''Eveet her zamanki gibi berbat bir güne merhabaaa'' diyerek açtım gözlerimi.
Günümün iyi geçmesini umdum, çünkü çok sevdiğim kuzenimi görmeye gidecektim.
Yani diğer günlerden çok farklı diyebilirim, belki size garip gelebilir ama yakın arkadaşım Meryem'le görüşmemi saymış olmazsak sabahtan akşama kadar bilgisayar başında film izleyip çerez yiyen bir kızım.
Yani her günüm böyle geçerdi şimdi haftalar sonra kuzenime gideceğim için heyecanlıydım, belki birkaç farklı yüz beni mutlu edebilirdi.
''Alyaaaaa kahvaltı sofrası hazır, hadi gel artık!'' diye seslenen anneme
'' hemen geliyorum annee '' diye karşılık verdim.
Elimi yüzümü yıkayıp ağır adımlarla mutfağın yolunu tuttum.
Mutfağa geldiğimde yine aynı manzarayla karşılaştım bu kız akılsız olmalıydı her defasında uyarmama rağmen benim yerime oturmakta neyin nesi?
Bu kız dediğim kardeşim Alisaydı 16 yaşında bana posta koymaya çalışan bir kızdı.
''Alisa bildiğin gibi herkesin bir yeri var ve orası bana ait, şimdi seni güzellikle uyarıyorum oradan kalkar mısın canım!'' dedim.
''Bir kere başka yere otursan ne olur sanki'' diye söylenirken
''hiç söylenme'' diye ekledim oflayarak sustu.
Sabahları pek bişey yemezdim çok yediğim zamanlar öğle vakitleriydi ve saat daha 8.15 geçiyordu.
''ellerine sağlık annem'' diyerek sofradan kalktım.
Hazırlanmam gerekiyordu Odama geçtim ve kıyafet denemeye başladım hangisini giymeliydim acaba...
Ben daha çok spor giyinmeyi seven bir kızdım seçimim spordan yana oldu her zamanki gibi.
Siyah dar paçamı giyip üstüne beyaz bir t-shirt geçirdim siyah çanta ve beyaz converse'le kombin'imi tamamladım.
Otobüs durağına kadar yürüdüm benim otobüsümün kalkmasını beklerken, kuzenim Senemle konuşuyordum.
Beni çok özlediğini belirtecek bir şekilde heyecanlıydı. konuşmam bitince otobüsünde kalkacağını gördüm ve hemen bindim.
En arkalara geçtim cam kenarına oturdum. koltuk iki kişilikti, otobüs dolmaya başlayınca tek boş yer benim yanım kaldı ve otobüse yeni bir yolcu alıyordu.
Aldığı kişinin erkek olduğunu görünce çantamı diğer koltuğa koydum.
Çocuk yanıma gelip çantayı işaret edince anlamamazlıktan gelip ''Nee ?'' diye karşılık verdim.
Oda bana ''Çanta diyorum güzelmiş'' deyip güldü.
Allah'ım o nasıl bir gülmektir diye içimden geçirmedim değil.
Neyse kendine gel Alyaa diye uyardı iç sesim.
Çocuğa bakıp ''hoşuna gittiyse bizim oradaki pazardan aldım gidip alabilirsin'' deyip güldüm.
Oda bana ''Beraber gider alırız sorun yok ama şu çantayı şuradan alırsan iyi olacak'' deyip gülümsedi.
O gülümseyince gülümsemenin önüne geçemedim, oturmasına izin verdim.
yanımdaki çocuk ''yolunuz uzun sanırım hangi durakta ineceksin?'' diye sordu
''seni ilgilendirdiğini sanmıyorum bayım'' deyip karşılık verince bu sefer yüzündeki tebessüm kahkahaya dönüştü.
Söylediğim şeyi taklit etti ' bayım?... biraz resmi değil mi sencede?' dedi ve kahkahasını sürdürdü.
Artık otobüste kim varsa odak noktası biz olmuştuk utana sıkıla cevap verdim.
''tanıştığımızı hatırlamıyorum'' deyip bende gülümsedim.
'' pekalaa.. ben Berkay memnun oldum'' deyip elini uzattı. tabiki elini tutmadım.
'' memnun oldum Alya bende'' dedim. bana bakarak güldü.
Neden güldüğünü anlayamadım kendi iç sesimle konuşuyordum ki,
''bu tavrın hoşuma gitti tatlı şey'' deyip göz kırptı. cevap vermedim.
Bir süre sonra kulaklığını takıp son ses açtı sesini, ilk başlarda sesi aldırmadım ama sonralarda sinir bozucu olmaya başlamıştı.
Elimle yavaşça kolunu dürtüp ''piiişt'' diye seslendim kulaklığını çıkarıp bana baktı ve
''unutkanlık var sanırım'' dedi.
Neyden bahsettiğini anlamamıştım, devam etti ''ismim Berkay, söylediğimi hatırlıyorum.''
''kusura bakma Berkay ama sesten rahatsız oluyorum ya müziği kapat yada sesini kıs.'' diye emir verir bir şekilde söylemiştim.
Sinirlendiğini hissettim, bana doğru yaklaşınca irkildim.
''kapatmassam ne olur Alya?'' dedi tehditkar bir sesle.
Yutkundum,
''bir şey olacağı yok ama anlayışlı olmalısın sonuçta'' diye karşılık verince geri çekildi.
''Pekala senin dediğin olsun, benim için daha iyi, yol boyunca konuşur, tanışır, anlaşırız.'' dedi gülümseyerek.
