Sevgili Bakıcım

2.5

"Miraç bebeğin ailesi?" Boralar ayaklanırken "Ablam?" Diye sordum.

"Bade hanım gayet iyi şuan ameliyathanede son işlemler yapılıyor." Başımı salladığımda herkes odaya girmiş Miraç'a bakıyordu.

Ben ise kapıda ablamı bekliyordum. "Bade." Ablamın adını duymama ile arkamı döndüm.

O adam gelmişti, ablamın eski eşi.

Yanında ise Berin. "Pardon siz ikiniz hangi yüzle geldiniz! Kızım nerede?" Dedim Berin'i ittirirken.

"Oğlumu görmeye geldim. "

"Bende sevgilimin oğlunu görmeye geldim." Ağzım açık kaldı. "Anlamadım?"

"Gayet anladın aptal."

"Bana bak! Senin o ağzını yırtarım." Berin'e salladığım elimi havada tutan adama baktım. "Elini çek!" Bağırışı ile bileğim bırakıldı.

"Sen ne yüzle geldin buraya?" Dedi Bora hırsla. "Sevgilim, hadi ablam gelecek içeri geç. Ben ilgileneceğim."

"Sevgilim mi?" Dedi Berin. "Beğenmedin mi?" Dedim.

Sevgili değildik ama magazine haber olabilecek yerlerde bu rolü oynuyorduk çünkü ilk bu aptal oyunu başlatan Bora'ydı.

Önce Duygu anneyye ardından magazine.

"Kızıma metresin ile mi baktın?"

Derin bir nefes aldım. Ağzımı açmak üzere yeltendim ki hırsla gelen Deva beni böldü. "Bak benim kız kardeşim saygılıdır çizgisini bozmaz ama ben çok iyi bozarım. Seni öldürürüm!" Deva'nın bağırış ile onu tuttum.

"Deva dur!"

"Birlerdi iki oldular." Dedi kızıl saçlarını savurarak. "Bak elime alacağım süpürge saçlarını yolacağım! Mira'nın başına git buralarda sürteceğine!"

"DEVA!" Diye bağırdım. Onu böyle durumlarda asla tutamıyorum, nasıl oluyorsa ona gücüm yetmiyordu böyle durumlarda.

"Yasemin bırak yolayım şunu!"

"Varoş."

"BANA BAK BERİN SESSİZLİĞİMİN BİR SINIRI VAR!" Diye bağıran Bora; saldıran, kollarım arasından kaçan Deva olmuştu.

"ÖLDÜRÜRÜM SENİ! YİĞENİMİ GETİR!" Bağıran ve saldıran Deva'yı Bora tutmaya çalışıyordu fakat tutamadı. "Devam" Emre geldi ve Deva'yı kucağına aldı.

"Emre beni bırak!"

"Emre eve götür." Emre başını salladı ve yanımızdan ayrıldı.

Murat ve Bora yanımızdan konuşmak için ayrılırken Berin saçını düzeltiyordu. Ona doğru bir adım attım. "Bak sana ilk ve son söyleyişim. Bu gece kızım evimde, Bora ve benim yatağımda uyumazsa kork benden!"

"Sen kimsin de korkacağım be senden." Kahkaha atışına karşılık kolunu tuttum. "Ben Mira'nın annesi tanıştığıma memnun oldum."

"Eğer Mira bu gece benim yanımda olmazsa kızımı ve Bora'yı terk ediş mektubun bir bakmışsın ortaya çıkmış ve bir bakmışsın Mira bana, bize geri gelmiş."

"Kızım." Lafı ile ardıma döndüm.

Herkes mi aynı anda gelirdi. "Anne."

"Bu kadının ne işi var burada." Dedi Duygu Anne. "Tam da gidiyordu anne."

Kaşımla ardındaki yolu gösterdiğimde Berin hırsla arkasını dönüp yürüdü.

Ve teleofnuma bildirim düştü.