Kısasa Kısas |Minsung✓✓

~29~

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_

Yol boyu sesizdi ikili. Ama bundan memnunlardı, aralarında gürülmeyen huzur dalgası şu an yetiyordu onlara.

Sonra bir ses duydular. Tanıdık, ikisinin kafası ara sokağa kayarken gülmemek zordu.

"Hani kaybolmazdık. Al işte." Felix kollarını bağlamış yere bakarak sinirli sinirli konuşuyordu.

"Niv niv niv niv, ben dedim sanki evleri aynı yapın diye." Jeongin'de tanıdık bir görüntü bulmak için binalara bakıyordu.

Felix karşıda gördüğü Jisunglar ile koşarak bağırdı. "Kurtulduk ! Kurtulduk Jeongin! Jisung burda." Mutlulukdan neredeyse ağlayacaktı.

Jisung onun bağırarak konuşması ile afalladı. İşaret parmağını dudaklarını bastırıp sesiz ol işareti yapsada, Felix bunu anlamayacak kadar mutluyudu.

"FELİX SUSSANA!" Gözleri telaş ile Momo' nun evini turlarken onun susması sinirlerini bozmuştu.

Artık her şey için çok geç.

"UFAKLIK !" Küçük olan korkutuğunun başına gelmesi ile yüzünü düşürdü.

Yanlarına varan Felix' e yan bir bakış attı. Olacakları beklemeye başladı.

"Ufaklık, nerlerdesin !?" Hemen çaprazlarında kalan evden koşarak gelen kadın ile iç çekti. Sonra onu bırakmasını umut ederek konuştu.

"Burdayım burdayım noona, sen nerdesin asıl?"

"İlahi ufaklık." Koluna girdi Jisung'un ve bu artık kapana sıkıştığı anlamına geliyordu. "Yok noona oturamam, arkadaşlarımı eve götürmem lazım. " İyi bahane.

"Gelin gelin sizde gelin, zaten çok sıkılmıştım ufaklık." Diğerleride onları takip etmeye başladı.

"Düğünden sonra göremedim sizi, yok oldunuz."

"Ya ya öyle oldu hahah..." Eve girmişlerdi, Momo onları salona aynı oyuncak bebek gibi yerleştirdi. "Pasta yapmıştım, hemen getiriyorum bir yere ayrılmayın! Tadı çok güzel. "

"Ne demezsin." Fısıldıyarak boğuk konuşmuştu Jisung. "Efendim?"

"Tabii tabii gitmeyiz diyorum noona." Kadın hemen kafa sallamış mutfağa gitmişti.

"Neden öyle bağırıyorsun Felix yaa..." Sitemli şekilde söylemişti. Felix ensesini kaşıyıp bilmiyorum anlamında dudak büzdü. "Tamam, neyse. Şimdi Momo noonın dediği herşeye 'he' diyin yeter." Üç kafadanda onay gelince arkasına yaslandı.

"Allah'ım ne olur kısa sürsün."

^^

Momo'nun evine geldiklerinde saat neredeyse bir olacakken, şimdi saat beş buçuktu. Ve kadının onları ne göndermek gibi bir niyati vardı, ne de susmak istiyordu.

"Yani demem o ki şirine, quiz yapmak çok eğlenceli. Böyle herkes itiraz edince öyle bir-"

"Saçlarım artık sarı değil noona." Belki susar diye uzun zaman sonra uyardı onu.

"Bir zamanlar sarıydı diğmi? Sen benim için artık şirinesin." Bir anda ana kapı çalmaya başlayınca sustu Momo.

"Kız nerdesin kezban!" Lisa'nın sesi duyulurken, Jisung bunu bir kaçış olarak düşündü.

"Geldi yine at hırsızı. GELİYORUM!" Momo kalkınca o da ayaklandı.

Neredeyse uyumak üzere olan üçlüye seslendi, "kalkın kalkın gidiyoruz." Üçüde hemen toparlanırken, Jisung Momo'nun arkasından gitti.