Komutanım // BXB

23. Bölüm

Başımın üstünde bir el hissediyordum ama anlam vermiyordum belki el değildir

"Güzelim neden uyanmıyorsun yirmi gün oldu" yanağımda bir sıcaklık hissettim

Bir el elimi kavradı ve her yerine öpücükler bıraktı "korkuyorum...gerçekten korkuyorum uyanmayacaksın diye çok korkuyorum" Berat mıydı bu

Elimi haraket ettirmeye çalıştım ilk denemem başarısız olmuştu

Zorda olsa bir parmağımı oynattım "G-güzelim" kapı sesi geldi elimdeki eller kayboldu bir süre

Sesler çoğaldı ayak sesleri konuşmalara yine bir el elimi tuttu

"Serdar'ım"abimdi uyanık olduğuna dair bilgi vermem gerekiyordu

İşaret parmağımı oynattım ama bunlar bile benim için zordu

Parmağımı elin üstünde gezdirdim gözlerim kapalıydı açamıyordu. Kilitlenmiş gibiydiler

"Uyandı" doruktu biri boynuma dolandı ve yüzümü öpmeye başladı

Çok sıkı ve uzun öptüğü için daralmıştım elimdeki eli sıktım

"Doruk çok sıkma daralıyor" gözlerimi yavaşça araladım

Gözlerindeki ağırlık artıyordu ama direndim "abim" Timur abi saçımı okşadı

İçeri önlüklü biri girince korkmuştum neden bu kadar korkunç görünüyordu

"Heh" konuşmakta zorlanıyordum nefesin daralıyordu "korkuyor" kaçmaya çalıştım ama sanki çizilenmiş gibiydim

Zorda olsa ayaklarımı kendime çektim ve kaçmaya çalıştım

"Komut-komutanım" sesim normalin aksine biraz sert korku dolu çıkmıştı

Berat komutan hızlan yanıma geldi "şşş sakin" Berat komutan hariç hepsinin yüzü kandı

"K-kan var KAN VAR" ellerimi kulaklarıma kapadım

"Kan var kan var kan var"önlüklü adam elimi tuttu

"Nerelerinde"

"Yü-yüzlerinde yüzlerinde bir sü-sürü kan var korkuyorum"Berat komutana baktım

"Komutanım K-korkuyorum yardım edin"

"Onda kan yok mu" başımı olumsuz anlamda salladım

"Hayır yok"

Berat komutan yanıma geldi ve kafa mı göğsüne yasladı

"Timur abi onda kan var neden var siz görmüyorsunuz" diye sayıklamaya başladım

"Abi-abimin suratı kan onu kurtarın diğerlerinide kurtarın onlar korkarlar,doruk korkar yüzünde kan olmasına yiğit'de korkar bir şey yapın"

"Şş tamam sakin ol"

"Suat abi, o-o suratında kan olmasından nefret eder onada yardım edin"

"Tamam edeceğim ama sakinleş" kafa mı salladım

"Timur abi iyi değil mi? Onun dediği her şeyi duydum herkesi duydum ama o korktu ağladı o ağlamaktan nefret eder"dedim sakince

Berat komutan koltuğa oturup doktora döndü "neden böyle oluyor"

"Yaşadığı şeyler veya korktuğu şeyler beynini ele geçirir bu durumda doğruları söylerler şimdi sizi camın arkasına alacağız ve sizde ordan doğruları mı söylüyor söyleyeceksini"

"Bir test gibi"dedim önlüklü adam gülümsedi ve kafasını salladı

Berat komutan ayaklanın Ca elini tuttum