Ps: උඩ සිංදුව අහන් කියවන්න.
___________________________________
"මට ඒක පේන්නෙ නැහැ"
"ආහ්?!!"
"ඔය තරම් ඇස් රිද්දගෙන බලන් ඉන්න තරමට ලස්සනට නිවන්ට පෙනෙන දේ ඒක මට පෙන්නෙ නැහැ."
සිදාක්ෂගෙ කලු ඇස් මන් එක්ක අමනාපෙන්.පැය දෙකකටත් ලං වෙන්න , සිදාක්ෂගෙ පපුවට හේත්තු වෙලා යන එන මුහුදු රළ දිහා බලන් ඉන්න මට අමතක වුනා, මන් එක්ක පිලිසදරෙ යෙදෙන මගෙ සිතුවිලි වචන කලොත් විතරයි ඒවා සිදාක්ෂට ඇහෙන්නෙ.
"එයාලා බිදිලා යනවා අයියේ"
"හ්ම්ම්ම්?"
"මුහුදු රළ හැමදාකම මුහුදු වෙරලෙ වැදිලා බිදිලා යනවා"
"ඒක ස්වාභාවික සංසිද්ධියක් මගෙ නිවන්, ඒ ගැන ඔය තරම් ගැඹුරින් හිතන්න එපා "
"බිදෙන රළ ආයෙම වතාවක් මහ මුහුදටම එකතු වෙනවා අයියෙ, ඒත් බිදුන උන් ආයෙම වතාවක් උන්ව බින්ද වෙරළම හොයන් එනවා."
"ඒක අපි කාටවත් නතර කරන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවෙයි නිවන්"
"සංසාරය වගේ"
සිදාක්ෂගෙ පපුව හුස්මකින් පිරිලා ගියා. මගෙ ඉණ වටා එතුන සිදාක්ෂගෙ බාහු දරදඩු වෙනවා මට දැනුනා.
"නිවන්!!"
"ම්ම්ම්"
"ඔය තරම් ගැඹුරින් හිතන්න එපා මගෙ රත්තරනෙ. "
උනුහුම් පපුව මැද්දට තද වෙද්දි දැනුන උනුහුමට මම ඇස් පියාගත්තා. මේ තරම් වෙලාවක් මට ඇහුන රළ බිදෙන හඩ මගෙ මනසින් මැකිලා යනවා, දැන් මට ඇහෙන්නෙ අපි පහු කරන් හමන මහ මුහුදු හුලගත් එක්ක එකට ගැටෙන සිදාක්ෂගෙ හුස්මෙ හඩ විතරයි.
"උඹෙ හිත අස්සට මට රිංගගන්න පුලුවන් නම් නිවන්"
YOU ARE READING
සපත්නීරෝෂයක් ( නන්ෆික්)
Non-Fictionසම්මතයැයි අකුරු කෙටුව සමාජයක අසම්මත ගඩොලින් ගොඩනැගුව කැදැල්ලක සම්මතය කටුගාමින්!!!!
