MERT VE SİMGE

2 1 1
                                    

Utanç içerisinde eve geldim annem

"Kızım İyimisin ne oldu sana"

"İyiyim annecim çok yoruldum sadece"

"Peki"

Fişek hızı ile odama girip yatağa atladım hala utanıyordum sabahki yaşananlar aklıma gelip duruyordu

Sıcak elleri belimi tutmuştu onun ile o kadar yakındıkki nefesini bile hissetmiştim

Bana ne oluyo ya dedim içimden sonra hocanın verdiği ödevleri yapmak için yataktan kalktım çantamdan matematik kitabımı ve defterimi çıkardım sonrada pijamalarımı giyindim ve çalışma masama oturdum canım hiç ders çalışmak istemiyordu

Çalışma masamdan kalkıp telefonumu elime aldım ve tiktoka girdim o kadar uykum vardıki sadece gözlerimi kapattım ve uyudum

                      (7 saat sonra)

"Kızım kalk kalk okula geç kalcan ne yaptın kış uykusuna mı yattın"

Annemin bağırma sesleri ile yavaş yavaş gözlerimi açtım gözlerim hemen saate kaydı okul saatim gelmişti önce kısa bir şok yaşadım sonrada yataktan kalkıp formalarımı aldım annem odadan çıkmıştı bile
Çantamı hazırladım ve evden çıktım

Sonunda okula gelmiştim ve koşarak sınıfıma çıktım tam sınıfın kapısından girecektimki birşey bana sertçe çarptı o esnada yere düştüm gözlerimi açtığımda karşımdaki mertti bana çarpmıştı

Koşmasının nedeni büyük ihtimalle sınıfımızdaki Ayberk isimli çocuğu kovalamasıydı bakışıyorduk sonra koşmaya devam etti

Birkere daha durdu ve kafasını kaşıdı
Sonra ise bana döndü

"Simge"
"Mert"

Dediğim esnada yanıma geldi

"Ş-şey ben özür dilerim"

"İyiyim mert iyiyim"

"Simge seninle kantine inebilirmiyiz"

Şok olmuştum

"Neden ki"

Dediğim sırada bana elini uzattı bende onu kırmamak için elini tuttum ve kantine indik sonrada bir masaya oturduk

"Simge şey"

"Ney"

"Ben sana yaşattıklarım için özür dilerim simge"

Mert ne demeye çalışıyordu

"Yani simge anlayacağın ben ve Batuhan sizin ile arkadaş olmak istiyoruz"

Bu bir teklifmiydi

"Yani bunu bir çıkma teklifi olarakmı algılamalıyım mert?"

"Hayır bu bir arkadaşlık teklifi"

"Kabul mert bey"

Mert gülümsedi

"Simge birşey daha söylicem ama aramızda"

"Tamam"

"Batuhan defneden pis hoşlanıyor"

"Gerçekten mi"

"Gerçekten"

"Peki hadi sınıfa gidelim o zaman"

"Tamam"

Tam kapıdan çıkıcakken mert

"Sarılabilirmiyiz"

Kafamı salladım 

Sarıldıktan sonra sınıfa çıktık

Defne Batuhan ile konuşuyordu mert ile yanlarına gittik ve mert

"Biz artık 4 lü arkadaş grubuyuz"

Defne gözlerini faltaşı gibi açtı ve

"Gerçekten mi" dedi

"Gerçekten"

Diye cevapladı Batuhan

"O zaman gün sonunda benim evime gelin olmazmı"

Dedim

Hepsi olur der gibi kafasını salladı

ARKADAŞLAR KUSURA BAKMAYIN BU BÖLÜM BİRAZCIK KISA OLDU🤭🤭

ÖLÜMSÜZ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin