Hidalgo Series #1: Sovereignty of the 1st born

Prologue

Every girl has a dream marrying a guy who is their standards when it comes to Love. A guy who loves them and accept what life she has.

But for Dandelion Ashanti Del Mundo it's not what she wants. She's marrying the guy she doesn't know and she doesn't love the guy.

The guy that Dandelion will marry is Handrend Fierro Montenegro- Hidalgo. The young guy who is already a CEO and the Oldest Son of the Hidalgo Family. At the age of 25 his father give all what for his.

The Hidalgo Family is known at the Romblon Island. Sila din ang gumagawa ng mga Marmol na siyang binibenta sa bayan at mga kalapit bayan nila. Kilala din sila lalo na at may Hotel and Resort din sila na pinapatakbo sa may Romblon.

***

"Dandelion, you need to prepare yourself. At any moment nandyan na ang bisita ng Daddy mo." Sabi ni Mommy.

Bisita? Nang ganito ka aga may bisita na pupunta si Daddy? Tumango na lamang ako sa sinabi ni mommy at umakyat na sa kwarto ko.
When I entered my room, I go to my walk in closet and scanned what I'm going to wear.

I just wore a simple white dress na ang haba ay lagpas sa may tuhod ko. I put some lipstick on my lips dahil, kapag hindi ako naglagay ay baka aakalain ng iba ay may sakit ako sa sobrang puti ko. Sinuklay ko din ang kulot kong buhok na kulay tanso na akala mo ay kinulayan ito.

I am a half Filipina and Half British. My mom is a british and my dad is a pure Filipino.

Ilang sandali lang ay may narinig akong katok na nanggagaling sa labas ng kwarto ko. Siguro ay and'yan na ang bisita ni Daddy.

"Sino yan?"tanong ko.
"Ms. Dandelion, pinapatawag na po kayo ng mommy mo." Sabi ni Lucita.

She's the same age of mine. Siya din ang tinuring ko na din na kaibigan dahil, hindi naman ako nakakalabas ng bahay lalo na at, pagkatapos ng klase ay, diretso uwi na ang ginagawa ko.

"Sige Lucita, pababa na din ako." Mahinhin na sabi ko.

Nilapag ko na ang hawak kong suklay sa may Vanity table ko. At binuksan ko na ang pintuan ng kwarto ko at andoon padin si Lucita na naghihintay sa akin.

"Ang ganda mo, Dandelion." Sabi ni Lucita.

Ngumiti ako sakanya at, humawak sa kanyang braso.

"Huwag mo akong niloloko, tara na at baka magalit si mommy." Sabi ko.

Sabay na kaming bumaba ng hagdan at, rinig ko na din ang ingay na nagmumula sa Sala namin.

"Sino ba ang bisita Lucita?" Tanong ko

Tumingin ito sa akin at ngumiti.

"Sa pagkakarinig ko ay, Kaibigan daw ng Daddy mo na nagmula sa Romblon." Sabi ni Lucita.

Ang layo ng dinayo nila para lang bisitahin si Daddy. I feel like hindi lang pagbisita ang pinunta nila dito. Natigil lang ako sa pag iisip ng inalis ni Lucita ang kamay ko na nakahawak sa kanyang braso.

Lumingon ako sakanya dahil sa pagtataka.

"Pupunta na ako sa Kusina, Dandelion. Ikaw ay pumunta na doon sa Sala at kanina kapa hinihintay." Sabi ni Lucita.

Ngumuso ako at tumango sa kanya. Ngumiti naman ito sa akin at naglakad na papasok sa kusina. Ako naman ay naiwan dito sa may tapat ng hagdanan at kinakabahan sa mangyayari.

"What are you doing here." Baritonong boses ang nagsalita i looked for that voice at nandoon siya nakatayo sa main door namin. He's tall and moreno. Maayos ang kanyang buhok, nakasuot din siya ng white long sleeve na nakatupi hanggang siko niya. Mukhang galing pa sa Opisina ang lalaking iyon.