Trouvaille 2

TK1

6 yıl sonra

Taehyung önünde durduğu kapıyı çalıp çalmamak arasında kalırken çoktan gözleri dolmuştu. Buraya gelirken 3 kere kaybolmuştu. Büyüdüğü yeri altı yılda unutmuştu resmen. Bunlara rağmen pes etmedi çünkü arkadaşlarını merak etti. Acaba şuan ne yapıyorlar? Hiçbir şey söylemeden kendilerini terkeden bu arkadaşlarını tekrar isterler miydi? Kim bilir hayatları ne kadar değişmiştir.

Kapıyı ne çalacak yüzü ne de geri gitme şansı vardı. O iğrenç hayatını Fransa da bıraktı. Oraya ait değildi. Kötü anılarını hep Seul'de yaşadığını düşünürken fransa sokakları bu fikrini değiştirdi.

Tam kapıyı çalacakken açılan kapı ile iki adım geriledi. Yıllardır görmeyi özlediği bedeni tam karşısında görünce sol gözünden firar eden yaşı durduramadı. Karşısındaki bedenin gözleri şaşkın bir şekilde açılmış uzun zamandır hasret kaldığı yüze baktı. O da çok özlemişti. Hayaller kurduğu arkadaşıydı neticesinde.

"T-taehyung" Taehyung unuttuğu ismini tekrar duyunca kafasını aşağıya indirdi. Ne kadar da özlemişim dedi.

"Tanrım" Yoongi gözünden akan yaşlara rağmen önündeki bedenin boynuna sarılıp ağlamaya başladı. Taehyung boynuna sarılan beden ile o da ağladı. İkisi de ne kadar sarılarak ağladığının farkında değildi. İçeriden duyduğu ses ile birlikte Taehyung sarılmayı bırakıp dolu gözlerini içeri dikti.

"Gitmedin mi hala sen. Dondum kapat ya şu kapıyı"Bağıran Hoseok'un sesi ile tebessüm etti.

"Taehyung gel içeri"Yoongi soğuk olan eli tutup içeri çekiştirdi. Yerinden hareket etmeyen Taehyungu görünce tek kaşını kaldırdı.

"Gelsene"

"Köp-"

"Onu da getir. Nerede takside mi?"Yoongi az ilerdeki taksiye doğru koşar adımlarla ilerlerken Taehyung yere indirdiği kafası ile olacakları bekledi.

"YOONGİ KAÇIRILDIN M-"Hoseok salonun soğuması ile kapıya adımladı. Gördüğü beden ile yerinde şaşkınlıkla durdu.

"T-Taehyung soğuk orası gel"Hoseok şaşkın bir şekilde ne yapacağı bilmeden durdu.

"S-sen gerçek misin?" Hoseok saçlarının ıslak olmasını umursamadan kapıya doğru adımladı. Hala inanamadığı için sağ elini kaldırıp Taehyungun yanağına bastırdı. Hoseok hem mutlu olduğu için hem de sinirleri bozulduğu için gülmeye başladı.

"Gerçeksin!" Gülmeye devam ederken Taehyunga sarıldı.

"Sen gerçeksin!"

O sırada çoktan taksiye ulaşan Yoongi arka kapıyı açtı. Küçük bir köpeğin bir bebeğin suratını yalarken gördü. Bebek 1-1,5 yaşlarındaydı. Kendisini yalayan köpeği küçük elleri ile tutmaya çalışıyordu. Bebeğin daha fazla üşümemesi için onu kuçağına aldı. Köpek bebeği koruma iç güdüsü ile o da arabadan inip havlamaya başladı. Yoongi onu umursamadan eve doğru yürüdü. Tamamen Taehyung'a benzeyen çocuğu inceliyordu. Kapının önünde sarılan iki bedeni umursamadan içeri geçti. Arkasından gelen köpek havlama sesi kesilince kapıya baktı. Kendisine şaşkınca bakan Hoseok ve Yerdeki köpeği kucağına alan Taehyung'a içeri gelmeleri için elini kaldırdı.

••••

"Yoongi onu uyuttuğun için çok teşekkür ederim"

"Yok ben daha fazla dayanamayacağım. Artık anlatacak mısın?"

"Hoseok!"

"Sorun değil bunu bile özlemişim"Hoseok koltuğun üstüne çıkıp merakla anlatılacakları bekledi. Bu bebek de kim. Nasıl? Ne zaman? Alfa nerede yada omerga?! Her şeyi merak ediyordu şuan.