki uyandır diye. Ama bir kez bile gözlerini açmamıştı.
Çocuklar öncesine göre gayet iyiydi.
Hatta Rüya hamileydi. Biz bunun haberini iki gün önce almıştık. Rüya ve Tuğrul mutluydu. Ne kadar Mirza'nın bu haline üzülseler de kendi özel sıkıntıları da vardı. Tuğrul Rüyanın yürümesine bile izin vermiyordu. O ne isterse hemen ayağına getiriyor ona bebek gibi bakıyordu. Onlar mutluydu. Ama ben hergun bir kez daha ölüyordum.
Onu çok özlemiştim. Kokusunu,sarılışını öpüşünü herşeyini. Kalbimde bir huzursuzluk vardı. Sanki kötü birşey olacak gibi hissediyordum. Şimdi ise her zaman yaptığım gibi Mirza'nın odasına doğru ilerliyordum. Odanın önüne gelince kapıyı açtım ve içeri girdim. Ardımdan da kapıyı örttüm. Odadaki sandalyelerden birini yatağın yanına çektim ve oturdum. Serum takılı olmayan elini tuttum ve öptüm.
"Doktorlar komada bir insanın eğer biz konuşursak bizi duyabileceğini söyledi.
Sende beni duyuyorsun deilmi sevgilim" dedim. Gözümden bir kaç damla yaş aktı. "Mirz son 4 gün hadi uyan. Ben sensiz yapamam nolur. Bak uyan ne istersen yapıcam yeter ki uyan. Hani bana İtalyan dövmeni göster demiştin ya söz onu da göstericem. Hem senin bana sözün var oğlum yemeğe çıkaracaksın sen beni daha"
Ağlamam daha da şiddetlenmişti.
"Biliyormusun ben senden ilk çıktığımız operasyonda çok etkilenmiştim. Beni öpmüştün ya böyle kalbimde kelebekler uçmuştu. Keşke demiştim keşke bir daha öpse. Belkide o zamandan aşık olmuştum sana. Seni ilk öptüğüm günü hatırlıyorsun demi. Ben seni neden öptüğümü anladım. Çünkü ben sana o zamandan aşıkmışım sevgilim " dedim.
"Mirza ne olursun uyan ben sensiz yapamam" başımı elinin üzerine koydum ve daha fazla ağlamaya başladım. Aradan ne kadar zaman geçti bilmem ama başımın altındaki elin kıpırdadığını hissettim. Hemen kafamı kaldırdım ve ona baktım. Yavaş yavaş gözlerini açtı ve etrafı incelemeye başladı. Hızlıca olduğum yerden kalktım ve odanın kapısını açıp koridora doğru
"Buraya acil doktor " diyerek bağırdım.
Geri içeriye geçtim ve Mirza'nın elini tuttum. "İyimisin canım " dedim.
Elini elimden çekti ve bana kaşlarını çatarak baktı."Sen Kimsin? " dedi.
Beynimden vurulmuşa döndüm. Beni hatırlamıyordu. Adımlarım geri geri gitti ve sırtım duvarla buluştu. Odaya Doktorlar girip Mirza'ya bakıyordu ama ben tepki veremiyordum. Gözümün önüne bir yüz geldi ve "Komutanım iyimisiniz " dedi. Bu Boraydı.
"Beni hatırlamıyor" dedim. Mirza beni hatırlamıyordu. Doktor komada kalan insanların geçici süre hafıza kaybı yaşayabileceğini söylemişti. Sevdiğim adam beni hatırlamıyordu....


Ben böyle birşey yaşasam galiba deliririm.  Bu çok kötü aga.
Size benim hakkımda bir bilgi daha ben çok seçici bir insanımdır özellikle de arkadaş konusunda ve sevgili konusunda benim kriterlerime uymayan birisiyle asla olmam çünkü benden değerlisi yokk(biraz götüm kalkmış olabilir bsbsjj)

Mutlu olalım Yıldız Tozlarım...⭐️🖤🖤

Öfke TimiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin