twin wolfs.

-1-

Rick

Ik werd wakker en keek opzij. Lune keek me glimlachend aan. Ik verdronk bijna in haar mooie ogen. 'Goedemorgen schat' zei ze.

Ik glimlachte en gaf haar een kus. Ik begon haar heftiger te kussen. 'Rick' kreunde ze niet nu.

'Waarom niet' fluisterde ik tegen haar lippen.

Ze duwde me iets van haar af en telde met heer vingers af van drie naar één. Toen wees ze naar de deur. De deur vloog open en de tweeling kwam binnen rennen. Ze sprongen op het bed. Jamie viel op mij en Janette op haar moeder.

'Goedemorgen mama en papa' riepen ze blij.

Ik keek haar aan, 'hoe doe je dat toch?'

Ze haalde haar schouders op, 'geen idee eigenlijk.'

Ik lachte. Opeens schoot ze overeind en rende naar de douche. Ik keek haar verbaasd na net als de tweeling. 'Wat is er met mama vroeg Janette.

Ik keek haar aan en schudde mijn hoofd, 'weet ik niet liefje.'

Toen ze niet teug kwam zei ik tegen de tweeling dat ze alvast naar de keuken moesten gaan. Ze liepen weg en ik ging naar de badkamer. Lune zat op de wc met haar gezicht in haar handen. 'Luns, wat is er?'

Ze keek me aan met haar diep blauwe ogen, 'Rick ik ben niet ongesteld

Mijn ogen werden groot, 'ben je weer...?'

Ze knikte, 'ik denk het wel.'

Ik liep naar haar toe en tilde haar op. Ze sloeg haar benen om mijn middel en legde haar voorhoofd tegen de mijne aan. Ik keek in haar diepe blauwe ogen, 'dat is geweldig, toch?'

Ze knikte, 'maar we verhuizen bijna naar het nieuwe dorp.'

'Dat weet ik liefje' zei ik 'maar het komt goed.' 'Echt waar.'

Lune

Ik knikte. Hij had vast wel gelijk. 'Maar wanneer vertellen we het die andere vier.'

'Vier?'

'Ja mijn vader, de jouwe en de tweeling.'

Hij haalde zijn schouders op. 'Zullen we afwachten tot we het zeker weten?'

'Das een heel goed plan, liefje.'

Ik glimlachte en kuste hem. Hij glimlachte. 'Maar waar moeten we heen... naar Victor?'

Hij knikte, 'mijn vader gaat vanmiddag naar het nieuwe dorp.' 'Dan kunnen we ongestoord naar Victor.'

Ik knikte, 'goed idee.'.

Hij zette me op de grond, gaf me een kus en we liepen toen naar de keuken. Janette en Jamie hadden brood gesmeerd en nu zat alles onder. Ik schudde mijn hoofd. 'O, o, o.' 'Kleine donderstenen.'

Ze keken me aan, 'wat was er mama?'

'Het is niets' zei Rick 'mama was een beetje misselijk.'

De tweeling knikten.

'Zouden jullie het leuk vinden om met opa mee te gaan naar het nieuwe dorp?'

'Ja leuk!'

Ik glimlachte, 'dat is dan geregeld.'

Hij knikte.

De voordeur ging open en we hoorden roepen: 'opa is er.'

De tweeling gleden van de stoel af en renden de gang in. Rick en ik liepen achter hen aan. We bleven in de deuropening staan. De tweeling omhelsden hun grootvader. Hij hielt hen ieder op een arm. 'Alles goed opa' vroeg Janette.

Hij knikte, 'en met jullie?'

'Met ons goed' zei Jamie ' maar mama rende daarnet wel opeens naar de badkamer.'

Diederik keek me aan, 'ben je...?'

'Nee' zei ik voordat hij zijn zin af kon maken, 'ik heb waarschijnlijk iets verkeerds gegeten.' 'Maar we gaan vanmiddag naar Victor, dus wil jij de kinderen meenemen naar het nieuwe dorp?'

Hij knikte, 'zal ik doen.' 'En als je het bent, wel vertellen hé.'

Ik knikte, 'natuurlijk.' 'Dat kan ik echt niet geheim houden.'

Hij glimlachte.