အခန်း ၄၆၀ ။ အသေးစား cheat အသစ်
ဖက်တီးက အငွေ့အသက်က အများကြီး ပိုတင်းမာလာတာကို အာရုံခံမိသလိုမျိုး သူတို့ကို လှမ်းကြည့်တယ်။ သူ အမြန် ပြုံးလိုက်တယ်။
"တကယ်တော့... တကယ်တော့ ကျွန်တော်က အတော်လေး ဉာဏ်ပြေးပါတယ်၊ ကျွန်တော် ထွက်ပြေးဖို့ ပြင်ဆင်နေခဲ့တာ နှစ်တွေ အရမ်းကြာနေပြီ၊ ကျွန်တော် မကျင့်ကြံနိုင်ပေမဲ့ တော်ဝင်အထွတ်အမြတ်ဂိုဏ်းရဲ့ ကျင့်ကြံသိုင်းတွေအားလုံးကို မှတ်သားထားတာမို့ အတော်များများကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ ခုသိနေပြီ၊ ကျွန်တော် ကိုယ့်ဘာသာ နေရာရွှေ့ပြောင်းအစီအရင်နဲ့ ကိုယ်ပျောက်အဆောင်တွေ ပြင်ခဲ့လို့ ပင်မတောင်ထွတ်ကနေ ထွက်ပြေးနိုင်ခဲ့တာလေ အရင်က" သူ့ကြည့်ရတု သူ့ကိုယ်သူ သက်သေပြဖို့ စိတ်အားထက်သန်နေပုံ။
"မစိုးရိမ်ပါနဲ့၊ ခင်ဗျားတို့မရှိရင်တောင် အဲလူတွေ ကျွန်တော့်ကို ဖမ်းမိမှာမဟုတ်ပါဘူး၊ ဟားဟားဟား... ဟား... ဟား... ဟား..."
သူ့ရဲ့အတင်းအကြပ်ရယ်သံက ကူယွဲ့ရဲ့ စိန်းစိန်းဝါးဝါးကြည့်မှုအောက် တဖြည်းဖြည်း ယုံချင်စရာ နည်းလာတယ်။ သူက ခြိမ်းခြောက်ခံရသလိုမျိုး ဘောလုံးအဖြစ် ကျုံ့သွားခဲ့တယ်။ တာအိုရောင်းရင်းနျိုက အတော်လေး ကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ သူ့ကို စားဖို့ ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သူတွေထက်တောင် ပိုပြီးကြောက်ဖို့ကောင်းသေး။
အခုချိန်ထိ သူက သူတို့ကို သူနဲ့အတူ ဆွဲချမိခဲ့တယ်လို့ ခံစားနေရသေးတယ်။ သူ သူတို့ကို ထွက်သွားဖို့ ထပ်တလဲလဲ နားချကြည့်တယ်။ ဘာလို့ ဒီလောကကြီးမှာ ကြာပန်းဖြူတွေ အဲလောက်များရတာလဲ။ သူတို့က ကြီးပွားတော့မဲ့ပုံနဲ့တူတယ်။
"အဲကျင့်ကြံသူတွေက မင်းအသားနဲ့အသွေးကို အသည်းအသန်လိုအပ်နေတာ၊ အဲအင်းကွက်နဲ့ဆင်တာ တစ်ခုခုဖြစ်ရမယ်၊ သူတို့က သူတို့ကိုယ်ပိုင်ကျင့်ကြံခြင်းအတွက် မင်းကို အသုံးပြုဖို့ကြိုးစားနေတာပဲ"
ကူယွဲ့ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူကာ သူ့ကိုယ်ပိုင်အတွေးတွေကို ငြိမ်ကျအောင် ကြိုးစားတယ်။ တစ်အောင့်နေတော့ သူပြောလိုက်တယ်။
