Mirza hastaneden çıkalı 5 ay olmuştu.
Ama hala beni hatırlamıyordu. Kaybettiği anılarını hatırlamak için psikoloğa gidiyordu. Ara sıra aklına bazı silik anıların geldiğini söylüyordu. Bu süreç boyunca hepimiz izinliydik.
Mirza'ya birşeyleri hatırlaması için yardım ediyorduk. Onu ilk tanıştığımız restoranda götürmüş hatta tatilde gittiğimiz eve bile götürmüştük. Ama Hiçbirşey hatırlamıyordu. Şimdi ise bizi bir kafeye çağırmış ve bize çok önemli birşey açıklayacağını söylemişti.
Bizde hemen attığı konuma gelmiştik.
Ama onu bekliyorduk. Artık havalar eskisi gibi sıcak deildi. Üzerimde kırmızı yün kazak ve siyah kotum vardı. Ama nerden bilebilirdim ki bir daha bu renkte birşey giymek istemeyeceğimi.
Mirza'nın hala beni hatırlamaması beni öldürüyordu. Kafenin kapısı açıldı ve Mirza içeriye girdi. Ama yanında bir kadın vardı. Kaşlarımı sinirle çattım.
Mirza "Evet bugün sizi birisiyle tanıştırıcam " dedi ve yanındaki kızı gösterdi. Kız siyah saçlı ve beyaz tenliydi. Gözleri koyu kahveydi.
"Bu Berfin kendisi benim sevgilim"
Sevgilim demişti. O kıza sevgilim demişti. Gözlerim dolmuştu. Kalbim kırılmıştı. Benim kalbim paramparçaydı.
Böyle birşey nasıl olabilirdi. Mirza kızı bize tanıttıktan sonra öpmüştü. Hemde dudaklarından. Benim sevdiğim adamın dudakları o kızın dudaklarına değmişti.
Kızda ona karşılık vermişti. Ben onun beni öpmesine inatla izin vermezdim.
Ama o kız onu öpüyordu. Ben ölmüştüm.
Ben bu sefer ölmüştüm. Hızlıca masadan kalktım ve mekandan çıktım. Dışarıda yağmur yağıyordu. Montumu almamıştım. Hızlıca koştum ve oradan uzaklaştım. Aynı zamanda da ağlıyordum. Ama kimse ağlamamı fark etmiyordu. Acı çekiyordum ama kimse ardını dönüpte bakmıyordu. İnsanlar çok bencildi. Ne kadar koştum bilmem ama mezarlığın önüne gelince ezbere bildiğim yolu yürüdüm. Aradığım mezarı bulunca hemen dibine çöktüm ve ağlamaya başladım.
"Abla abla ölüyorum açıdan abla" elimi mezarın mermerine yasladım ve mezarda yazan yazıyı okudum.
"Acı verecekseniz sevmeyin " yazıyordu.
"Ya sevgilisiyle geldi ya sevgilisiyle.
Avla ruhun parçalanıyor nolur yardım et. Al beni yanınıza. Ben nefes alamıyorum. Ben onsuz nefes alamıyorum. Alın beni yanınıza. Allahım nolur al beni yanına. Dayanamıyorum."
Bugün yağmurda benimle ağlıyordu.
Burukça gülümsedim. Ölmek için nede güzel bir gündü.....
Bir bölüm daha bitti.
Buda benim hakkımda bir bilgi daha demek. Ben hiç denize gitmedim.
Havuza gittim ama denize gitmedim.
Ve yüzmede bilmiyorum. Umarım Birgün bana yüzme öğretecek kasli bir mafya bulurum.
Mutlu olalım Yıldız Tozlarımm⭐️🖤🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öfke Timi
Novela Juvenil(Şiddetle okunmasını tavsiye ederim!!) Asena timini kaybeder ve intikam almak için teröristlerin arasına sızar. Fakat bazı aksilikler sonucunda kendisi terörist sanılır. Mirza öfke timinin soğuk ve sert komutanıdır. Bakalım Asena'ya nasıl davranac...
