o.bölüm

1K 81 60
                                    

"bence Alp bir şeyler karıştırıyor."

Doğu, Kuzey ve Atayla birlikte benim odamda oturmuş konuşuyorduk. Ve gece saatin onuydu.

Cihan abiyi akşam yemeğinden sonra Atanın burada kalması için ikna etmiştim. Kavgadan sonra kaynaşıp arkadaş olalım diyince izin vermişti. Şu anda Alpin bir şeyler karıştırdığını fark edip onlara söylemiştim.

"Neden öyle düşündün ki?"

Doğunun sorusundan sonra çok normal bir sesle söyledim.

"Tuvalette birisiyle konuşurken duydum. Yalnış anlamayın kapı dinlemedim. Kapıyı açık bırakmıştı ve koridorun başından duyuluyordu sesi. Rahat konuşsun diye kapısını örtmeye çalısırken yalnışlıkla kulak misafiri oldum."

" Ee? Peki ne duydun?"

Kuzeyin sorusuyla sırıttım. Şu an kendimi dedikoducu kızlar gibi hissediyorum ya. Çok eğlenceli.

"Sevgilisiyle bir barda buluşacakmış. Saat 11 gibi çıkarım dediğini duydum."

"Ne? Sevgilisi var ve bizemi söylemedi yani!"

Kuzeyin tepkisine gülmeyip kafa sallamaya zorladım kendimi.

"Saat onbire işliyor. Birazdan gider o zaman."

Atanın sözlerine de kafa salladım ve konuştum.

"Hadi kalkın o zaman fazla zamanımız yok."

"Nereye?"

Doğunun sorusuna bariz bir şeymiş gibi cevap verdim.

"Nereye olucak takip etmeye tabiki."

"Ama neden."

"Senin nedenini bilmem ama ben yengeyi merak ediyorum. Kim olduğunu bilmem gerek."

"Yani bendeerak ediyorum da ya yakalanırsak?"

Dolaptan giyine bileceğimiz bir şeyler alıp onlara fırlatırken Doğuya cevap verdim.

"Yakalanırsak ne olur? Döverlermi? Öldürürlermi? Odayamı kapatırlar? En fazla azar işitiriz. Ve üç günlük dünyada bu sebeplerden kendimi sınırlıyacak diğilim. Tabi gelmek istemiyorsanız siz bilirsiniz."

Üçü de onlara verdiğim kıyafetleri giymeye baslayınca gülümsedim. Bir bar partisine gidiyorsan ona uygun giymeliyiz.

Üzerimizi değiştirdikten sonra bekledik.

"E peki dışarı nasıl çıkıcaz. Korumalar görürse Balamir amcaya haber verir."

Ata doğru noktaya parmak basmıştı. Amca beyin haberi olursa gidemeyiz.

Aklıma gelen şeyle odayı taradım. Dolabın üstündeki pikeleri bulduğumda gülsedim.

"Eh madem kapıdan çıkamıyoruz."

Pikeleri bağlayıp camdan dışarı sarkıttım. Yüzümü çevirip bana koyun gibi bakan üçlüye sırıtarak devam ettim.

"Bizde camdan ineriz."

Ata yanıma gelip camdan aşağı baktı. İkilide onu takip edince konuştu.

"Güvenlimi sence Kuzey?"

"Güvenli güvenli. Merak etme. Güvenirliği daha önce onaylandı. Tabi içiniz rahat olsun diye ilk ben inicem. Çekil."

Onları camdan uzaklaştırıp üzerine tırmandıp ayaklarımı diğer tarafa salladım.

"Geçen sefer böylemi kaçmıştın?"

"Evet. Onaylandı dedim ya. Tabi sonda geri zekalılık edip mutfak camının üzerinden zıplama kararı alırsanız kıçınız hafif morara bilir."

Agir bu!(Gerçekailem / Erkekversiyon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin