Karanlığın İçindeki Savaş #Wattys2015

Bölüm Değil...

Herkesin içerisinde bir karanlık vardır. Karanlıktan çıkması için ışığa ihtiyacı vardır. Hayat çoğu zaman gizemlidir. Bu gizemleri çözmekse bize kalmıştır. Kimi zaman çözeriz, kimi zaman hiç bir şey yapamayız.
Kitap okumayı severim. Okudukça aklımda bir çok şey belirir. O kitaptan, bu kitaptan alıntılar yapmayı severim. Ama yazdığım yazıların, kendi özgünlükleri vardır. Ruhumu yansıtarak yazarım. İçimin çok bunaldığı zamanlar, elime kalemimi alırım. Yeri gelir çalışma masama , yeri gelir elime yazdığım olur. Sınavın ortasındayken bile ilham gelir bana. Hemen sınav kağıdıma yazarım. Çünkü kaybetmek istemem. Bir yerlerde yazılmış olması beni rahatlatır.
Buraya başlayalı bir yıl kadar oluyor sanırım. İlk kitabımı yazmaya başladığımda çok hevesliydim. Olmadı. Hevesim kursağımda kaldı. Sonra 2. Ye başladım. Hala devam ediyorum. "Gizli Kalanlar" çok sık bölüm paylaştığım söylenemez. Ama taslaklarım elimde hazır bekliyor. Sadece beni teşvik edecek bir şeylerin olmasını bekliyorum. Bugüne kadar girdiğim her yarışmada başarılı oldum. Türkiye çapında, İzmir çapında, okul içinde 1. Olan yazılarım var. O zamanlar bunlara tutunarak yazmaya başlamıştım. Şimdi buna başladım. Dün ikinci bölümü paylaştım. Gerçekten içimden geldiği için yazıyorum.
Etrafıma bakıyorum. Bana bu konuda destek olan bir annem var. Hatta geçen gün sahurda oturduk ve konuştuk. Hayal kurmamı sağladı. Kitabının basıldığını düşün dedi bana. Ben bunun hayaline bile ağladım. 'Unutma bugünü. İlk hayalini kurduğumuz gün dedi. 9 Temmuz'u asla unutma.' Ben annemin verdiği gazla dün bir bölüm yayınladım. Herkes her zaman bölüm yazılmasını bekliyor. Ama bu mümkün olmuyor. Biliyorsunuz evde aksilikler yaşanabiliyor.
Bu yıl 11. Sınıfa geçtim. İstediğim bölüm biraz zor olduğu için, şimdiden ipleri ele almam gerekiyor. Bunun için cidden çabalıyorum. Elimin altında bir sürü bilim kitaplarım, araştırmalarım, birinci sınıftan beri duran ders notlarım var. Ailem bana güveniyor. Bir yerlere gelebileceğime inanıyorlar. Bunu okuyanlar belki de diyecekler ki ' Bu kız bunları neden bize anlatıyor?' Nedeni şu arkadaşlar : " Benim gibi bir çok yazar var. Kimseyi kötüleyemem ama görmezden geldiğiniz birçok hikaye var. Benim bir arkadaşım var. Her buluştuğumuzda muhakkak birbirimize kitap öneririz. Herkes okuduğu bir kitabı önerse, o kitabın ne kadar çok okuyucusu olur hiç düşündünüz mü? Bu insanlar ,bende dahil, uğraşıyoruz çabalıyoruz.
Sizler ise okuyorsunuz. Sadece okuyorsunuz. Kitabı çok okunan vir yazarın bile, okuyucularından duymak istediği şeyler vardır. Motive olabilmek adına. Yorumlarınız çok önemli. Beğenip beğenmediğinizi , nerede eksiğimiz olduğunu , ne eklememiz gerektiğini , ya da neyi yazmamamız gerektiğini söyleyecek olan sizin düşünceleriniz. Arkadaşlar ben yazılarıma güveniyorum. Bana destek olan çok kişi var bu konuda. En başta da annem. O olmasa cidden böyle şeylere cesaret edemezdim. Tek isteğim verilen emeği karşılıksız bırakmamanız.
Bu arada geç de olsa hepinize Hayırlı Ramazanlar... Lütfen okuduğunuz da beğenirseniz bir arkadaşınıza önerin,yorum yapın. Bilelim ki ona göre davranın. İyi günler :)