უხილავი გრძნობა

#1

გამარჯობა, მინდა გითხრათ რომ ამ ფიკების ავტორმა გადაწყვიტა ერთი ადამიანისთვის შეექმნა ფიკი დიახ, დიახ ფიკი,
ოღონდ ბიელი არა.
და აი მეც ფიკის მთავარი პერსონაჟი
აქ ვდგივარ და ვლაყბობ.

მოკლედ მოდი ჩემს თავს გაგაცნობთ,
ჩემი სახელია მარი, წელს 14 წლის ვხდები, აი ბეგი ტანსაცმელზე ვაფრენ ანუ ტომბოი ვარ რაა.
არ ვიცი ეს ხალხს რამდენად მოსწონს მაგრამ რაც მთავარია მე ვგრძნობ თავს კომფორტულად.

( ასე ძაან ტომბოიც არა მაგრამ ფოტო ას პროცენტიან, ფოტოებისთვის მადლობა tkook_Army-ს )

არ ვიცი რა გითხრათ, მოდი ჩემს საიდუმლოს გაგიმხელთ, ერთი ტიპი მომწონს, 3 წელია მაგას ვქრაშავ, არ ვიცი იმას რამდენად მოვწონვარ.

როგორც ყოველთვის ჩემი დღე დედაჩემის ყვირილით იწყება, გამთენიისას ვიძინებ ხოლმე და არ გაგიკვირდეთ რომ დედის გაღვიძება მჭირდება.
- მარიიი სასწრაფოდ ჩამოეძნეყვე ისაუზმე და სკოლაში წადი.
( არ ვიცი რამდენად გჭირდება დედის გაღვიძება ან რამე მაგნაირი მარა მე ვწერ და ჩემი გადასაწყვეტია გენცვალ ).

-კარგი მოვდივარ- მეც მეტი გზა არ მაქვს, ვიფხიზლებ, სააბაზანოში შევდივარ და თავს ვიწესრიგებ, შემდეგ კი რაღა თქმა უნდა ჩემს ბეგიი ტანსაცმელს ვარჩევ.
(მე ბეგის ვუძახი და რავიცი სხვა რამე თუ ქვია ).

- ბავშვო კიდევ დიდხანს უნდა გელოდო?
- მოვდივარ- ქვემოთ ჩავდივარ, ყველას
ვესალმები ( შენე გო ძმა ხო გყავს?).

ვსაუზმობ, შემდეგ კი სკოლაში მივდივარ,
შესასვლელშივე ჩემი ქრაში მხვდება
არ იცით როგორი ლამაზია ( ლამაზი არა კვატი კიდე ნინო ცხოვრებაში არ გინახავს არცერთხელ ).
( ქალბატონო მარი შენი ხმა არ იყვეს ).

არ ვიცი რატომ მაგრამ როდესაც ვხედავ სულ ვიმორცხვები, არ ვიცი კიდევ რა მოგიყვეთ ჩემს თავზე, ასე რომ მოდი გეტყვით თუ ვინ არის ეს სილამაზის განსახიერება ( მაგას მივცემ სილამაზის განსახიერებას თუ ვლეწე )
( ფოტოები პროსტა მოძიებულია ).

ჩემს ქრაშს გიორგი ჰქვია, პროსტა გიოს ვეძახით ხოლმე.
ძალიან თუ გაინტერესებთ ჩემი კლასელია. ნეტავ რომ იცოდეს რომ მიყვარს თვითონ როგორ მიპასუხებდა?
მოკლედ არ ვიცი ამაზე აღარ ვიფიქრებ, გიოს ძალიან უყვარს კალათბურთი და რაღაც პერიოდი დადიოდა კიდეც ( მაგას გავაკალათბურთებ კაათ ).

პირველი გაკვეთილი, როგორც ყოველთვის პირველი გაკვეთილი ძალზედ მოსაწყენი გახლავთ ( ხო ხო ).
გაკვეთილებზე მხოლოდ ერთი რამით ვერთობი და ეს ერთი რამე ჩემი ქრაშის ცქერაა.
ხანდახან გამოაპარებს ხოლმე თვალს ჩემსკენ, ალბათ გრძნობს ჩემს მზერას.

უკვე რამდენიმე გაკვეთილმა ჩაიარა, და ფისკულტურისიც დაიწყო.
ბიჭების ნახევარი ფეხბურთს თამაშობს ნახევარი კალათბურთს, რა მეფეხბურთება როცა ჩემი გიორგი კალათბურთს თამაშობს ( აუუ ნინოო რაებს წერ მოვკვდები ახლაააააა ჩემი ბიელი მინააა 😭😭😭😭 ).
( დიდო იუნგი მე ცოდვილი შენდობას გთხოვ ).
--------
აპა ახლა გაქრით აქიდან, ხვალ დავდებ ახალ თავს.
ასე პატარა თავებიც არ იქნება ხოლმე კიდე.
ახლა პროსტა მუზა გაქრა.
ვაეე მარიიი ნეტა არ წაგიკითხიაააააა დაგახრჩობ, მაცა ეხლა მოგწერო.