Μια τυχαία συνάντηση

1 1 0
                                    

Το σάντουιτς που είχα φτιάξει κατέβαινε με δυσκολία, παρότι πριν λίγα μόνο λεπτά πεινούσα, μου είχε κοπεί πλέον η όρεξη. Φωνές ακούστηκαν από το σαλόνι. Βγήκα έξω από το δωμάτιο μου και τους είδα για μία ακόμη φορά να καυγαδίζουν.  Τους κοίταξα με λύπηση δεν είπα κουβέντα απλά  βούτηξα με ορμή τα κλειδιά μου και έφυγα ...μακριά ..ήθελα για λίγο να μείνω μόνη μου ... μακριά τους ... ... μακριά από αυτούς και τα προβλήματα τους...

Τα βήματα μου με πήγαν στη παραλία, δεν με ένοιαζε που ήταν σκοτεινά και ερημικά τουναντίον απολάμβανα αυτή την τόση ηρεμία...  Ο παφλασμος από τα κύματα με ηρέμησε κάπως. Μα ξάφνου ακούστηκε τρίξιμο στα βότσαλα.. τότε γύρισα  προς την πηγή του ήχου δεν μπόρεσα αμέσως να διακρίνω τι ήταν. Ώσπου άκουσα την βραχνή του φωνή.

"Τι κάνεις εδώ μικρή μέσα στην ερημιά και στα σκοτάδια;"

"Ωω ο κύριος καθηγητής. Πως είστε κύριε καθηγητά;"

"Καλά είμαι Μαρίτα, όμως δεν μου απάντησες τι κάνεις εδώ στις ερημιές. Δεν φοβάσαι;"

"Την ερημιά δεν την φοβάμαι  αντιθέτως μου αρέσει... Τους ανθρώπους φοβάμαι τους ανθρώπους βαρέθηκα..." Είπα και η φωνή μου ράγισε.

"Εεε μικρή. Τι έπαθες; Έλα πες μου τι σου συμβαίνει." Είπε και με πλησίασε αγγίζοντας με τρυφερά στη πλάτη. Ένιωσα όλο το κορμί μου να ριγεί κάτω από το καυτό του χέρι...

"Αχ βρε Αλέξη, μπορώ να σε λέω με το όνομα σου τώρα που είμαστε μόνοι μας έτσι;" Τον κοίταξα δακρυσμένη.

"Άστα αυτά τώρα και πες μου τι σου συμβαίνει. Σε πείραξε κάνεις; Τι έγινε παιδί μου πες μου." Είπε και με έσφιξε μέσα στη αγκαλιά του.. Χωρίς να του απαντήσω κόλλησα το κορμί μου πάνω του και αναζήτησα το πρόσωπο του. Τον κοίταξα στα μάτια και έπειτα κόλλησα το στόμα μου στο δικό του.. το χέρι μου πήγε ακριβώς εκεί που ήξερα πως θα τον ερέθιζα. Πήγε στην αρχή να μου αντισταθεί

" Τι κάνεις εκεί;" Είπε ασθμένοντας.

"Αυτό που θέλουμε και οι δύο. Αυτό που έχω ανάγκη τώρα για να νιώσω καλύτερα."

Άρχισε να με φιλάει στο λαιμό και σιγά σιγά να κατεβαίνει. Μου εβγαλε το φανελάκι που φορούσα και συνέχισε να με φιλάει παντού . Ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από μέσα μου... Τον ήθελα τόσο πολύ και ας ήξερα πως ήταν κάτι το απαγορευμένο ίσως αυτό με εξίταρε περισσότερο. Με έριξε στα βότσαλα ένα βογγητό βγήκε απ' μέσα μου.

Λίγο πριν πεθάνω..Onde histórias criam vida. Descubra agora