DEVLERİN AŞKI (BxB)

3

Yine yanlış alarmla elleri boş şekilde çıktıkları hastaneden otele döndüklerinde, Berzan hayatında ilk kez öfkeyle soluyordu. Aslında huzurlu olması gerekirdi. Asrın maruz kaldığı sıcaktan ve yaklaşan doğumdan dolayı bayılmış ve henüz bebeklerin gelmesine zaman vardı. O iyiydi.

Onunla ilgilenen doktor her şeyin yolunda olduğunu söylemişti. Zaten iyi olmasa ya geri döneceklerdi ya da Esra doktoru arayıp haber vereceklerdi. Ama şimdilik tehlike yoktu. Hepsi rahat bir nefes verse de, Berzan çıkarken gördüğü manzara yüzünden deliye dönmüştü. Aslında sevdiğine sonsuz güveni vardı. Demir'in sevgisinden asla şüphe etmezdi ama çok yakışıklı adamdı ve dikkat çekiyordu.

Belki hastanede sürekli oradan oraya koşturup doktorla muhatap olduğu için fazla dikkat çekeceğini tahmin etmemişti. İsminin Hande olduğunu öğrendiği doktor bir sorun olursa kendisini aramaları için Demirle numara alış verişi yaparken Berzan ilk önce normal karşıladı. Sonuçta işin ucunda sağlık vardı ama kadının Demir'e attığı hayranlık dolu bakışlar Berzan'ın delirmesine yetmişti. Demir hiç oralı olmasa bile aşırı kıskanmıştı.

Yine de ne sevdiğini üzmek ne de olay çıkarmak istemediği için sessiz kaldı. Otele geldiklerinde Asrın ve Miran odaya çekildiğinde her şey normaldi. Berzan o kadını nasılsa bir daha görmeyeceklerini bildiğinden sinirini göz ardı etmeye çalışmıştı. Ama sevdiği sağına soluna sevimli gülücükler saçarken kıskançlık yeniden ruhuna sızdı. Neden böyle olduğunu bilmiyordu. Oysa Demir bir an olsun yanından bile ayrılmıyor ve utanmasa götüne girecek gibi sürekli sırnaşıyordu. Ama yetmiyordu.

Bu kadar kalabalığın içinde masmavi gözleri ve bembeyaz teni ile parlayan adamı kıskanmadan edemiyordu. Yıllar geçse de güzelliğinden hiç bir şey kaybetmemiş, aksine daha yakışıklı olmuştu. Bazen onu izlerken bile içi gidiyordu.

Yine de akşama kadar idare etti. Kimseyi üzmek kırmak istemiyordu. Zaten gerilen sinirleri bir de kendi kıskançlığı ile harlamak Berzan'a göre değildi. O yüzden ailecek topladıkları yemek masasında tedbir amaçlı sevdiğini yanına çekti. O kadın burada olmasa da hassaslaşan sinirleri yüzünden sanki herkes Demir'e bakıyormuş gibi hissediyordu.

Demir ise halinden memnun şekilde elini tutarken, Sanki kaçmasın diye parmaklarını iç içe geçirmişti. Zaten böyle yapmasa dayanamazdı ama sevdiği asla sakınmıyordu. Karşısında oturan üç oğlu ve kızı bugünün kritiğini yaparken Berzan sessizce sevdiğinin elinin üstünü okşamaya başladı. Şuan yanında olduğu için huzurluydu.

"Asrın lütfen sık dişini. Şu nişan bitsin önce. Valla eve gidince sana ben bakacağım" dedi kızı. Herkes kendi derdindeydi. Sözleri ile Miraç ve Mirza sırıtmaya başladığında, Miran yine sinirle dudaklarını araladı. Oğlu bütün gün ağladığı için yine aşırı sevimli olmuştu. Yanakları ve burnunun ucu kızarmıştı.

"Mira beni sinirlendirme o nişana engel olurum. Benim çocuklarım senin keyfinden daha önemli"

Masada onun bağırtısı duyulurken hepsi yine gülmeye başladı. Garip şekilde oğlu ve Demir ağladıkça kendileri gülüyordu.

"Miran saçmalama. Ben yeğenlerimi senden daha çok düşünüyorum. Onlar iyi zaten sen de abartma artık" dedi kızı. Son zamanlarda daha da güzelleşmişti. Emre ise işini bitirip birazdan yanlarına gelecekti ve belki de o yok diye Mira da aynı sinirin içindeydi. Ailecek kıskanç olmak onların kaderiydi.

Onları yüzündeki gülümseme ile izlerken gözleri masanın diğer ucunda oturan ikiliye çevirdi. Mete ve Tunç yaşadıkları korku yüzünden hala sessizlerdi. Berzan Mete'nin nasıl korkup koştuğunu hatırladıkça hala tüyleri ürperiyordu. Adamın oğluna duyduğu sevgi bambaşkaydı. Tunç ise yüzündeki buruk gülümseme ile sadece oğluna bakıyordu. O derince solurken Berzan sevdiğinin elini daha sıkı tutup "İyi misin kardeş?" Diye sordu. Onunla olan dostluğu hoşuna gidiyordu.