Gökyüzünün Sahibi

Giriş

Herkese merhaba:))
Umarım bu kurguyu beğenirsiniz ☺️

Başladığınız Tarihi buraya yazabilirsiniz.

İyi okumalar🙂

Elysia

10 Yıl Önce

"Kral Kieran lütfenn durdurun şunu yapmayın"diye yalvarıyordum babamın asla yalvarma,ne olursa olsun yalvarma dediği adama yalvarıyordum.Gözleri adeta kararmıştı etrafında olan biteni bile görmüyordu.Annem beni sımsıkı tutarken bağırıyordum,ama nafile hiçbir şekilde sesimi duymuyordu.Annem beni tutarken ağlıyordu."Anne ne olur bırak beni babamı öldürecek ne olur." "Hayır Elysia senide öldürür kızım babana söz verdim seni bırakamam"annem gözyaşları arasında söyledikleri umrumda bile değildi babam'ın kılıcı düşmüştü birşeyler yapmam gerekiyordu.Beni tutan annemin ellerine baktım kıyamadığım ellere, .Annemin elini ısırmaya başladığımda ilk önce annem dayandı ama daha sert ısırdığımda acısı yüzünden bırakmak zorunda kaldı."Özür dilerim Anne." deyip babamın yanına koşmaya başladım.Annem arkamdan"Elysia yapma kızım geri dön!"diye bağırıyordu.Yapamazdım anne babamı o cani adamın eline bırakamazdım.Babamın yanına vardığımda "Baba!"diye bağırdım babam ve Kral Kieran bana döndü."Ne işin var burda geri dön Eliysia!"diye bağırdı babam."Hayır baba gitmiyorum seni burda bırakamam"diye cevap verdim.Babam kafasını sallayıp"Geri dön!"diye bağırdında sadece durmuş ona bakıyordum.Kral Kieran babama bakıp "kızınla atışmanı çok isterdim dostum,ama biliyorsun yönetmem gereken bir krallık var"deyip kılıcıyla tam babama saldıracakken babamın yerdeki kılıcını alıp ondan önce hiç düşünmeden kalbine sapladım kılıcı.O an herşey durdu sanki Kral Keiran acıyla bana bakıyordu diz üstü yere çöktü.Hiç acımadan kılıcı çıkartığım gibi tekrar kalbine sapladım.Yine kılıcı çıkarttım tekrar kalbine saplayacakken tam o sırada duyduğum sesle adeta elimdeki kılıçla donup kaldım.Oydu görmüştü."Babaa!"dedi Kral Kieran'nın arkadındaki ses,Kral Kieran'ın bedeni artık yerdeydi.Onunla göz göze geldik.Bana sen ne yaptın der gibi bakıyordu."K-Kıan"zorlukla çıkmıştı sesim.Hızlıca koşup babasının yerdeki bedenine sarıldı."Baba"dedi ilk önce."Baba hadi uyan,aç gözlerini baba!"diye yalvarmaya başladı.Gözümden düşen gözyaşına engel olamadım ilk cinayetimi işlemiştim,hemde  sevdiğim çocuğun babasını öldürmüştüm.Babasından ses gelmeyince işte o an "Baba!"diye feryat eden sesi yankılandı."Baba beni bırakma ne olur!"diye bağırmaya devam ediyordu.
"Kıan"dediğimde varlığımı o an fark etmiş gibi kafasını bana çevirdi.Bana bakan gözleri nefret ediyormuş gibi bakıyordu.Babasının bedenini yavaşça yere bırakıp ayağa kalktı.Karşıma geçip"Elysia"dediğinde sanki elimdeki kılıcı benim kalbime saplamış kadar oldu.Kendimi bildim bileli bana Boncuğum diyen çocuk bana ilk defa kendi ismimle seslenmişti.O kadar nefret dolu bakıyordu ki az önce öldürdüğüm adamın kararmış gözleriyle bakıyordu bana.Eliyle sertçe kolumu tuttuğunda elimdeki kılıç yere düştü."Neden yaptın bunu neden?"diye sordu."o da babamı öldürecekti." Dedim."Bu onların meselesiydi senin karışmaman gerekiyordu!"diye bağırdı yüzüme doğru " hayır onların değil iki krallığın meselesiydi duydun mu?"diye bende ona bağırdım"eğer Kral Kieran gökyüzünün tümüne sahip olmak istemeseydi ,babamla eskisi gibi gökyüzünü ikisi yönetseydi bunların hiçbiri olmazdı.Ama Kral Kieran istemedi sadece o sahip olmak istedi,o yönetmek istedi ve savaşı başlattı.Savaşta ölen kral kaybeder, hayatta kalan kral da bütün Gökyüzünü yönetirdi."dediğimde kolumu daha sert sıkmaya başladı.Ama bir an da bırakıp yerde babasına ait olan kılıcı eline  aldı babama doğru koşup babamın tam kalbine sapladı."Hayır!"diye bağırdım.Yanına koşup onu ittirdim "baba hayır baba!"  bağırdım"baba ölme ne olur"
Babam zar zor çıkan sesiyle"Kızım"dedi."Baba ne olur ölme lütfen " dedim ağlayarak,"kızım sen çok güçlüsün tamam mı bu krallığı benden sonra bir tek sen yönetebilirsin.Annene onu çok sevdiğimi söyle.Seni çok de çok seviyorum tek vârisim,Lendorr Krallığı'nın güzel Prensesi ve Gelecekteki Kraliçesi"dedi ve gözlerini kapattı."Baba!aç gözünü ne olur!"diye yalvardım."Peki,iki kral ölürse ne dedi Kral Kieran?"dedi o ses kafamı kaldırıp bana boş gözlerle bakan kişiye baktım ve "herşey eskisi gibi olacak hiç bir krallık Gökyüzüne sahip olmayacak."Kafasını salladı " belki diğer krallıklar öyle ama biz asla Lendorr Krallığı'nın Prensesi"dedi "Calmaria Krallığı ve Lendorr Krallığı hep düşman kalacak aralarında hiçbir dostluk,sevgi ve aşk olmayacak"dediğinde ona düz bir şekilde bakıyordum babamın bedenini yavaşça yere bırakıp ayağa kalktım.Ona doğru yürüyüp karşısında durdum."Lendorr Krallığı şimdiye kadar tek bir krallıkla düşman olmadıysa şimdi de olmaz"dedigimde kaşlarını çattı.
"Evet bir savaş oldu krallarımızı kaybettik ama herşey eskisi gibi olacak."dedim.
"Krallıklar Düşman olmayacak ama ben senle hep düşman olacağım "Prenses Elysia sakın bunu unutma."kıan yanıma yaklaştı"sakın bir daha gözümün önüne bile çıkma bundan sonra hayatımda seni görmek bile istemiyorum."dedi.Ve arkasına dönüp gitti.Bende arkasından öylece bakakaldım.Ta ki annemin ağlamaktan ve bağırmaktan kısılmış sesini duyana kadar.Arkama döndüğümde babamın bedenine sarılmış ağlıyordu yanına gittiğimde yere oturup anneme sarıldım...