BENİMLE VAR MISIN? (Tamamlandı)

⋈BVM⋈(32)

Keyifli okumalar!

Nil Adrasan

"S-sen ne diyorsun Doruk? Şaka mı bu neler oluyor?"

O gün ilk defa yüzüme doğruca baktı. O cesareti ilk defa gösterebildi. Yüzündeki pişman ifade bunun hiçte şaka olmadığını belli ediyordu zaten...

"Şaka yapar gibi bir halim mi var?"

Sinirlendim. Öyle sinirlendim ki sandım ki kafamın üstünden buharlar çıkıyor. Elimi açtım ve yüzüne tokat attım. Bu beni rahatlatmaya yetmedi. Ardı arkası kesilmeyen yumruklar, tokatlar atıp bağırdım çağırdım. Hiçbir şey yapmadı. Öylece izledi.

En son tükendim. Sanki korumak istermiş gibi karnıma sarıldım ve yere düşüp ağladım.

"Sen var ya sen iğrenç bir insansın. Beni nasıl kullandın? Nasıl bu kadar güzel rol yapabildin? En acısı da sana nasıl inandım?"

Doruk yere çöktü, bana baktı. Dudağı patlamış, yüzü kızarmıştı. Az bile.

"Dedim ya Nil ilk başlarda oyundu falan ama sonra sana gerçekten aşık oldum. Vazgeçmeye çalıştım, babamı ikna edebilirim sandım ama-"

"Başlatma babana. İstesen yapmazdın! Sen iğrençsin iğrenç."

Ayağa kalktım. Karşısında daha da ağlayamazdım. Beceriksizce gözyaşlarımı silmeye çalıştım. Ona baktım. Karnımda bebeğini taşıyordum, istemesem de kalbimde sevgisini...

"Sana ah etmiyorum Doruk ama bir gün hayatın yolunda gitmediğinde..." ne kadar bizi demek istesem de demedim. "Sana inanışımı ve beni yolda bırakışını hatırla."

Arkamı döndüm ve koşarak buradan çıktım.

Eve gidip hesaplaşacak şeyler vardı.

***

"Bade iyi misin kızım öyle aniden beni çağırınca korktum bir şeyin vardır diye."

"Otur baba ve bana her şeyi anlat..."

Babam bana garip garip bakıyordu. Neler döndüğü hakkında bir fikir sahibi değildi.

"Sen iyi misin kızım ne oldu? Neyi anlatayım?"

"Baba, bana annemle olan geçmişinizi anlat! Kutay Demir kim baba!"

Babam afalladı. Yüzündeki ifadeden bu konunun ne kadar ciddi olduğunu bir kez daha anlamış oldum.

"Sen o ismi nereden biliyorsun?"

Güldüm, daha çok dalga geçer bir gülüştü.

"Nereden mi biliyorum? Kendisi Doruk'un babası da ondan..."

"Doruk'un babası mı? Doruk'un babası Kutay mı?"

Kafa salladım. Konuşmasına fırsat vermeden devam ettim.

"Ayrıca az önce Doruk bana bunların bir oyun olduğunu; oyun kurucunun da babası Kutay olduğunu söyledi. İntikamını almış."

Babam ayağa fırladı. Bende tekrar ağlamaya başladım. Bana sarıldı ama gergin olduğu çok belli oluyordu.

"Bade sakinleş kızım sana her şeyi tek tek anlatacağım ama önce sakinleş..."

Beni iyice sardı ve sırtımı sıvazladı. Geçecek gibi değildi. Kafamda tonla soru işareti vardı ve ben sadece ağlayabiliyordum. Neyse bu da bir duyguydu sonuçta...

Babam beni sakinleştirmeye çalışırken odayı telefon sesi doldurdu. Önce umursamadık ama ısrarla çalınca babam nihayet baktı.

"Alo?"