Agir bu!(Gerçekailem / Erkekversiyon)

w.bölüm

(her bölüme musicplayerimden bir şarkıyı koyucam. Hikayeyle hiç alakası yok)

"napıyon lan!"

"Rahat dur lan! Düşücen, bir yerini kırıcan!"

Beni omzuna kız kaçırır gibi almıştı. Delirmiş adam! Kilolu olmasam da ağırım lan. Bu kadar kolay kaldırması şakamı.

"Arabanın kapısını aç Doğu."

Doğu denen çocuk arabanın arka kapısını açınca amca bey beni omzundan indirip arka koltuğa oturtup kendisi de şöför koltuğunda oturan Alpin yanına geçti. Doğu da yanımda benden olabildiğince uzakta oturdu.

Yarım saat kadar yol gittik galiba. Araba durduğunda inmedim. Madem zorla getire biliyorsun uğraş dur bakalım Balamir bey. İntikamım ekşi olucak. Acı olucak kadar ileri gitmeye gerek yok yani.

"İnsene lan velet."

"İndirsene bunak."

O iç çekince bende arabadan indim. Vay be baya güzel yalı. Bu arada kaç kişilik bu aile. Amca bey annenle kardeşleri demişti de kaç kişiler dememişti. Bir de aşiret çıksalar vay halime. Ben daha sınıf arkadaşlarımın ismini doğru dürüst bilmiyorum iki yıldır.
(Sıkma canını bebeğim yazar da bilmiyor jxnxnx yav arkada iki kız oturuyor, hangisi hangisi bilmiyorum. İkiz hatta kardeş bile diğiller. Bir gıram bile bir birilerine benzemiyorlar.)

Alp önden gidip kapıyı çalınca kapıyı bir kız açtı. Dolu gözlerle hemen Doğuya sarıldı. Beni görünce kaşlarını çatıp baktı. Sonrada hoş geldiniz diyip kapıdan çekilip içeri aldı.

Arkamdan gelen Amca bey de Alp den sonra kıza sarıldı. Kız kardeşleriymiş anladığım kadarıyla.

Amca beyin arkadan dürtmesiyle ilerleyip salon olduğunu söylediği kapıdan içeri girdim.

Biliyordum lan! Üff yav kaç kişi bunlar! Tamam kalabalıkla bir sorunum yok. Yindede bukadar kişiyle mahremiyet nasıl sağlanır. Her yerden biri çıkar.

Amca beyin yönlendirmesiyle sarışın kumral, orta yaşlı tatlı bir kadının yanına oturdum. Bir bana bir de amca beye merakla bakıyordu.

Az önce bize kapıyı açan kız sanki her kesin istediği sormuş gibiydi.

"Baba misafirimiz kim?"

Amca bey benim yanıma oturunca tatlı hanım efendiye yaklaştım. Bana yandan bakıp sırıttı. Sonrada da beni kolunun altına çekince yüz ekşitmeme takmadan konuştu.

"Abin Papatyam."

"Ne!?"

Kolunun altından çıktığımda yine kolunun altına çekti beni. Bir daha çıkıp ayağa kalktım. Yanımda bana şaşkınca bakan tatlı hanıma bakıp sakince konuştum.

"Hanımefendi rica etsem yer değişe bilirmiyiz. Bu amca bey yılışık biriside. Birazda siz uğraşın lütfen."

Amca bey kıkırdayan tatlı hanımı kendi yanına çekince ve bende oturduğumda konuştu.

"Ona hanımefendiyken bana neden amca bey?"

Tek kaşımı kaldırıp ayı beyi işaret edip söyledim.

"Şükret bence. O bile saygılı olanı. Şu bir şey yapmadan Ayı bey olmuşken fazla ısrar etme bence. Çoçuklar var malum."

Çocuk dediklerim eşek boyda ama neyse.

Bana hayretle bakarken tatlı hanımın dizi üzerindeki koltuk yastığını bana fırlatırken söyledi.

"Sıpaya bak sen."