Duygusal mı Duygusuz mu?

Bölüm-4 Şüphe

Her şey normaldi.Güzel gidiyordu.

Kaoru bir gün kuzeni Kouta ile buluşma yerimize gelmişti. Kouta Şüpheci birisiydi.Beşimiz kumsala oturmaya gitmiştik. Kouta 4 kızın arasında kalmaktan rahatsız olmamış gibiydi.Şimdi düşündüm de, bu olanaksızdı zaten. Keiko sürekli saçma sapan sorular soruyordu. Rahatsız olduğumu belli etmemem gerekirdi haliyle...Başaramadım. Keiko'ya:

-Saçma sapan sorular sorma artık rahatsız edic...

Cümleyi tamamlamış kadar olmuştum zaten.

Kouta:

-Rahatsız mı oldun! Hey senin duygun Üzüntü değil miydi? Söylemek istediğin bir şey var mı Yumemi?

-B-bana Yume de arkadaşlar bana böyle söyler sen de arkadaşım olduğuna göre böyle seslenmelisin değil mi ehe...Aa! İnanamıyorum uçak uçuyor! Bakın!

Keiko birden bana dönüp:

-Konuyu neden değiştirdin? Bir sır mı saklıyorsun? Söyler misin? Lütfen çok merak ettim lütfen lütfen, lütfen söyle! 

Artık çok geçti. Onlara kesinlikle anlatamazdım. Korkmaya başlıyordum.Onlara belli etmemeliydim ama ellerim titremeye başlamıştı.Bunu gizlemek için ellerimi dizlerimin arasına soktum. Kouta ve Keiko'dan kaçamayacağımı biliyordum. Söylememeliydim hemen bir şey uydurmam gerekiyordu. Terlemeye başlamıştım.

-S..sı..sır mı? N..neden bahsediyorsun? Saçmalama!

Bağırmıştım...

Ellerim titriyordu...

Terliyordum...

-Ç..çok geç olmuş b..ben eve gitmeliyim.

Kimsenin bir şey söylemesine izin vermeden koşmaya başladım.Rüzgarın tersine doğru.

Kohana:

HEY! EVİN O TARAFTA DEĞİL Kİ! 

-MARKETE UĞRAMAM GEREK!

-AMA MARKET DE O TARAFTA DEĞİL! YUME NELER OLUYOR?

Rüzgara ters yöne  doğru koşmamın tek sebebi yüzüme uçuşan saçlarımın gözlerimi kapatmasıydı.

Yaşlı gözlerimi...