Gözümü açtığımda odaya güneş vuruyordu ama bu ikindi güneşiydi, kaç saat uyumuştum ben yaa... Söylenerek yataktan kalktım huzurlu bir sessizlik vardı evde bu sessizliği bile özlemiştim, telefonumu elime alıp saate baktım ben uyuduğum zaman saat 1'di şuanda saat 4:30'du...
Yataktan kalkıp solana geçtim Tuğçe yoktu banyoya geçip elimi yüzümü yıkadım ve kendimi hemen manzaralı balkona attım, yazın en sevdiğim yanı ikindi vakitleriydi güneş battığı an çok güzel bir hava oluyordu sıcaklık azalıyor ve yerine huzur dolu bir hava geliyordu... Ben dışarıyı izlerken arkadan Tuğçe'nin sesi ile irkildimT: "Ne ara uyandın kız?"
S: "şimdi kalktım civcivim"
T: "valla ballı kızsın hee bende bize yemek hazırlamıştım sofrayı kurdum seni uyandırmaya gelecektim" demişti konuşa konuşa yanıma gelerek
Yemek lafını duyunca yüzümde güller açmıştı şuan acayip açtım, 32 diş sırıtarak"sen var ya sen her insanın hayatında olması gereken bir insansın her eve bir Tuğçe lazım yemin ediyorum" dedim, Tuğçe'de gururla göğsünü gere gere "e tabi kızım, kolay mı bi Tuğçe olmak (bi anda ciddileşip işaret parmağını bana salayarak) bak değerimi iyi bil sakın benden başkalarıyla kanka olma yoksa senide o kankanı da oracıkta öldürüp Galatasaray'ın stadyumuna gömerim" demişti
Onun bu haline kahkaha atarakS: "öf sanki çok ortamım var da seni unutup başkasıyla arkadaş olucam, ayrıca sen benim best kankimsin senden başkası bana haram" diyip tekrar kahkaha atmıştım
T: "benim salak saftirik arkadaşım yaa(demişti kafasını sağ tarafa yatırıp üzgünce suratıma bakarak) yarından itibaren Galatasaray'da işe başlayacaksın yaa ortamın çok olur şimdi senin(sessizce) be salak" demişti
Lan haklıydı ben yarın Galatasaray'da işe başlayacaktım yaa...off tekrardan stres basmıştı ama bir yandan yunusu düşünerek rahatlıyordum, en yakın arkadaşım dı çünkü, yunusun yanındayken en gergin olduğum anda bile yunus beni sakinleştirmenin yollarını buluyordu, ya espri yapıyor ya da bazen birşey yapması gerekmiyordu,yunus düz hiç birşey yapmadan çabasız komik biriydi...
S: "neyse hadi yemek yiyelim artık acıktım bee"
Beraber sofraya doğru gittik yunus harbiden yaşamıştı bu kızı aldığı için.
Yemekleri silip süpürdükten sonra sofrayı da toplayıp salona geçmiştik, benim aklıma gelen şey ile yerimde doğruldum
S: "yaa ben unuttum bee"
Tuğçe korktuğu için benim ani tepkime elini damağına götürerek yukarı kaldırmıştı
T: "ödüm koptu... Neyi unuttun hayırdır?"
S: "Tuğçe ben bizimkilerin yanına gidicem yaa,onlarında geleceğimden haberleri yoktu bi uğrayayım diyorum, (ayaklanıp odama doğru ilerlerken) çok durmam zaten"
Diyip Tuğçe'yi dinlemeden odama geçtim üstüme rahat birşeyler giyinmek için bavulumu açtım, aklımın bir köşesinde dursun şu kıyafetleri acilen dolaba yerleştirmem gerekiyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Arkadaş' ~Kerem Aktürkoğlu~
FanfictionYunus Akgün ve Tuğçe alaca ile çocukluktan beridir arkadaş olan seda, ve Galatasaray aşkı; bu aşktan dolayı tercüman olarak tutuğu takımda işe başlar, hayat da onun için bu andan sonra başlar. Fanı olduğu futbolcuyla yunus sayesinde kaynaşıp arkadaş...