15 කොටස 🌸

29 5 5
                                    

ආදී........................

.........................................................................

එහෙම්ම එයාව අත් දෙකට ගත්ත මම කාර් එකේ පිටි පස්සට නගිද්දී මල්ල කාර් එක ගත්තා.......

" ඉක්මනට පලයන් බන් "

මම දන්නේ නැහැ මට මේ වෙලාවේ ඕනේ මගේ කොල්ලව ඉක්මනට හොද කර ගන්න විතරමයි මම එයාගේ නළලට පාත් වෙලා ඒ නළල උඩට හාදුවක් දුන්නා වෙනදාට මගේ එක හාදුවකටත් රතු වෙන ඒ කම්මුල් අද මැලවිලා ගිහින් වෙනදට දිලිසෙන ඇස් අද ඕහේ පිය විලා ගිහින් වෙනදට රෝස පාට වෙලා තියෙන ඒ තොල් අද සුදු මැලවිලා ගිහින්

" මාව දාලා යන්න එපා මගේ පණ උබ පොරොන්දු වුණා නේද මේ අකීට "

මම කොහොම ද බන් උබ නැති ජිවිතයක් ගැනවත් හිතන්නවත් උබ මගේ ජිවිතය මගේ ජිවිතේට එළිය අරන් ආපු සුරතයා මට ජිවත් වෙන්න කියලා දුන්නේ උබ වෙන කොට උබ නැති දවසක් ගැනවත් හිතන්නවත් මට බැහැ බන්.......... ඇයි යකෝ උබට මම අච්චාරු ගන්න කියලා සල්ලි දුන්නේ ඇයි මට යන්න බැරි වුණේ එහෙම වුණා නම් ඒ දේ මට නේවේද වෙන්නේ මට සතුටු වෙන්න අයිතියක් නැද්ද දෙවියනේ...............

අපි කොහොම හරි හොස්පිටල් එකට ඇවිත් තිබ්බා මම එහෙම්ම මගේ ආදිව අත් දෙකට අරන් ඇතුලට දිව්වා අපිව දැකපු ඩොක්ටස්ලා නර්ස්ලා ඇවිත් එයාව මගේ අතින් අරන් Emergency Unit එකට අරන් ගියා මට මගේ කොල්ලා එක්ක යන්න ඕන වුණත් එතන හිටපු අය මාව නවත්තන්න ගත්තා මං එහෙම්ම බිත්තියට වාරු වෙලා බිමින් ඉද ගත්තා මට මේ හැමදෙයක්ම හීනයක් වගේ එත් මම දන්නවා මේක හීනයක් කියලා හිතලා නිදා ගත්තා වුණත් මම ආයේ නැගිට්ටත් මේ දේ ආයේ කිසි වෙනසක් වෙන්නේ නැහැ කියන්න එක වෙලාවකට හිතෙනවා අර මායා කාතාවල වගේ මට කාලේ ආපස්සට යවන්න බලයක් ලැබුන නම් මේදේ නොවෙන්න කාලේ අපස්සට යවන්න තිබ්බා කියලා හිතන්න පවා මම බොලද වෙලා තිබ්බා....

පැය තුනක් හරියටම පැය තුනක් මම එතනම බිම ඉද ගෙන මගේ කොල්ලා තාමත් ඇතුළේ එත් ඒ දොර තාමත් ඒ විදියටම වැහිලා තියෙනවා එත් එක්කම මම දැක්කා මගේ පැත්තට දුවගෙන එන මගේ අම්මි තාත්ති වගේම එයාගේ අම්මයි අක්කයි ආශාන්වත් එත් කොහොම ද එයාගේ අම්මයි අක්කාත් මේතන ඉන්නේ එත් මට ඒ ගැන හිතන්න ඕන කමක් තිබ්බේ නැහැ තාත්ති මගේ ළගට ඇවිත් මගේ උරහිස්සෙන් ඇල්ලුවම මම එයා දිහා බැලුවේ මහාම අසරණ කමකින් මම මගේ ජිවිතේ කවදාවත් මේ වගේ අසරණ වෙලා නැතුව ඇති..........

𝔽𝕠𝕣𝕖𝕧𝕖𝕣 𝕨𝕚𝕥𝕙 𝕌Where stories live. Discover now