It Started With A Smile :)

Music Class.

Soooooooo....Boring.

Alam mo yung feeling na wala ka talagang magawa pag summer?

Walang choice kungdi mag music class.

Pinag music class ako kasi wala lang talaga akong magawa sa bahay.

Sleep. Eat. Internet. Eat. Sleep.

Relate kayo noh?

Wala akong ibang magawa kasi kuya ko lang ang kasama ko lagi.

So pinag music class ako ni kuya.

At first, okay lang naman sakin eh.

Pero ngayon...hindi na.

Ang ineexpect ko yung tipong masaya, malinis, maraming mabait at yung makakatulong sakin para sa buong summer break ko.

But I never expected it to be so........ boring.

Makalat, tahimik, matandang music teacher, masungit na classmates at sira sirang classroom.

In other words, hell.

Yung tipong mababato ka ng gusot gusot na papel sa ulo mo, madaming tulog, at wala kang ibang gagawin kungdi mag practice kumanta o kaya mag play ng instruments.

Every Monday, Wednesday and Friday for 3 boring hours.

Wala pa yung teacher ngayon eh. So di pa kami pwedeng mag play ng instruments.

So ngayon.. nakaupo lang ako sa classroom, nagbabasa ng libro ng tahimi-

PLOK!!

"Ouch!!!" napatingin sakin yng ibang classmates ko.

"Ay! Sorry po!!" sabay tawa kasama yung mga kaibigan niya. Si Jam, yung feeling gangster.

Pinulot ko yung malaking crumpled paper..

At binato ko din sa ulo niya.

"Ouch!" sabi niya.

"Ay!! Sorry po!" tapos ngumiti ako sakanya.

Tumawa yung iba kong classmates.

At least maraming mabait sakin dito, lahat naman sila nakausap ko na eh.Lahat sila kaibigan ko.

Except dun kay Jam at dun sa followers niya.

Biglang pumasok si Mrs. Vargas sa music room na may kasamang.... Kapre?

Lol, joke lang. Exaggerated lang ako. Matangkad lang siya. And kilala ko siya. Pero siguro di ako kilala nun.

Nagsimulang dumaldal si Mrs. Vargas, sa sobrang bilis ng bibig niya hindi ko na masyado naintindihan yung ibang sinabi niya.

Nathan Lazaro. classmate ko ata sa math? Mukhang nerd dahil sa large frame glasses niya, and he never, ever, smiles.

Mas kilala sa pangalang Mr. I-dont-smile.

Pinatabi siya sakin, ewan ko ba kung bakit, madami namang upuan sa room eh.

Humarap ako sakanya, I offered my hand and smiled...

"Hi, I'm Chloe."

Tinignan niya yung kamay ko tapos tumingin siya sakin....

"kilala na kita." then tumingin na siya kay Mrs. Vargas.

Napakunot yung noo ko, humarap na lang din ako kay Mrs. Vargas na dumadaldal parin.

Tsk. Sungit. Napahiya tuloy ako.

Pasalamat siyang cute siya.

!!!!!!!!!

Ay. San nanggaling yun? Cute? sinong cute? Pesteng kapre yan.

Bakit kaya hindi siya ngumingiti? Baka bungi lang siya? Haha.

Gusto ko siyang makitang numiti, Gusto kong makita kung cute yung smile niya.

Napangiti ako.

I will make Mr. I-dont-smile, smile.

---------------------------

A/N: HELLO PO! Sorry kung panget, first time eh. x))