Zaman (Çukur)

20.Bölüm"kötü vezir"

Akşam olmuştu Ece ve Salih terasta koçovalıların evini izliyordur bütün koçovalılar (sena hariç) akşam yemeğindedir

İdris: karaca kızım git hazırlan

Selim: nereye gidiyor baba

İdris: emanet ettiğim kızın yanına

Sultan: bu ne demek İdris

İdris: ben öyle olmasını istiyorum

Selim: kızımı bir düşmanın evine mi yollayacağız baba

Yamaç: orda birşey demedim ama selim haklı baba

İdris: sadece kısa bir süreliğine orada kalacak bütün sorunlar çözülene kadar eğer karaca torunum isterse

Karaca: ben Ece ablaya güveniyorum dede olur

Akşın: neden dede neden karaca

İdris: akşın sus kızım, karaca git hazırlan

Karaca masadan kalkıp odasına gitmişti

Selim: baba bu ne demek şimdi benim kızımı o adamın evine mi yolluyorsun

İdris: bir bildiğim var da yolluyorum selim buna karışacak değilsin

************************************

Selim masadan kalkıp gider

Selim: orda dikkat et kızım Ece zaten seni korur

Karaca: sende onlarla ortaksın demi baba hatta bunu sen Eceye dedin

Selim karacaya güler ve saçını öpüp odadan çıkar

Akşın: sonunda istediğin oldu karaca kurtuluyorsun bu evden

Karaca: nedenini bende bilmiyorum karaca dedem yolluyor ama Ece ablaya güveniyorum

Akşın: neden ben değilde seni seviyor bunu bilmiyorum işte

Karaca: çünkü ben cesurum akşın senin gibi korkak değilim ben dediğimi yapan biriyim sense bir köşeye çekilen birisin bence Ece abla seni de seviyor ama senin saflığını seviyor Ece abla hiç sevgi görmemiş benim gibi bütün herkes seni sevdi akşın herkes seni sevdi Kenan bile seninle kalırdı benim yanımdan alıp sana verirlerdi ama ben artık sana vermeyeceğim Kenanı

Akşın: Kenanı buldun mu?

Karaca: buldum Kenan hiç kaybolmadı ki hep benimleydi artık da benimle olacak kendini kandırma akşın

************************************

Karaca Kenanı sakladığı yerden çıkardı ve çantasına koydu ve aşağıya indi evdeki herkese sarıldı sonra kapı çaldı ve Celasun geldi akşın Celasunu görünce gülmüştü ama Celasun hiç bakmamıştı akşına

Celasun: İdris baba ben karacayı almaya geldim

İdris: gel karaca dikkat et orda

Karaca evden çıkmıştı

Celasun: ver çantanı

Karaca: gerek yok

Celasun: yaran hala iyileşmedi biliyorum ver ben taşıyayım

Eve varırlar

Ece: karaca

Karaca: teşekkür ederim teşekkür ederim

Ece: rica ederim karaca senin o evde kalmana izin veremezdik abim Vartolu Saadettin

Karaca: yani Salih