Zaman (Çukur)

17.Bölüm"abi"

Ece evde abisini bekliyordu celasun geldi

Ece: bitti Celasun bitti

Celasun: iyi misin Ece

Ece: herşeyi söyledim

Ece boşluğa bakıyordu Celasun şaşırmıştı

Celasun: sen ne yaptın

Ece: zaten öğrenecekti Celasun bende kendim söyledim bana kızım dedi ya

Celasun'a sarılmıştı ağlamaya başlamıştı

Celasun: gel geç odada yat sen ben başka yerde yatarım

Salih uyandığında yanında yamaç vardı

Salih: sen ne arıyorsun burada ne işin var amına koyim ne oldu

Yamaç: Salih neden yaptın bunu

Salih: sen ne dedin

Yamaç: Salih dedim babamın oğlu

Salih: öğrendin mi

Yamaç: öğrendim abime neden kıydın lan

Salih: çünkü senin baban beni kardeşimi istememiş onun yüzünden benim annem öldü anladın mı o paşa ve baban benim anamın katili şimdi çek git kime ne anlatıyorsan anlat siktir git

Salihin telefonu çaldı Celasun aradı

Salih: ne var lan

Celasun: abi Ece hiç iyi değil gelmen gerekiyor

Salih: tamam geliyorum, bak bak tam orada öldü benim annem kanları aktı yere benim bacım şuracıkta ağladı ağladı da susmadı ama o büyüdü anladın mı

Yamaç: Ece değil mi

Salih: Ece benim kardeşim ben onun abisiyim

Salih evden çıkıp gitti

************************************

Sultan: selim ağlıyordu kapı çaldı baktım Mihriban iki çocukla geldi kapıma al dedi almadım senin ihanet tohumuna ben neden bakayım paşa geldi aldı gitti Mihribanı daha da görmedim sonra ölüm haberi geldi sende içerdeydin

İdris: o kadar kolay yani o zaman sende herşeyini al ve bu evden git

Sultan: İdris

İdris: git dedim sana

Sultan eşyalarını toplarken sena onu önceki evine görülebileceğini dedi ve ikisi de gittiler yamaç geldi

Yamaç: BABA

İdris: biliyorum oğlum

Yamaç: yıllar önce bir bok yedin kadını iki kez hamile bıraktın sonucu ne oldu istemedin onlarda geldiler abimi aldılar değdi mi baba değdi mi

İdris: benim haberim yoktu ben bilsem böyle yapar mıyım sence benim kanım lan o bana öldü dediler ben ben bilmiyorum yamaç belki de benim oğlum değildir

İdris ile yamaç birbirine girdi

************************************

Salih: nerde

Medet: yukarda abi

Salih koşarak yukarı çıktı Eceye sarıldı

Salih: güzelim noldu

Ece: özür dilerim ben anlattım abi babama herşeyi anlattım

Salih: ne yaptın ne yaptın

Ece: abi